Search results

1

Czym są „Kwiaty polskie” Tuwima?

100%

Ratajska K.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2018

|

issue 7

359-372

EN

The text is a record of the last public appearance of Prof. Krystyna Ratajska Ph.D. (1938–2017) devoted to Kwiaty polskie ( Polish Flowers) presented o n 13 September in Dom Literatury in Lodz during a discussion panel being a fragment of the event Urodziny Juliana Tuwima 2017 (Julian Tuwim’s Birthday 2017). The introduction to the lecture recalls the circumstances of the origin and issue of genre affiliation of Kwiaty Polskie. Tuwim’s utterances from his correspondence lead to observations concerning the formal innovative character of the poem in question. Kwiaty Polskie may be called a “colourful kaleidoscope”, a catch-all form representing new quality which allows for different genres and ways of speaking about the world. This is a poem which may contain different qualities and stylistic tones. Composing this poem by the poet may be also compared to creating a bunch of flowers, assembling a colourful whole from fragments diversified with regard to the genre, which makes it a syncretic work, a literary hybrid. Tuwim’s Kwiaty polskie is also a “biographical reading” composed of different fragments whose unchronological, associative order is governed by memory. The author of the lecture also recalls the relations of Ignacy Dziewierski, the poem’s main protagonist, with Tuwim. Like the poet himself he is a talented artist dealing with art of different kinds (both high and low). He may be also perceived as his spiritual portrait seeking consolation and escape from fear, emptiness and death in his art. According to the author, Kwiaty Polskie is, all in all, a work born out of Tuwim’s micrological passion and his attention to detail, depicting the world in the creation of which sensory elements, particles, pieces and traces become the building material.

PL

Tekst jest zapisem ostatniego publicznego wystąpienia prof. dr hab. Krystyny Ratajskiej (1938–2017), poświęconego Kwiatom polskim, przedstawionego 13 września 2017 roku w Domu Literatury w Łodzi podczas panelu dyskusyjnego, stanowiącego fragment imprezy Urodziny Juliana Tuwima 2017. W wykładzie tym zostały na wstępie przypomniane okoliczności genezy i kwestie gatunkowej przynależności Kwiatów polskich. Przytaczane przez Autorkę wypowiedzi Tuwima, zaczerpnięte z jego korespondencji, wiodą do spostrzeżeń dotyczących nowatorstwa formalnego tego poematu. Kwiaty polskie można nazwać „barwnym kalejdoskopem” – formą pojemną, stanowiącą nową jakość, która dopuszcza rozmaite gatunki oraz sposoby mówienia o świecie. To utwór, w którym mogą się zmieścić różne jakości i rozmaite tonacje stylistyczne. Można też komponowanie tego poematu przez poetę porównać do tworzenia bukietu – do składania barwnej całości z fragmentów gatunkowo różnorodnych, co sprawia, że staje się on utworem synkretycznym – literacką hybrydą. Kwiaty polskie Tuwima to także zbudowana z przeróżnych fragmentów „lektura biograficzna”, której niechronologicznym, asocjacyjnym porządkiem rządzi pamięć. Autorka wykładu przypomina również o powinowactwach głównego bohatera poematu – Ignacego Dziewierskiego – z Tuwimem. To, podobnie jak poeta, twórca utalentowany, uprawiający sztukę różnego typu (zarówno wysoką, jak i niską). Może on jednak być także postrzegany jako jego portret duchowy – poszukający w uprawianej przez siebie sztuce pociechy i ucieczki przed lękiem, bezsensem i śmiercią. Według Autorki Kwiaty polskie to, w końcu, utwór zrodzony z mikrologicznej pasji Tuwima – z zamiłowania do szczegółów i drobiazgów – ukazujący świat, w którego kreacji budulcem stają się zmysłowe ułamki, drobiny, okruchy, ślady.

2

Czy Lechoń w "Duchu na seansie" kompromitował poezję romantyczną i mitologię narodową?

