Search results

1

Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego jako element koordynacji systemu bezpieczeństwa w II RP w latach 1927–1939

100%

Wojtycza J.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2012

|

issue 2

79-86

EN

It is not easy to evaluate the National Office of Physical Education and Civil Defence Training, as well as the whole activity related to preparing the civil population for military defence in the Second Polish Republic. Historians of physical culture accuse Sanation of subjugating the social trend in physical education and sport, which was consistently pursued, using both administrative pressure and personal means. The process ended in a formal act of agreement by social sport to come under the control of the state and the military. Both at the time and now, it was emphasised that issues of physical education and civil defence training were not treated equally; this was reflected in the assumed subsidiary role of physical education in comparison to military training, as well as in the financing of the two activities. However, it must be added that this was largely due to financial difficulties experienced during that time. The effectiveness of the Office with regard to civil defence training should be compared to similar systems functioning during the discussed period in other countries and the state’s financial condition should be considered. Military authorities could either establish a centralised state organisation in charge of civil defence training, or to leave such training in the hands of social organisations. As a result of (mainly financial) difficulties, the authorities decided to implement a partial solution: civil defence training was introduced in schools, but the training of young people outside the school system was left to social organisations.

PL

Ocena Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego podobnie jak całej działalności w zakresie obronnego przygotowania społeczeństwa w okresie II Rzeczypospolitej nie jest łatwa. Historycy kultury fizycznej zarzucają sanacji podporządkowanie sobie społecznego nurtu w wychowaniu fizycznym i sporcie, do czego zdążano konsekwentnie, wykorzystując zarówno środki nacisku administracyjnego, jak i możliwości personalne. Proces ten zakończył się formalnym aktem zgody ze strony sportu społecznego na kontrolę państwowo-wojskową. Zarówno wówczas, jak i obecnie podkreśla się nierówne traktowanie zagadnień wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego; jest to widoczne tak w założonej służebnej roli wf-u w stosunku do przysposobienia wojskowego, jak i w kwestii finansowania obu dziedzin działalności. Dodać jednak trzeba, że w dużej mierze wynikało to z trudności finansowych, występujących w tym okresie. Skuteczność działania urzędu, jeśli chodzi o przysposobienie wojskowe, trzeba rozpatrywać na tle podobnych systemów, funkcjonujących w omawianym okresie w innych krajach oraz możliwości finansowych państwa. Władze wojskowe miały do wyboru bądź powołanie scentralizowanej państwowej organizacji przysposobienia wojskowego, bądź pozostawienie jej w rękach organizacji społecznych. Z powodu trudności, głównie finansowych, zdecydowano się na rozwiązanie połowiczne, wprowadzając przysposobienie wojskowe do szkół, a równocześnie pozostawiając przysposobienie wojskowe młodzieży pozaszkolnej w rękach organizacji społecznych.

2

Drużyny skautowe w Galicji i na Śląsku Cieszyńskim w obliczu wybuchu I wojny światowej

100%

Wojtycza J.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2013

|

issue 4

79-95

EN

The article presents scouting in Galicia on the verge of and after the outbreak of World War I including the feeling among the organizations from which scouting teams originated and that among its authorities, teams and team members; it also encompasses spontaneous accession of scouts to Polish Legions, activities of Boy and Girl Scout teams on the territories occupied and unoccupied by Russians as well in exile, and, finally, gradual rebirth of scout teams after the Russian troops had been driven out. Scouting was of unambiguously patriotic character, which found its expression in the fact that scouts joined Polish Legions spontaneously and on a massive scale. Many scout teams went to war either with the equipment gathered in previous years or passed it to the ones going to war. Boy Scouts survived mobilization only in the strongest circles. The boy scouts who had not joined the army and girl scouts were auxiliary staff. Until the Russian invasion, there existed the sp-called war teams/units; in Krakow, enrollment for one team was ordained; Zakopane circles continued their activity as well. Boy Scouts and Girl Scouts operated also in exile (evacuation). On the territories occupied by Russians some secret Boy and Girl Scout units operated. This was ended by Austrian offensive which drove Russians troops out. Civilian population soon returned to the area; opening schools enabled scouting organizations to be rebuilt. Scouting teams reactivated immediately after Russians had retreated.

PL

Artykuł prezentuje sytuację w skautingu galicyjskim u progu i po wybuchu I wojny światowej, uwzględniając nastroje w organizacjach będących źródłem kadr skautingu, we władzach organizacji, drużynach i wśród członków drużyn, następnie spontaniczny akces skautów do Legionów, działalność drużyn męskich i żeńskich na terenach zajętych i niezajętych przez Rosjan oraz na wychodźstwie, a wreszcie stopniowe odradzanie się działalności drużyn po odrzuceniu wojsk rosyjskich. Skauting miał jednoznacznie patriotyczny charakter, co znalazło wyraz w spontanicznym masowym wstępowaniu skautów do legionów. Wiele drużyn skautowych bądź wyruszyło na wojnę ze zgromadzonym w poprzednich latach ekwipunkiem, bądź ekwipunek wyruszającym przekazało. Ruch męski przetrwał mobilizację tylko w najsilniejszych środowiskach. Skauci, którzy nie wstąpili do wojska i skautki, pełnili funkcje pomocnicze. Aż do wkroczenia wojsk rosyjskich działały tzw. drużyny wojenne, w Krakowie zarządzono zapisy do jednej drużyny, kontynuowało pracę również środowisko zakopiańskie. Działały także drużyny męskie i żeńskie na wychodźstwie (ewakuacja). Na terenach zajętych przez Rosjan działały nieliczne tajne drużyny męskie i żeńskie. Ten okres działalności zakończył się wraz z ofensywą austriacką, która odrzuciła wojska rosyjskie. Na opuszczone przez nich tereny wróciła ludność, a otwarcie szkół umożliwiło odbudowę skautingu. Natychmiast po ustąpieniu Rosjan wznowiono działalność skautingu.

