Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help

  1. 2 Teologia w Polsce

  2. 1 Vox Patrum

Authors help

  1. 3 Wendlik K.

Years help

  1. 1 2013

  2. 1 2011

  3. 1 2007

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Defense of the Dogma of the Chalcedon Council on the Base of the Fifth Book of the Work "Against Eutyches" by Vigilius of Tapso

100%
Wendlik K.
Vox Patrum
|
2007
|
vol. 50
461-486
PL
Powyższy artykuł przedstawiający poglądy teologiczne Wigiliusza z Tapso, jednego z biskupów północnoafrykańskich, żyjącego na przełomie V i VI wieku, przywołuje atmosferę debat teologicznych dotyczących dogmatu chalcedońskiego, nie gasnących przez kolejne dziesięciolecia po jego uroczystym ogłoszeniu w roku 451. Kontekst historyczny, w którym żył i pracował Wigiliusz, spowity był panowaniem Wandali, którzy najechali północną część Imperium Rzymskiego w roku 429. Ciągła destabilizacja, a przede wszystkim okrutne prześladowanie wobec chrześcijan i wpływ herezji Ariusza, były warunkami, w których przyszło pełnić posługę biskupią Wigiliuszowi. Jednym z dzieł, które przypisuje się naszemu autorowi, jest Contra Eutychetem (Przeciwko Eutychesowi), gdzie w piątej księdze - zatytułowanej „Obrona dekretu Soboru Chalcedońskiego” - bezpośrednio wykazuje niezasadność sposobu myślenia Eutychesa, głoszącego, iż po fakcie Wcielenia Logosu mamy do czynienia wyłącznie z jedną naturą w Osobie Jezusa Chrystusa. Wigiliusz obalając herezję Eutychesa bazował nie tyle na swoim oryginalnym sposobie argumentacji, który charakteryzowało przeniesienie punktu ciężkości z poziomu spekulacji teologicznych na poziom dywagacji lingwistycznych, lecz przede wszystkim ukazał daleko idącą niezgodność z Tradycją i Nauką Kościoła argumentów Archimandryty pochodzącego z Konstantynopola. Przejawiała się ona chociażby już w tym, że zwolennicy Eutychesa (i on sam) akceptowali poglądy Ariusza, potępione o wiele wcześniej, tym samym tracili moralne prawo do dyskusji na płaszczyźnie wiary i teologii. Punktem odniesienia dla Wigiliusza jako teologa w obronie Horosu Chalcedońskiego były z całą pewnością oficjalne wypowiedzi Soborów oraz pogłębione studium teologii św. Augustyna i papieża św. Leona Wielkiego, a zwłaszcza jego Tomus ad Flavianum. Argumentem, który przemawia z całą pewnością na korzyść biskupa Tapso, jest wierność Nauce i Tradycji Kościoła, dzięki której swobodnie i pewnie mógł się poruszać na polu teologii, która pozostała dla niego tym, czym być powinna, a więc interpretacją wiary przeżywanej we wspólnocie Kościoła.
2
Publication available in full text mode
Content available

Jezus Chrystus "w dwóch" czy "z dwóch natur"? - recepcja dogmatu chalcedońskiego w "Contra Eutychetem" Wigiliusza z Tapso

100%
Wendlik K.
Teologia w Polsce
|
2013
|
vol. 7
|
issue 1
109-118
EN
One of the essential problems after the council of chalcedon was an issue of reception of a dogma of hypostatic union of Jesus Christ. This process, although very dramatic, with numerous connotations, especially political, did not overshadow strictly doctrinal debate. One of the participants of this debate in the circle of the Latin language was Vigilius, the bishop of Tapsus in North Africa. In his work Contra Eutychetem, written probably between year 460 and 480, he defends the decision of the council of chalcedon and the teaching of pope Leo I, as to the manner of existing both natures in Jesus Christ, contained in the phrase in duabus naturis. At the same time he does not resign from using a „competitive“ phrase ex duabus naturis. In this way he proves the complementarity of both phrases, not affecting the substance of the chalcedon dogma.
PL
Obok obowiązującej po soborze chalcedońskim formuły określającej osobę Jezusa Chrystusa istniejącego „w dwóch naturach” Wigiliusz z Tapso używa formuły „z dwóch natur”, co mogło budzić uzasadnione obawy, zwłaszcza w środowisku łacinników. Jednakże posługiwanie się obydwoma formułami nie koncentrowało prawdy dogmatycznej wokół jednej tylko koncepcji, zostawiając tym samym jakże cenne pole do dialogu. Dlatego też sposób, w jaki Wigiliusz zamiennie używa formuł definiujących egzystencję obydwu natur w jednej osobie Jezusa Chrystusa, jest przykładem właściwie rozumianej ortodoksji, przez co sam autor Contra Eutychetem jawi się jako teolog szukający odpowiedzi na wymagania czasu, w którym żyje.
3
Publication available in full text mode
Content available

O. Andrzej A. Napiórkowski OSPPE, Teologia jedności chrześcijan – podręcznik ekumenizmu, Wydawnictwo Salwator, Kraków 2011, ss. 221.

100%
Wendlik K.
Teologia w Polsce
|
2011
|
vol. 5
|
issue 1
207-211
PL
Recenzja książki: O. Andrzej A. Napiórkowski OSPPE, Teologia jedności chrześcijan – podręcznik ekumenizmu, Wydawnictwo Salwator, Kraków 2011, ss. 221. 
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.