100%

Ratajska K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2001

|

vol. 2

29-40

EN

In the article, composed of two parts with the titles Spektakl modernistyczny czy seans spirytystyczny? (A modernist spectacle or a spiritistic seance?) and Dlaczego Słowacki niszczy konterfekt księcia Józefa? (Why does Słowacki destroy the portrait of Prince Józef?), presents a contextual interpretation of Jan Lcchoń’s poem Duch na seansie (A Ghost at a Seance). The author questions the opinion, which was widespread in literary criticism, that Lechoń together with other members of the Skamander group discredited Romantic poetry and national mythology on the threshold of independence. The analysis of the poem made in the article leads to the conclusion that the poet fought stereotypes deeply rooted in public opinion, which in the eyes of the general public were also reinforced by Slowacki’s poetry. Thus, Słowacki appears at the seance to demystify a belief in the messianic, necrotic and patriotic tone of his poetry, in the bard-creator of the national Gospel, who is endowed with the power to discover absolute truths, and in the „master of the word” as well as the „creator of artistic beauty” as well as the only generally-accepted opinion. Optimistic signs of revival have dominated the symbols of suffering, the talkativeness has been replaced by silence, the word by the iconoclastic deed, the mystical heat by ironic distance. The symbols, images, references to literary texts and other signes of culture help to create a revalued portrait of Słowacki and mould a myth of gray heroism, which is a complete contrast to the myth of the „colourful uhlan” . The destruction of the portrait of Prince Józef Poniatowski and a reference to Piłsudski found in the last line of Karmazynowy poemat (The Crimson Poem) are the signs of the ideological declaration of the young poet, who referring to great Romantic tradition, discovers new and new meanings.

3

"Oda do młodości" w interpretacji Bolesława Czerwieńskiego

100%

Ratajska K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2005

|

vol. 07

|

issue 1

271-278

DE

Der Artikel bugründet, dass die Ideen des politischen Romantismus den herrschenden Meinungen zuwider nach der Niederlage des Januaraufstandes bloß im Kreis der ersten polnischen Sozialisten wiedererstanden. Zu ihnen gehörte Bolesław Czerwieński, der am 28 Dezember 1873 noch als Student der philosphischen Fakultät an der Lwower Universität einen Vortrag über Ode an die Jugend im Akademischen Ixsesaal, der damals ein Zentrum von verschiedenen Arten des Kultus Mickiewiczs bildete, hielt. Die im Vortrag durchgeführte Interpretation der Ode verkündet den Radikalismus vom zukünftigen Verfasser der Roten Fahne. Czerwieński betont die in der Ode steckenden Werte; die Ausführung vom Autor der Vorlesung gründet sich auf die Antithese der Werte und der Hinstellungen, ist Verteidigung des Dynamismus, der Einheit und revolutionärer Haltung der jungen Menschen, ihrer idealistischen Einstellung, die sich auf irrationalen Grundlagen stützt. Die Ode wird schon damals zum Zeichen der Überzeugung Czerwieńskie von der Unvermeidlichkeit der Zerstörung der unmoralischen Welt und der Notwendigkeit ihrer Neugestaltung in Anlehnung and den moralischen, aus der Ode ausgeführten Kodex, aus dem zukünftige Opferpriester im Ideendiensl schöpfen sollten.

4

"Jedyna patriotyczna legenda Łodzi"

100%

Ratajska K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2002

|

vol. 5

115-125

FR

Cet article confronte l'image de l'épisode révolutionnaire de 1905, retenue par Tuwim de son enlance à la réalité historique. La présentation de la manière de construire une image mythique, d ont le but est équivalent consiste le résultat de cette confrontation. Tuwim a tenté dans les souvenirs ainsi que dans Les Fleurs Polonaises de garder de l’oubli «l'unique légande patriotique de Łódź» et non pas de mémoriser la vérité historique.

Refine search results

3 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

1 Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

4 Ratajska K.

1 2018

1 2005

1 2002

1 2001

Czym są „Kwiaty polskie” Tuwima?

Czy Lechoń w "Duchu na seansie" kompromitował poezję romantyczną i mitologię narodową?

"Oda do młodości" w interpretacji Bolesława Czerwieńskiego

"Jedyna patriotyczna legenda Łodzi"