Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Kluczowym elementem ochrony pracy pracowników jest zapewnienie przez ustawodawcę środków prawnych, które pozwolą na egzekwowanie przestrzegania ich praw pracowniczych. W opracowaniu przeanalizowano, czy istnieją przepisy karne, które chronią prawo pracownika albo zakładowej organizacji związkowej do informacji o przejściu zakładu pracy i wynikających z tego skutkach dla pracowników. Przepisy prawa pracy nie przewidują dla pracodawców żadnej sankcji karnej za nienależyte wypełnienie obowiązku informacyjnego, o którym mowa w art. 23 § 3 KP, wobec pracownika. Niemniej w tym wypadku można poszukiwać zabezpieczenia ochrony tego prawa w przepisie art. 218 § 1a KK, który obejmuje prawa pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego. Jednakże zachowanie sprawcy musi cechować znamię złośliwości lub uporczywości. Z kolei w przypadku niepoinformowania zakładowej organizacji związkowej ustawodawca przewidział wprost kryminalizację takiego zachowania w art. 35 ust. 1 pkt 4 ZwZawU.
EN
The key element in the employee’s employment protection on the part of the legislator, is to ensure legal means which will allow the enforcement of the compliance with employees’ rights. In the dissertation, it was analyzed if there exist penal regulations that protect the employee’s or trade union organization’s right to be informed about the transfer of an employing establishment and its arising consequences for the employees. !e regulations of the labor law do not stipulate any criminal sanctions for the employer if they do not duly fulfill their duty to inform the employee, as specified in paragraph 23 § 3 of the Labor Code. Even so, in this case one can seek how to secure the protection of this law in paragraph 218 § 1a of the Penal Code, which comprises employees’ rights resulting from the employment relation or national insurance. Nevertheless, the conduct of the perpetrator must be characterized by maliciousness or persistence. But, in the case of not informing the trade union organization, the legislator provided for the direct criminalization of such conduct in paragraph 35, Act 1, item 4 of the Act on Trade Unions.
PL
W artykule przenalizowano kilka przypadków, kiedy pracodawca może narazić się na odpowiedzialność wykroczeniową w sytuacji, gdy planuje przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i nie wypełni obowiązków względem rady pracowników wynikających z ustawy z dnia 7 kwietnia 2006 roku o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (zwana dalej ustawą). Ustawa ramowo określa zagadnienia, które mają być przedmiotem informacji i konsultacji przekazywanych przez pracodawcę radzie pracowników. Obowiązek informacyjny wobec rady pracowników ustanowiony w art. 13 ust. 1 ustawy nie zwalnia pracodawcy względem innych podmiotów z realizacji obowiązku informacyjnego dotyczącego przejścia. W przypadku nie poinformowania lub/i nie przeprowadzenia konsultacji z radą pracowników o planowanym transferze i jego wpływu na sytuację pracowników, pracodawca (lub osoba działająca w jego imieniu) może ponieść odpowiedzialność za wykroczenie z art. 19 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zgodnie z ustawą jej przepisy mają zastosowanie do pracodawców wykonujących działalność gospodarczą zatrudniających co najmniej 50 pracowników. W przypadku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę może dojść do zwiększenia lub zmniejszenia stanu zatrudnienia u pracodawców uczestniczących w transferze. Ustawa nie określa wprost, jak przejście zakładu pracy wpływa na funkcjonowanie już istnieją- cej rady pracowników i jak należy dostosować jej działanie do nowych warunków. Jeżeli pracodawca podejmie czynności polegające na uniemożliwieniu utworzenia rady pracowników pomimo istnienia ku temu przesłanek czy nie zorganizuje wyborów rady pracowników wbrew obowiązkowi lub będzie je utrudniał, naraża się na odpowiedzialność z art. 19 ust. 1 pkt 1 i/lub pkt 3 ustawy. W ocenie autorki ustalenie treści znamion wykroczenia stypizowanego w art. 19 ust. 1 ustawy nastręcza wiele trudności z powodu ich ogólności, a niekiedy nawet ich pokrywania się.
EN
This article has analyzed several situations in which the employer is at risk of criminal liability when the employer plans a takeover of an employing establishment, or its part by another employer, and it does not fulfill the duty, arising from an act of April 7, 2006 to inform the employees and to conduct consulting with them (hereina`er referred to as the Act). The Act outlines the issues which are to constitute the object of works council information and consultation, and which are put forward by the employer. The duty to inform works council enacted in article 13, section 1 of the Act does not release the employer from the obligation to inform other entities pertaining to the takeover. In the case of not informing and/or not conducting consultation with works council on the planned transfer and its eqects on employees’ situation, the employer (or the person acting on the employer’s behalf) may be held criminally liable of article 19, section 1, item 4 of the Act. According to the Act, its regulations shall be applicable to employers who employ at least 50 employees. In the case of a takeover of an employing establishment, or its part, the sta|ng level at employers participating in the transfer may decrease or increase. The Act does not specify directly how the takeover of en employing establishment, or its part shall inHuence the functioning of the already existing works council, and how to adapt its activities to the new conditions. If the employer undertakes actions to make it impossible to set up works council despite the existing premises to do so, or decides not to organize the election for the works council in defiance of the employer’s duty, or shall hinder such an election, the employer bears responsibility, arising from article 19, section1, item 1 and/or item 3 of the Act. The author concludes that determining what constitutes distinguishing features of an oqence typified in article 19, section 1 of the Act gives rise to di|culties due to their generality and sometimes also convergence.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.