Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Jednolity rynek łączności elektronicznej w Unii Europejskiej jako fundament Europejskiej agendy cyfrowej. Reforma regulacji z 2009 roku

100%
Ławniczak K.
Przegląd Europejski
|
2012
|
issue 2(25)
65-84
PL
Komunikacja elektroniczna zmienia wszelkie aspekty życia społecznego, również politykę i biznes. Światowy kryzys gospodarczy osłabił wzrost, lecz nie zatrzymał nadejścia „ery cyfrowej”. Co więcej, postęp w dziedzinie technologii informacyjnych i komunikacyjnych może nie tylko poprawić wskaźniki ekonomiczne, lecz także pomóc w poradzeniu sobie z wyzwaniami XXI-wieku, takimi jak globalizacja, przemiany demograficzne czy zmiana klimatu. W 2009 roku Unia Europejska znowelizowała ramy regulacyjne łączności elektronicznej. Rok później Komisja Europejska ogłosiła Europejską agendę cyfrową, która stanowi jedną z 7 inicjatyw flagowych Europy 2020 – 10-letniej unijnej strategii na rzecz wzrostu. Niniejszy artykuł analizuje obszary działań agendy, jak i główne kierunki zmian wprowadzonych przez wspomnianą wyżej nowelizację, w celu zweryfikowania hipotezy, że jednolity rynek łączności elektronicznej jest warunkiem sukcesu Europejskiej agendy cyfrowej.
EN
Electronic communications continue to change every aspect of life, including politics and business. While the global economic crisis undermined growth, it did not hamper the advent of the “Digital Age”. In fact, the progress in information and communications technology can not only help to boost economic performance, but also to tackle the challenges of the 21st century, such as globalisation, demographic transformations or climate change. In 2009, the European Union revised its regulatory framework for telecommunications. The following year, the European Commission announced the Digital Agenda for Europe, which constitutes one of the 7 flagship initiatives of the Europe 2020 – the EU’s ten-year growth strategy. This article analyses the pillars of the Agenda, as well as the most important changes introduced by the new regulations. It attempts to prove that the single electronic communications market is necessary for the success of the Digital Agenda for Europe.
2

Objectives and Methodological Framework of the Doctoral Dissertation “Decision-Making in the Council of the European Union. A Constructivist Approach”

100%
Ławniczak K.
Przegląd Europejski
|
2012
|
issue 3(26)
47–54
PL
Jednym z ważniejszych wyzwań stojących przed studiami europejskimi jest wyjaśnienie procesu podejmowania decyzji w Unii Europejskiej, w tym zwłaszcza w jednej z jej głównych instytucji, jaką jest Rada UE. Zastosowanie do tej problematyki podejścia konstruktywistycznego zwraca uwagę na czynniki niematerialne, takie jak idee, normy nieformalne czy tożsamości. Konstruktywiści kładą szczególny nacisk na znaczenie socjalizacji, czyli przyjmowania przez aktorów funkcjonujących w (międzynarodowym) otoczeniu instytucjonalnym pewnych wspólnych wartości, reguł postępowania itp. Podstawowym celem badawczym omawianej tu rozprawy jest weryfikacja tego stanowiska, poprzez zbadanie wpływu socjalizacji na przebieg i rezultaty podejmowania decyzji w Radzie. Przyczyni się ona również do określenia na ile użyteczne może być podejście konstruktywistyczne w studiach nad Unią Europejską.
EN
Providing an explanation of the decision-making process in the European Union, and especially in one of its main institutions, the Council of the EU, is one of the most important aims of European/EU studies. Applying a constructivist approach to this issue places the focus on non-material factors, like ideas, informal norms or identities. Constructivists emphasise the importance of institutional socialisation, i.e. adopting common values, norms, etc. by actors engaged in interactions within (international) institutional settings. The main research objective of the dissertation described here is to verify this claim, i.e. support or deny socialisation influence on the course and outcomes of the decision-making in the Council. It will also aim to evaluate the usefulness of the constructivist approach in EU studies.
3
Publication available in full text mode
Content available