3

Krakowska Chorągiew Męska ZHP. Powstanie i początki działalności (1920–1921). Kalendarium wydarzeń

100%

Wojtycza J.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2019

|

issue 4

165-179

EN

This paper looks at the origins and early days of the Cracow Region Boys’ Division of the Polish Scouting and Guiding Association, commonly referred to in Polish as ZHP, its abbreviated form. It describes the organisational growth of the Region against the backdrop of a variety of documents pertaining to the contemporaneous local and central scouting and guiding authorities (1920–1921). The paper has been written on the basis of unpublished archive sources retrieved from the Archives of Modern Records in Warsaw – the collection of the „Polish Scouting and Guiding Association Archive [1913‒1939]”, as well as the existing paperback sources – such as the reports of the Branch and Region headquarters, the orders given by the region headquarters, the reports of the Supreme Scouting and Guiding Council, and the publications found in the scouting and guiding press. The formation of the Region was connected to the ultimate merger of the former district scouting and guiding organisations into a uniform ZHP at the First General ZHP Meeting, held in Warsaw from 31 December 1920 to 2 January 1921. At the same time, the Board of the Krakow Branch of ZHP was gradually taking shape. In 1921, in Krakow there were as many as 18 teams subdivided into three troops. The whole community was well thought of by the authorities and received extensive support from the locals. At a later stage, its work was organised by eminent scouting and guiding activists. During the wartime occupation, some of them paid with their lives to prove their unreserved loyalty to the ideals of scouting.

PL

Artykuł przedstawia początki działalności Krakowskiej Chorągwi Męskiej ZHP. Opisuje rozwój organizacyjny chorągwi w świetle dokumentów ówczesnych lokalnych oraz centralnych władz harcerskich (1920–1921). W opracowaniu wykorzystano niepublikowane źródła archiwalne, znajdujące się w Archiwum Akt Nowych w Warszawie (zespół „Archiwum Związku Harcerstwa Polskiego [1913–1939]”) oraz zachowane źródła drukowane (sprawozdania Zarządu Oddziału i komendy chorągwi, rozkazy komendy chorągwi, sprawozdania Naczelnej Rady Harcerskiej i publikacje na łamach prasy harcerskiej). Powstanie chorągwi było związane z ostatecznym połączeniem w jednolity ZHP dawnych dzielnicowych organizacji harcerskich na I Walnym Zjeździe ZHP w Warszawie (31 grudnia 1920 – 2 stycznia 1921). Równolegle organizował się Zarząd Oddziału Krakowskiego ZHP. W 1921 r. w Krakowie działało już 18 drużyn podzielonych na trzy hufce. Środowisko było dobrze oceniane przez władze i wspierane przez lokalną społeczność. Jego pracę organizowali późniejsi wybitni działacze harcerscy; niektórzy z nich w czasie okupacji ofiarą swojego życia zaświadczyli o wierności harcerskim ideałom.

4

Przysposobienie wojskowe jako element systemu bezpieczeństwa II RP (1920–1926)

100%

Wojtycza J.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2011

|

issue 4

83-90

EN

The system of the military preparation formed in the early 1920s became the basis of the development of the military preparation classes, and the opinions expressed by the military people, the educators and the PE theorists also became an inspiration of such development. Moreover, all the activity in this domain contributed to the change in the mentality of society that was not willing to support any ideas of “the armed nation” as it was weary with the long-lasting war, and yet it accepted this program. The military preparation had a major influence on the attitudes of the generation that was brought up and came of age in the interwar period. It is apparent when one takes into account the participation of this generation in the war of defence in 1939, and then in the formation of the Polish Underground State under the German occupation. The military preparation realized in Poland in the interwar period is an example of the properly understood preparation of society in case of war that formed an element of the security system of the Second Polish Republic.

PL

Powstały na początku drugiej dekady XX wieku system przysposobienia wojskowego stał się podstawą, a poglądy uczestniczących w tym dziele wojskowych, pedagogów i teoretyków WF inspiracją do dalszego rozwoju przysposobienia wojskowego. Obok tego działania podejmowane w tej sferze przyczyniły się do zmiany mentalności społeczeństwa, które zmęczone długotrwałymi działaniami wojennymi nie było skłonne popierać powstające koncepcje „narodu pod bronią”, a które jednak ten program zaakceptowało. Przysposobienie wojskowe w istotny sposób wpłynęło na postawy pokolenia wychowującego się i wchodzącego w dorosłe życie w okresie międzywojennym. Jest to wyraźnie widoczne w jego udziale w wojnie obronnej 1939 r., a następnie w tworzeniu polskiego państwa podziemnego w okresie okupacji. Przysposobienie wojskowe realizowane w Polsce w okresie międzywojennym jest przykładem właściwie rozumianego przygotowania społeczeństwa na wypadek zagrożenia wojennego stanowiącego element systemu bezpieczeństwa II RP.

Refine search results

4 Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

4 Wojtycza J.

1 2019

1 2013

1 2012

1 2011

Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego jako element koordynacji systemu bezpieczeństwa w II RP w latach 1927–1939

Drużyny skautowe w Galicji i na Śląsku Cieszyńskim w obliczu wybuchu I wojny światowej

Krakowska Chorągiew Męska ZHP. Powstanie i początki działalności (1920–1921). Kalendarium wydarzeń

Przysposobienie wojskowe jako element systemu bezpieczeństwa II RP (1920–1926)