This study is an attempt to present one of the obligatory cash benefits, provided on the basis of Article 36 point 1 letter g of the Act of 12.03.2004 on social assistance (Journal of Laws of 2023, item 901, hereinafter: u.p.s.), which is a benefit to cover the costs of living and learning the Polish language by foreigners who have been granted refugee status in the Republic of Poland. Granting this assistance – within the previously agreed individual integration programme – is an expression of care for the dignity of a person in a particularly difficult life situation. This assistance makes it possible to satisfy vital human needs, at least at an elementary level. The said programme, provided it is properly developed (i.e. taking into account the individual needs, skills, abilities and predispositions of the refugee) and, if necessary, also modified on an ongoing basis (depending on the changing circumstances), and later consistently implemented – with the cooperation of the foreigner and the social worker – may in fact lead to the achievement of the set objective, i.e. integration of the refugee (art. 7(11) of the u.p.s.), and in the long run also the possibility for the refugee to independently secure nonhumiliating living conditions. This study is based on an analysis of the provisions of the Social Assistance Act, statements of doctrine and judicial decisions of administrative courts.
PL
Opracowanie niniejsze stanowi próbę przybliżenia jednego ze świadczeń pieniężnych o charakterze obligatoryjnym, przewidzianego na podstawie art. 36 pkt 1g w zw. z art. 91 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 901; dalej: u.p.s.), jakim jest świadczenie na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego dla cudzoziemców, którzy uzyskali w RP status uchodźcy. Udzielanie tej pomocy – w ramach uzgodnionego uprzednio indywidualnego programu integracji – jest wyrazem troski o godność człowieka znajdującego się w szczególnie trudnym położeniu. Pomoc ta pozwala na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych, chociażby na poziomie elementarnym. Wskazany program, o ile zostanie właściwie opracowany (tj. przy uwzględnieniu zwłaszcza indywidulanych potrzeb, umiejętności, możliwości i predyspozycji uchodźcy), a w razie potrzeby będzie także na bieżąco modyfikowany (w zależności od zmieniających się okoliczności), później z kolei będzie konsekwentnie realizowany – przy zgodnym współdziałaniu zainteresowanego cudzoziemca i pracownika socjalnego – w istocie może doprowadzić do osiągnięcia wyznaczonego celu, jakim jest integracja uchodźcy (art. 7 pkt 11 u.p.s.), a w dalszej perspektywie także możliwość samodzielnego zapewnienia sobie przez niego warunków życia odpowiadających godności człowieka. Badania oparte zostały na dogmatyczno-prawnej analizie przepisów u.p.s. oraz wypowiedzi doktryny i orzecznictwa sądów administracyjnych.
The subject of this study is the temporal nature of foster care as a rule of conduct when placing a child outside their natural family. This principle has not been explicitly expressed in the provisions of the applicable law, nevertheless, it may be interpreted, in particular, based on the Act of 9 June 2011 on Family Support and Foster Care System and the Act of 25 February 1964 – Family and Guardianship Code. In addition, its existence and the need to respect it have been acknowledged both by representatives of the doctrine and the extensive case-law on the subject. Putting the principle into practice (which is possible, inter alia, by respecting other principles related to the placement of a child outside their natural family), in my opinion, serves, in fact, to implement the fundamental right of the child, which is the right to be cared for and brought up in a natural family. This, in turn, constitutes one of the key elements of the child's welfare, which encompasses not only the satisfaction of the child's subsistence needs, but also their emotional and psychological needs, expressed in particular by the right to be cared for and brought up primarily in a natural family.
PL
Tematem niniejszego opracowania jest czasowość pieczy zastępczej jako zasada postępowania przy umieszczeniu dziecka poza jego rodziną naturalną. Zasada ta nie została wyrażona wprost w przepisach obowiązującego prawa, niemniej jednak można ją wyinterpretować, w szczególności z ustawy z dnia 9.06.2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz ustawy z dnia 25.02.1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Dodatkowo jej istnienie i konieczność respektowania potwierdzają zarówno przedstawiciele doktryny, jak i bogate w tej materii orzecznictwo. Celem artykułu jest próba wykazania, iż urzeczywistnienie przedmiotowej zasady możliwe jest m. in. dzięki respektowaniu innych zasad łączących się z umieszczeniem dziecka poza jego rodziną naturalną. W mojej opinii, działania te służą w istocie realizacji fundamentalnego prawa dziecka, jakim jest jego prawo do opieki i wychowania w rodzinie naturalnej. To z kolei stanowi jeden z kluczowych elementów dobra dziecka, obejmującego swoim zakresem nie tylko zaspokojenie potrzeb bytowych dziecka, ale także jego potrzeb emocjonalnych, psychicznych, wyrażających się w szczególności prawem do opieki i wychowania przede wszystkim w rodzinie naturalnej.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.