Authors of the article present results of the research entitled Social Media in Political Communication in Central Europe – Quantitative Analysis. Social Media Political Index 2014. Its aim was to determine the extent to which politicians used the most popular social media to communicate with Internet users. Creating Social Media Political Index – a political index of social media use that would allow for comparing the phenomenon within Central Europe and for watching changes in the future was another objective. The question concerning political popularity of particular social network services was also raised, i.e. which one – in particular countries – was the most popular among politicians. Main conclusions from the research are as follows: although the most popular social network service among politicians and public authorities in Central Europe is Facebook, no service can be considered dominating. Politicians in all examined countries are not consequent, many accounts are inactive. In general it needs to be stated that there are many perspectives for the use of social media for political communication in the countries of Central Europe – both when it comes to the number of active politicians and public authorities and the extent to which the potential of numerous services of this kind give.
PL
Autorzy artykułu prezentują w nim wyniki badań zatytułowane Media społecznościowe w komunikacji politycznej w Europie Środkowej – ujęcie ilościowe. Social Media Political Index 2014. Jego celem była odpowiedź na pytanie o stopień wykorzystania przez polityków najbardziej popularnych mediów społecznościowych do utrzymywania komunikacji z internautami. Chodziło także o stworzenie Social Media Political Index – wskaźnika politycznego wykorzystania mediów społecznościowych, który pozwalałby na porównanie występowania tego zjawiska w regionie Europy Środkowej oraz umożliwiał śledzenie zmian w przyszłości. Postawiono także pytanie o polityczną popularność poszczególnych serwisów społecznościowych, tj. który z nich – w poszczególnych krajach – jest najbardziej popularny wśród polityków. Główne wniosku płynące z uzyskanych wyników przedstawiają się następująco: najpopularniejszym serwisem społecznościowym wśród polityków i instytucji politycznych Europy Środkowej jest Facebook. Żaden serwis nie może być traktowany jako jedyny, dominujący. Politycy we wszystkich badanych krajach nie są konsekwentni, wiele kont jest nieaktywnych. Generalnie należy stwierdzić, że wykorzystanie mediów społecznościowych do komunikacji politycznej w państwach Europy Środkowej ma duże pole do rozwoju – zarówno jeśli chodzi liczbę aktywnych komunikacyjnie polityków i instytucji, jak i stopień wykorzystania potencjału, który daje liczba serwisów tego typu.
Obserwacja scen politycznych (nie tylko polskiej) pozwala na sformułowanie tezy, iż politykę, w szczególności procesy decydowania i komunikowania politycznego podzielić możnana politykę wyższą, merytoryczną, programową i ideową, koncentrującą się na rozwiązywaniu ważnych problemów społecznych i pozyskiwaniu poparcia wyborczego jako swego rodzaju nagrody za twórczą i skuteczną aktywność polityczną oraz politykę popularną, która dominując w przekazie medialnym, ogranicza publiczną debatę do zastępczych tematów, najczęściej takich, które potrafią wywoływać silne emocje i skłaniać obywateli do podejmowania powierzchownych sądów i opartych na nich decyzji wyborczych. Celem niniejszego tekstu jest spójne opisanie zespołu zjawisk i mechanizmów komunikacyjnych zachodzących w obszarze polityki i składających się na politykę popularną: pseudowydarzenia, mediatyzacji, postpolityki, celebrytyzacji politycznej, infotainmentu, politainmantu, politicotainmentu, tabloidyzacji i makdonaldyzacji polityki.
EN
Observing the political scene (not only the Polish one) allows to formulate the thesis that politics, in particular the processes of political decision-making and communication, may be distinguished as higher, substantive programmatic and ideological, focused on solving important social problems and gaining electoral support as a sort of reward for creative and effective political activity and popular politics, which is dominating the media coverage and limiting public debate to topics that can trigger strong emotions and encourage citizens to take superficial judgments and electoral decisions. The purpose of this paper is to describe a coherent set of phenomena and mechanisms of communication taking place in the area of politics that define the popular politics: pseudo-events, mediatization, post-politics, political celebritization of politics, infotainment, politainment, politicotainment, tabloidization and McDonaldization of politics.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.