Results found: 1

Search results

Sort By:

Limit search:

Społeczne funkcjonowanie dziecka z autyzmem

100%

Wróbel-Bania A., Zreda-Pikies A., Kaźmierczak M., Kurylak A., Talar A. D., Grabinska M.

Przegląd Naukowo-Metodyczny „Edukacja dla Bezpieczeństwa”

2013

vol. 6

issue 3(20)

158-169

Obserwowanie dziecka, które raz po raz gryzie własną rękę, kręci popielniczką zupełnie jak w hipnotycznym transie, godzinami tępo gapi się na jakiś pyłek, ryczy jak ranne zwierzę kiedy się zbliżasz, bije się po twarzy lub rozmazuje na ciele swój kał – a na dodatek patrzy na ciebie, jakbyś był przezroczysty – to jest przerażające. Takie jest właśnie dziecko autystyczne. Ignoruje cię, odrzuca kontakt, nie słucha cię, nie porozmawia, nie pozwoli się dotknąć. Nawet nie spojrzy na innego człowieka. Sprawia wrażenie, jakby jedyną przyjemność i nagrodę dawało mu ciągłe powtarzanie groteskowego, często autodestrukcyjnego zachowania. Woli rzeczy od ludzi. Jest samotne, zamknięte w sobie. Jest wśród nas obce. [...] Jest dziwne i niepojęte. Wielu autorów prowadzi badania na temat autyzmu, nikt jednak nie odważył się tak bezpośrednio, a zarazem bardzo prawdziwie opisać dziecka autystycznego, jak Carlem Delacato. Autyzm to bardzo złożone zaburzenie zachowania, które charakteryzuje się wieloma różnymi objawami ujawniającymi się zwykle do 3 roku życia. Dzieci autystyczne nie potrafią rozpoznawać stanów emocjonalnych innych ludzi, nie odróżniają gniewu, smutku. Zdolności komunikowania się są ograniczone, trudno zatem jest im rozpocząć lub podtrzymać rozmowę. Gdy są zainteresowane konkretnym przedmiotem, nie zwracają uwagi na otaczający ich świat. Należy podkreślić, iż autyzm, jako jedno z zaburzeń rozwoju dziecka dotyka całej rodziny. Życie rodzinne bardzo szybko i jednoznacznie zostaje podporządkowane niepełnosprawnemu dziecku. Sytuacja z jaką borykają się rodzice jest szczególnie trudna. Wynika to z wielu specyficznych problemów. Wśród nich na pierwszy plan wysuwa się brak możliwości porozumiewania się z dzieckiem i wykształcenia prawidłowych więzi między dzieckiem a pozostałymi członkami rodziny. Niezmiernie ciężkim przeżyciem dla rodziców jest nieharmonijny tok rozwoju dziecka. Okresy poprawy przeplatają się z powrotami do poprzednich zachowań dziecka. Ta sytuacja wywołuje u rodziców poczucie bezsilności. Czynnikiem dezorganizującym życie rodziny jest trudne zachowanie dziecka. Zachowanie jakie przejawia dziecko, powoduje, że staje się ono nierzadko odrzucane przez społeczeństwo. Brak jakiegokolwiek zrozumienia dla „inności” dziecka ze strony rówieśników, znajomych, członków dalszej rodziny, sąsiadów, powodują wycofywanie się rodziców z kontaktów społecznych. Opieka nad dzieckiem autystycznym jest nie lada wyzwaniem dla całej rodziny. Rodzice autystycznego dziecka potrzebują ciągłego wsparcia, aby podołać licznym obciążeniom. Pomimo wielu przeszkód, dziecko autystyczne może być dla swoich rodziców i bliskich źródłem nie tylko lęku i zmartwień, ale również źródłem bezgranicznej, wielkiej miłości.

Refine search results

1 Przegląd Naukowo-Metodyczny „Edukacja dla Bezpieczeństwa”

1 Grabinska M.

1 Kaźmierczak M.

1 Kurylak A.

1 Talar A. D.

1 Wróbel-Bania A.

1 Zreda-Pikies A.

1 2013

Search results

Społeczne funkcjonowanie dziecka z autyzmem