Konsensus i jego brak w Radzie Europejskiej – analiza przypadku reelekcji Donalda Tuska w 2017 r. z perspektywy zwrotu praktycznego

100%
Ławniczak K.
Rocznik Integracji Europejskiej
|
2021
|
issue 15
249-261
EN
Both the Council and the European Council are said to operate under “the culture of consensus”, which means that even if they formally can decide on some issues by qualified majority, in practice they rarely do so. This is particularly true of the European Council and so it was surprising to many observers when on 9 March 2017 Donald Tusk was re-elected for a second term as the European Council’s president despite the explicit negative vote of one member state (Poland). This event marked the first time the European Council used the possibility of electing its president by qualified majority rather than unanimously. In this paper I argue that using formal provisions allowing for qualified majority voting in such situations is, far from undermining the culture of consensus, in fact necessary to maintain it. The argument is embedded in the practice turn contribution to political research. Practice turn moves social practices to the centre of researchers’ interest and emphasises the fact that they can be performed more or less competently. Therefore, if a member state performs the “practice of consensus” incorrectly, it cannot expect the norms which constitute the culture of consensus to help it impose its position on other member states. Because the way in which the European Council operates is difficult to access directly, the paper develops its argument by drawing from the ongoing qualitative research on decision-making in the Council (including author’s own field research). It also uses available publicly-available sources relevant to the events of 2017 Donald Tusk re-election to substantiate the argument.
PL
Zarówno Rada, jak i Rada Europejska działają zgodnie z „kulturą konsensusu”, co oznacza, że nawet jeśli formalnie mogą decydować o niektórych sprawach większością kwalifikowaną, w praktyce rzadko to robią. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku Rady Europejskiej i dlatego dla wielu obserwatorów było zaskoczeniem, gdy 9 marca 2017 roku Donald Tusk został wybrany na drugą kadencję jako przewodniczący Rady Europejskiej, pomimo przeciwnego głosu jednego państwa członkowskiego (Polski). Wydarzenie to oznaczało, że Rada Europejska po raz pierwszy skorzystała z możliwości wyboru swojego przewodniczącego większością kwalifikowaną, a nie jednogłośnie. W niniejszym artykule argumentuję, że stosowanie w takich sytuacjach formalnych przepisów pozwalających na głosowanie większością kwalifikowaną nie tylko nie podważa kultury konsensusu, ale wręcz jest niezbędne do jej utrzymania. Argument ten jest osadzony we wkładzie zwrotu praktycznego do badań politologicznych. Ten nurt umieszcza praktyki społeczne w centrum zainteresowania i podkreśla fakt, że mogą być one wykonywane mniej lub bardziej kompetentnie. Dlatego też, jeśli państwo członkowskie wykonuje „praktykę konsensusu” niepoprawnie, nie może oczekiwać, że normy, które tworzą kulturę konsensusu, pomogą mu narzucić swoje stanowisko innym państwom członkowskim. Ponieważ sposób funkcjonowania Rady Europejskiej jest trudno dostępny bezpośrednio, artykuł rozwija swoją argumentację, czerpiąc z dorobku badań nad procesem podejmowania decyzji w Radzie (w tym badań prowadzonych przez autora). Następnie przeprowadzona zostaje analiza dostępnych źródeł odnoszących się do wydarzeń z 2017 r., związanych z reelekcją Donalda Tuska.
4

Simon Hix i Bjørn Høyland, The Political System of the European Union

100%
Ławniczak K.
Przegląd Europejski
|
2012
|
issue 1(24)
185–189
5

Dezintegracja, konsolidacja czy status quo? Kryzys modernizacji w Unii Europejskiej a poszukiwanie nowego paradygmatu integracji

