Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Etyka „otwarta” na religię. Krytyka założeń teorii sekularyzacji opartej na koncepcji José Luis López Arangurena

100%
Charchuła J.
Warszawskie Studia Teologiczne
|
2019
|
vol. 32
|
issue 1
104-117
EN
The article presents assumptions of the concept of “open” ethics to religion. It is a model of the relationship between ethics and religion developed by José Luis López Aranguren. The presented justification reveals the shortcomings of the theory of secularization. For Aranguren, the postulate of openness of ethics to religion is a logical consequence, a proper recognition of the subject of ethics and itsmethodology. In this way, the Spanish thinker justifies the fact that the postulate he promotes is not a theoretical construct but stems from an adequate recognition of the limits that ethics holds.
2
Content available remote

Hobbes’s Theory of State. The Structure and Function of State as the Key to its Enduring

100%
Charchuła J.
Forum Philosophicum
|
2010
|
vol. 15
|
issue 1
191-203
EN
Thomas Hobbes bequeathed to us a comprehensive system, the interpretation of which remains a matter of disagreement even today. In his political theory, he pays most attention to the state community. He deliberates over the reasons for its origin, its decline and fall. Among the more detailed issues dealt with in his reflections, the more important ones are the following: the concept of the state of nature, human motivation, the state of war and peace, as well as considerations concerning the social contract. In order to be consistent in his argument, Hobbes also deals with the analysis of the structures of the state, the division of power and with the functions a state should perform. Due to these deliberations, he finally arrives at the secret of the state's durability. Though it is certainly the case that, since his times, the socio-political situation and circumstances have changed, many of the solutions postulated by Hobbes have not lost their value.
3
Publication available in full text mode
Content available

Kulturowe cele rozwoju naukowego. Misja uniwersytetu w koncepcji José Ortegi y Gasseta

100%
Charchuła J.
Kultura i Edukacja
|
2018
|
issue 3(121)
231-243
PL
W artykule podjęta została istotna obecnie kwestia określenia roli i miejsca uniwersytetu we współczesnym świecie. Procesy globalizacyjne wymuszają daleko idące zmiany w instytucjach społecznych, nie są wolne od nich również uniwersytety, dlatego konieczne jest odczytanie na nowo misji uniwersytetu w kontekście obecnych przemian kulturowych. Inspiracją do prowadzonych analiz są założenia społecznej teorii wypracowanej przez jednego z najbardziej wszechstronnych myślicieli XX w. – José Ortegę y Gasseta. Wykorzystując metodę analityczno-syntetyczną, jak również częściowo historyczno-komparatywną, została ukazana aktualność głównych założeń sformułowanych przez Ortegę y Gasseta. Wśród nich najważniejsze miejsce zajmują postulaty dotyczące właściwego określenia misji uniwersytetu. Podstawową tezą jest rozróżnienie pomiędzy nauką a kulturą. O ile współczesna kultura bardzo mocno czerpie z nauki – głównie nauk technicznych i przyrodniczych – to jednak istotne jest rozróżnienie tych dwóch obszarów, przyznając priorytet kulturze. Z tego głównego założenia wypływa szereg logicznych konsekwencji związanych z koniecznymi zmianami profilu kształcenia uniwersyteckiego. Zdecydowanie większe znaczenie powinno mieć ogólne przygotowanie o profilu humanistycznym, które jest nie tylko wprowadzeniem w realia społeczne, ale i uwrażliwieniem na wartości wyższe. Kształcenie profesjonalistów – będących specjalistami wąskich dziedzin – nie może być pozbawione bowiem szerszego odniesienia do kontekstu kulturowego. Uniwersytet będzie właściwie realizował swoją misję, jeżeli oprócz przygotowania zawodowego będzie potrafił przygotować swoich absolwentów do życia w społeczeństwie.
EN
The article deals with the important issue of defining the role and place of the university in the contemporary world. Globalization processes force far-reaching changes in social institutions, universities are also not free of them, so it is necessary to re-read the university’s mission in the context of current cultural changes. The inspiration for the conducted analyzes are the assumptions of the social theory developed by one of the most versatile thinkers of the twentieth century – José Ortega y Gasset. Using the analytical-synthetic method as well as the historical-comparative method, the topicality of the main assumptions formulated by Ortega y Gasset was demonstrated. Among them, the most important place is occupied by the postulates regarding the proper definition of the university mission. The basic thesis is the distinction between science and culture. While modern culture draws heavily on science – mainly technical and natural sciences – it is important to distinguish these two areas, giving decisive priority to culture. From this main assumption comes a number of logical consequences related to the necessary amendments to the university education profile. The general preparation of a humanistic profile, which is not only an introduction to the social reality but a sensitization to higher values, should definitely have greater significance. The education of professionals – specialists in narrow fields – can not be deprived of a broader reference to the cultural context. The University will properly implement its mission if, in addition to professional preparation, it will be able to prepare its graduates to live with others in the society.
4
Publication available in full text mode
Content available

Postulat integracji wiedzy a porządek społeczny w teorii systemów autopojetycznych Niklasa Luhmanna

100%
Charchuła J.
Roczniki Nauk Społecznych
|
2023
|
vol. 51
|
issue 1
109-121
EN
The purpose of this article is to reconstruct the contribution that the general theory of social systems formulated by Niklas Luhmann has made to the integration of the diversity of social research. In this context, the theory has yielded methodological results, providing a basis for the orientation of social research, thus ensuring a significant degree of consistency in its development. This is especially significant in the context of increasingly diverse and specialized approaches in the social sciences, where the risk of disconnection, isolation and dispersion has become increasingly apparent. Luhmann defines a system not by the distinction between an element and a relation, as in traditional approaches, but by the difference between a system and its environment, which is the condition for the existence of systems in general, including social systems. The starting point of any system-theoretical analysis is the difference (differentiation) between the system and its environment. Systems are structurally oriented to their environment and without their environment they cannot last. They constitute and maintain themselves by producing and sustaining differentials to the environment. Without differentiation toward the environment, there would not even be self-reference.
PL
Celem artykułu jest zrekonstruowanie wkładu, jaki ogólna teoria systemów społecznych sformułowana przez Niklasa Luhmanna wniosła na rzecz integracji różnorodności badań społecznych. W tym kontekście teoria ta przyniosła metodologicznie rezultaty, dostarczając podstaw dla ukierunkowania badań społecznych, zapewniając tym samym znaczący stopień spójności w ich rozwoju. Ma to znaczenie szczególnie w kontekście coraz bardziej zróżnicowanych i wyspecjalizowanych koncepcji w naukach społecznych, w których ryzyko rozłączenia, izolacji i rozproszenia stało się coraz bardziej widoczne. Luhmann definiuje system nie przez rozróżnienie między elementem a relacją, jak to się dzieje w ujęciach tradycyjnych, lecz przez różnicę między systemem a jego otoczeniem, co stanowi w ogóle warunek istnienia systemów, w tym systemów społecznych. Punktem wyjścia każdej teoretyczno-systemowej analizy jest różnica (dyferencja) między systemem a otoczeniem. Systemy są zorientowane strukturalnie na swoje otoczenie i bez otoczenia nie mogą trwać. Konstytuują się i utrzymują przez wytwarzanie i podtrzymywanie dyferencji wobec otoczenia. Bez dyferencji wobec otoczenia nie byłoby nawet autoreferencji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.