Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help

  1. 3 Muzealnictwo

Authors help

  1. 3 de Rosset A.

  2. 1 Zielonka K.

Years help

  1. 2 2018

  2. 1 2016

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

HIGH STANDARD MEANS WHAT STANDARD? THE NEED OF INTRODUCING AN ACCREDITATION SCHEME FOR POLISH MUSEUMS

100%
de Rosset A.
Muzealnictwo
|
2018
|
vol. 59
157-162
EN
In the Act on Museums, Chapter 3, the National Register of Museums is pointed out as an official list to be entered by those institutions which represent both a high standard of their cultural activity and a great importance of their collections. The relevant Ordinance – in accordance with the Act – is to specify the manner in which the Register should be run, the application form for candidates, the mode and conditions of entering it, and the control procedures. However, the Ordinance reveals neither the requirements museums should meet nor the criteria of their assessment; only the application form contains the range of issues which are to be analysed. It is a bit like taking part in a contest without the general terms. The categories used for the evaluation are known from the application form, but there is no reference to any goals, the museums should strive for, or criteria that serve for their either positive or negative final assessment. Even though the members of an evaluation committee are distinguished specialists, who undoubtedly are able to assess the standard of museum performance, an assessment without criteria will always be purely subjective and immeasurable. In countries like e.g. the United Kingdom there are accreditation systems which allow to have the high standard of museum performance certified. The accreditation schemes that are officially in use specify the requirements for museums in a clear manner, leaving no doubt which constituent is being assessed and what criterion is used for it. It also has a positive impact on unification of management in museums, and indicates the direction they should take for improving the quality of their performance. These standards refer both to the strategic issues in relation to the management of the museum as an organisation and its collection, and to the experience it offers to their visitors.
2
Publication available in full text mode
Content available

WYSOKI POZIOM, CZYLI JAKI? O POTRZEBIE WPROWADZENIA SCHEMATU AKREDYTACYJNEGO DLA MUZEÓW W POLSCE

100%
de Rosset A.
Muzealnictwo
|
2018
|
vol. 59
157-162
PL
W Ustawie o muzeach w rozdz. 3. mowa jest o Państwowym Rejestrze Muzeów, do którego wpisywane są instytucje o wysokim poziomie merytorycznej działalności i dużym znaczeniu zbiorów. Rozporządzenie w sprawie Rejestru ma – zgodnie z Ustawą – określać sposób jego prowadzenia, wzór wniosku o wpis, warunki i tryb dokonywania wpisów oraz okoliczności kontroli. Rozporządzenie nie wskazuje jednak wymagań wobec muzeów ani kryteriów ich oceny, a jedynie we wzorze wniosku podaje zakres zagadnień, jakie poddawane są analizie. Sytuacja przypomina nieco udział w konkursie bez regulaminu – na podstawie rubryk z formularza zgłoszeniowego znane są oceniane kategorie, nie ma jednak żadnego odniesienia do celów, do jakich muzeum ma dążyć, ani kryteriów, według których instytucja zostanie oceniona pozytywnie bądź negatywnie. Choć w skład komisji kwalifikacyjnej wchodzą osoby będące wybitnymi specjalistami, które bez wątpienia są w stanie ocenić poziom muzeum, to jednak ocena pozbawiona kryteriów staje się czysto subiektywna i niemierzalna. W krajach takich, jak np. Wielka Brytania istnieją systemy akredytacji pozwalające na staranie się o uzyskanie poświadczenia wysokiego poziomu działania muzeum. Obowiązujące w nich schematy akredytacji w jasny sposób określają wymagania, jakie musi spełniać muzeum, nie pozostawiając wątpliwości co do tego, jaki element jest oceniany i według jakiego kryterium. Wpływa to również pozytywnie na ujednolicenie zarządzania w muzeach i wyznacza instytucjom kierunek, w którym mają dążyć w celu podwyższenia jakości. Tego typu standardy odnoszą się zarówno do zagadnień strategicznych, związanych z zarządzaniem muzeum jako organizacją i zbiorami muzealnymi, jak i do muzealnej oferty dla publiczności.
3
Publication available in full text mode
Content available

APLIKACJE MOBILNE W MUZEACH, MODA CZY POTRZEBA?

63%
de Rosset A., Zielonka K.
Muzealnictwo
|
2016
|
vol. 57
236-244
EN
Together with the development of mobile technology, applications (the programmes devoted to those devices) are rising in popularity. And this tendency has not bypassed the museums. In many cases, although it is an essential improvement in the activity of a given institution, a museum’s decision to commission an application results not from conclusions drawn from their audience’s needs but exclusively from the conviction that a modern institution should provide such a solution. There are a few dozen applications operating in Polish museums, and these may be divided into two categories: those supporting a visit and those which are intended to educate. Regrettably, only a few of the Polish museum applications are downloaded more than a few thousand times. Research carried out by NIMOZ regarding museums’ usage of modern technologies has proved that the main problems result from insufficient knowledge and both the organisational and financial possibilities of the museums themselves. There is also a lack of uniform standards for producing data which would enable the aggregation of information in common applications and the further usage of resources.
PL
Wraz z rozwojem technologii mobilnych rośnie popularność aplikacji – programów przeznaczonych specjalnie na te urządzenia. Tendencja ta nie omija również muzeów. W wielu przypadkach jest to niezbędne usprawnienie działalności danej instytucji, jednak często decyzja muzeum o zamówieniu aplikacji jest skutkiem nie tyle wniosków wynikających z analiz potrzeb swoich odbiorców, a jedynie przekonania, że nowoczesna instytucja musi mieć tego typu rozwiązania. W polskich muzeach funkcjonuje już kilkadziesiąt aplikacji, które można podzielić na dwie główne kategorie: wspomagające zwiedzanie i edukacyjne. Niestety, jedynie nieliczne polskie aplikacje muzealne osiągają liczbę pobrań przekraczającą kilka tysięcy. Prowadzone przez NIMOZ badania dotyczące wykorzystania przez muzea nowych technologii wykazały, iż główne problemy wynikają z niedostatecznej wiedzy oraz możliwości organizacyjnych i finansowych w muzeach. Brakuje również jednolitego standardu wytwarzania danych, który pozwoliłby na agregację danych we wspólnych aplikacjach i dalsze wykorzystanie zasobów.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.