100%
Ławniczak K.
Przegląd Europejski
|
2014
|
issue 4(34)
26-47
PL
Poważne traktowanie idei w badaniach politologicznych wymaga nie tylko uwzględniania ich jako czynników sprawczych lub stanowiących, lecz również analizowania przyczyn i mechanizmów słabnięcia jednych i wzmacniania się innych idei obecnych w instytucjach i dyskursach politycznych. Jednym z podejść do tych kwestii jest koncepcja „paradygmatów polityki”, które kształtują postrzeganie koniecznych do rozwiązania problemów przez aktorów uczestniczących w procesie decydowania politycznego oraz ograniczają dostępne opcje działania. W ten sposób wpływają one na ostateczny kształt realizowanych polityk. Niniejszy artykuł ukazuje jak kryzys, który rozpoczął się w 2008 r., poddał w wątpliwość możliwość modernizacji UE w ramach paradygmatu integracji europejskiej zmierzającej ku „coraz ściślejszemu związkowi między narodami Europy”. Wskazano w nim dwa potencjalne nowe paradygmaty integracji: pierwszy – oparty na kontrolowanej dezintegracji i zróżnicowaniu struktur UE, drugi – sugerujący reinterpretację federalizmu jako drogę ku ponownej konsolidacji Unii.
EN
“Taking ideas seriously” means not only to consider their causal and constitutive role in the study of social phenomena, but also to analyse how and why certain ideas gain or lose prominence within political institutions and discourses. One approach to these issues builds upon the notion of policy paradigms, which influence the results of policy-making process by shaping the political actors’ understanding of problems that need to be solved and limiting available policy options. This article attempts to show how the ability to modernise the EU governance within the paradigm of European integration heading towards “an ever closer union among the peoples of Europe” has been called into question by the crisis which began in 2008. Two potential new paradigms of integration are considered: first one suggests controlled disintegration and differentiation of EU structures, second one proposes a reinterpretation of federalism as a way to reconsolidate the Union.
6
Publication available in full text mode
Content available

Śledzenie procesu w badaniach politologicznych. Warianty i potencjał zastosowania

100%
Ławniczak K.
Przegląd Politologiczny
|
2018
|
issue 1
49-61
PL
Process-tracing is a method of within-case analysis, which can provide causal explanations of various social phenomena. Its focus on developing and testing causal theories attracts interest among qualitative researchers who do not want to limit their inquiries to exploratory or descriptive aims. At the same time, the case-centric variant of process-tracing, in which theories are used pragmatically as heuristic devices, provides a systematic but also creative way of researching singular events and processes. This paper attempts to show what process-tracing is and what it is not, what its variants are and how they should be used. It also probes the ontological and epistemological limits of the method, by showing how it can be used in idealist and interpretive research.
7
Publication available in full text mode
Content available

Zwrot praktyczny w studiach europejskich – założenia i możliwości zastosowania

100%
Ławniczak K.
Rocznik Integracji Europejskiej
|
2022
|
issue 16
47-59
EN
Seeking for new research approaches becomes ever more intensive in European studies, following the promise that “another theory is possible”. One of such approaches is practice turn. This paper presents practice turn as not simply a call for more field research but a far more ambitious theoretical and methodological move. It shows how practice-oriented research differs from other approaches and what it offers the researchers studying the EU. Research concerning the decision-making processes in the Council of the European Union serves as an example to demonstrate solutions which practice turn delivers to certain problems and limitations inherent in this area.
PL
W ostatnim czasie w studiach europejskich coraz intensywniej poszukuje się nowych podejść badawczych w myśl hasła „inna teoria jest możliwa”. Jednym z nich może być zwrot praktyczny (practice turn). Niniejszy artykuł prezentuje ten zwrot jako ruch teoretyczny i metodologiczny daleko wykraczający poza podkreślenie znaczenia badań terenowych w studiach nad UE. Pokaże on, co wyróżnia badania skupione na praktykach i co oferują one badającym UE. W szczególności, na przykładzie badań dotyczących podejmowania decyzji w Radzie Unii Europejskiej, artykuł wskazuje rozwiązania, jakich zwrot praktyczny dostarcza dla niektórych problemów, jak również wyjścia ze ślepych uliczek, charakteryzujących obecnie ten obszar.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.