Celem przeprowadzonych badań była psychologiczna analiza stylów radzenia sobie ze stresem oraz zjawiska samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem i korzystaniem z pomocy psychologicznej (self-stigma associated with seeking psychological help) u młodzieży licealnej oraz ich powiązań z poziomem współczucia/troski skierowanej do siebie (self-compassion). Teoretyczną podstawą badań są koncepcje: stylów radzenia sobie ze stresem autorstwa Endlera i Parkera (1990), samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem pomocy psychologicznej Vogela, Wade’a i Haake’a (2006), a także koncepcja samowspółczucia (troski o siebie, self-compassion) autorstwa Neff (Neff, Hsieh, Dejitterat, 2005; Neff, 2012). Dotychczasowe badania prowadzone wśród osób dorosłych wykazały występowanie związków pomiędzy stylami radzenia sobie ze stresem i samowspółczuciem (Neff, 2004; Neff, Hsieh, Dejitterat, 2005; Sirois, Molnar, Hirsch, 2015; Chishima i in., 2018; Daniel-Sielańczyk, Życińska, Bąk-Sosnowska, 2019), a także powiązania pomiędzy samostygmatyzacją w poszukiwaniu pomocy psychologicznej i samowspółczuciem (Heath i in., 2018; Booth i in., 2019). W niniejszym badaniu podjęto próbę sprawdzenia, czy takie związki uwidocznią się wśród osób w okresie adolescencji. Do weryfikacji hipotez użyto Kwestionariusza radzenia sobie w stresujących sytuacjach (The Coping Inventory for Stressful Situations – CISS, Endler, Parker, 1990), Skali samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem pomocy psychologicznej (Self-Stigma Associated With Seeking Psychological Help autorstwa Vogela, Wade’a, Haake’a (2006) i Skróconej skali współczucia wobec siebie autorstwa Neff (Self-Compassion Scale – Short Form, SCS-SF) (Raes i in., 2011). Badaniami objęto 281osób. Była to młodzież ucząca się w liceach ogólnokształcących, w wieku od 16 do 19 lat. Uzyskano istotne pozytywne korelacje pomiędzy samowspółczuciem a stylem skoncentrowanym na zadaniu r = ,28, p < ,001, negatywne korelacje między samowspółczuciem a stylem radzenia sobie skoncentrowanym na emocjach r = –,58, p < ,001 oraz samowspółczuciem a samostygmatyzacją r = –,25, p < ,001.
The aim of the article is to present a new measure of structure and level of religiosity. The cognitive-developmental concept of integral development of religiosity by Czesław Walesa, which distinguishes eight parameters of religiosity: religious awareness, religious feelings, religious decisions, bond with the fellowship of believers, religious practices, religious morality, religious experience and forms of profession of faith served as the theoretical bases for the test. The measure was constructed to fit the specificity of the people of the Christian profession. The preliminary reliability and validity indicators were calculated on 126 participants. Construct validity was established with Centrality of Religiosity Scale (C-15), Scale of Religious Identity, Deconversion Scale for Adolescents. The psychometric indicators were satisfactory, which shows that the test can be used to measure structure and level of style of religiosity.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.