Search results

1

Политика генерал-губернатора А.П. Безака в отношении римско-католической церкви в Юго-Западном крае (1865-1868)

100%

Legieć J.

Wschodni Rocznik Humanistyczny

|

2020

|

vol. XVII (2020)

|

issue 4: Nauki o polityce i historia administracji

145-160

RU

Для киевского генерал-губернатора Александра Павловича Безака борьба с влиянием римско-католической церкви в Киевской, Подольской и Волынской губерниях, образующих Юго-Западный край, стала одной из основных задач, которые встали перед российской администрацией края после падения Январского восстания. Безак требовал, чтобы была ликвидирована одна из двух действующих в крае католических епархий, постулировал закрытие части католических церквей и часовен и сокращение числа священников. Он также намеревался закрыть все действовавшие на этой территории католические монастыри. Генерал-губернатору, в конце концов, удалось добиться ликвидации Каменецкой епархии, но за время его правления в стране было закрыто лишь несколько церквей и часовен и лишь четыре из одиннадцати монастырей. Также не удалось существенно ограничить численность католического духовенства. Полной реализации планов Безаку помешала прежде всего позиция министра внутренних дел П. А. Валуева. Однако Безаку удалось ввести русский язык в преподавание религии во всех типах школ, а вся деятельность католического духовенства подверглась строгому государственному контролю.

EN

For the General-Governor of Kiev, Aleksander Pawłowicz Bezak, the fight against the influence of the Roman Catholic Church in the Kiev, Podolia and Volhynia governorates that make up the Southwestern Krai, became one of the main tasks facing the Russian administration of the region after the fall of the January Uprising. Bezak demanded the liquidation of one of the two Catholic dioceses operating in the province, he also called for the closure of some Catholic churches and chapels and a reduction in the number of priests. He also intended to close all Catholic monasteries operating in this area. The general-governor finally managed to liquidate the Kamieniec diocese, but during his reign, only a few churches and chapels were closed in the Southwestern Krai, and only four out of eleven monasteries. It was also not possible to significantly reduce the number of Catholic clergy. First of all, the position of the Minister of Internal Affairs, P.A Valuev, prevented the full implementation of Bezak’s plans. However, Bezak managed to introduce the Russian language to religious education in all types of schools, and all activities of the Catholic clergy were subject to strict state control.

PL

Dla generał-gubernatora kijowskiego Aleksandra Pawłowicza Bezaka walka z wpływami Kościoła rzymskokatolickiego w województwach kijowskim, podolskim i wołyńskim, tworzących Kraj Południowo-Zachodni, stała się jednym z głównych zadań stojących przed administracją rosyjską regionu po upadku powstania styczniowego. Bezak zażądał likwidacji jednej z dwóch diecezji katolickich działających na terenie prowincji, postulował zamknięcie części kościołów i kaplic katolickich oraz zmniejszenie liczby księży. Zamierzał także zamknąć wszystkie działające na tym terenie klasztory katolickie. Generał-gubernatorowi udało się ostatecznie doprowadzić do likwidacji diecezji kamienieckiej, ale za jego panowania w kraju zamknięto tylko kilka kościołów i kaplic, a tylko cztery z jedenastu klasztorów. Nie udało się też znacząco ograniczyć liczby duchownych katolickich. Przede wszystkim stanowisko ministra spraw wewnętrznych P.A. Valueva uniemożliwiło pełną realizację planów Bezaka. Jednak Bezakowi udało się wprowadzić język rosyjski do nauczania religii we wszystkich typach szkół, a wszelka działalność duchowieństwa katolickiego została poddana ścisłej kontroli państwa.

2

Polsko-ukraińskie rokowania rozejmowe w czerwcu 1919 roku

100%

Legieć J., Uniwersytet Łódzki I. H.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1999

|

vol. 65

PL

EN

This article attempts to explain the circumstances, the course and the results of the truce talks aiming at finishing the Polish-Ukrainian war. Those talks were the results of the policy of the leaders of both nations - Józef Piłsudski and Symon Petlura, who tried to close the conflict and to conclude a Polish-Ukrainian antibolshevic alliance. Both sides met in Lvov on June 7th and as the result of that meeting they signed the armistice on June 16th which, according to their hopes, should have become an entrance to the further talks about the alliance. Unfortunately the agreement was torpedoed by the leaders of the Ukrainians from Galicia, whose army was in that time in offensive against the Polish troops. Due to that fact the truce talks failed for the time being. The very signation of the agreement was however not an effect of the success of the Ukrainian army, but a part of a wider Polish political plan. In spite of the failure of that attempt the Polish-Ukrainian talks were continued and the conflict never broke back in the similar scale.

3

Środowisko ukraińskie w Ameryce Północnej wobec wydarzeń w Europie w latach 1938-1940

100%

Legieć J., Uniwersytet Łódzki I. H.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

1998

|

vol. 62

PL

Wydano z pomocą finansową Ministerstwa Edukacji Narodowej

FR

L’article ci-dessous concerne les relations du milieu ukrainien en Amérique du Nord face au mouvement ukrainien d’indépendance et aux événements en Europe dans les années 1938-1940. Les nationalistes d’extrême et d’hetman possédaient les plus grandes influences politiques en Amérique du Nord. Après avoir obtenu l’autonomie l’Ukraine d’hors des Carpathes (excepté de l’aide financière) ils essayaient de s’engager aux affaires européennes. Les organisations ukrainiennes agissant dans le continent américain ont comm encé l’offensive de propagande. Ils ont protégé les activités aggresives des hitleriens en Europe de l’Est, mais l’enthousiasme a refroidit au printemps de 1939, en tant qu’une conséquence de l’envahissement hongrois de l’Ukraine d ’hors de Carpathes. Après l’éclat de la deuxième guerre mondiale les Ukrainiens américains liaient leurs plans de l’indépendance à la victoire des alliés d’Ouest. Après la défaite de la France cette perspective s’est éloignée. Les communistes ukrainiens ont estimé autrement des événements des années 1939/1940 - ils ont accepté avec l’enthousiasme le fait d’inclure des territoires de l’Ukraine de l’Ouest à la République Socialiste Soviétique d’Ukraine.

Refine search results

2 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

1 Wschodni Rocznik Humanistyczny

3 Legieć J.

2 Uniwersytet Łódzki I. H.

1 2020

1 1999

1 1998

Политика генерал-губернатора А.П. Безака в отношении римско-католической церкви в Юго-Западном крае (1865-1868)

Polsko-ukraińskie rokowania rozejmowe w czerwcu 1919 roku

Środowisko ukraińskie w Ameryce Północnej wobec wydarzeń w Europie w latach 1938-1940