Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Dorobek naukowy wrocławskiej szkoły traumatologii szczękowo-twarzowej (1947–2012).

100%

Parulska O., Dobrzyński M., Bazan J., Całkosiński I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

2013

issue 4

85-89

Traumatologia szczękowo-twarzowa to jedna z głównych podspecjalności chirurgii szczękowo-twarzowej. Jej historia we wrocławskim ośrodku akademickim sięga końca XIX w. i wiąże się z nazwiskiem wybitnego profesora chirurgii i stomatologii Carla Partscha. W okresie powojennym wrocławski akademicki ośrodek kliniczny chirurgii szczękowo-twarzowej, za sprawą prof. Tadeusza Szczęsnego Owińskiego oraz jego następcy, prof. Tadeusza Paweli, stał się wiodącą placówką pod względem traumatologii szczękowo-twarzowej w Polsce. 65-lecie utworzenia przez prof. Owińskiego Oddziału Stomatologicznego, jak również rocznica śmierci prof. Paweli stanowiły przyczynek dla opracowania dorobku naukowego wrocławskiej szkoły traumatologii szczękowo-twarzowej, obejmującego prace pełne, streszczenia zjazdowe, rozprawy doktorskie i habilitacyjne oraz zgłoszenia patentowe powstałe w latach 1947–2012. W badanym okresie opracowano 9 rozpraw doktorskich, 1 habilitację, 48 pełnotekstowych publikacji naukowych, 38 streszczeń konferencyjnych oraz 5 patentów.

Maxillofacial trauma is one of the major subspecialties of maxillofacial surgery. Its history, in Wroclaw academic center, goes back to the end of XIX century and is associated with the name of an eminent professor of surgery and dentistry Carl Partsch. In the postwar period, Wroclaw academic clinical center of maxillofacial surgery, thanks to professor Tadeusz Szczesny Owiński and his successor professor Tadeusz Pawela, has become a leading institution in terms of maxillofacial trauma in Poland. 65th anniversary of establishment Dental Department by professor Owinski as well as the anniversary of the death of professor Pawela were motives for the development of scientific achievements of Wrocław maxillofacial trauma school, which includes the full works, conference abstracts, doctoral and postdoctoral dissertations and patent applications made between 1947–2012. In the analyzed period, nine doctoral dissertations, one habilitation, 48 full-text scientific publications, 38 conference abstracts, and 5 patents were published.

Zastosowanie kwasu acetylosalicylowego i tokoferolu w farmakologicznej terapii zatrucia dioksyną – przegląd piśmiennictwa.

76%

Dobrzyński M., Bazan J., Rosińczuk-Tonderys J., Pałka Ł., Parulska O., Całkosiński I.

Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

2013

issue 4

81-84

Zagrożenia środowiskowe wynikające ze skażenia trwałymi związkami organicznymi (TZO), do których należą również dioksyny, mimo ustawowych ograniczeń ich emisji, stanowią nadal istotny problem zdrowotny. Wynika to z pojawiania się nowych źródeł powstawania dioksyn oraz możliwości ich dostawania się zarówno bezpośrednio do żywności, jak i krążenia w łańcuchach pokarmowych. Przykładem pozaalimentarnego narażenia na dioksyny jest skażenie nimi środowiska stwierdzone w obszarze katastrofy World Trade Center w Nowym Yorku. Zaznaczyć należy, że monitoring stężenia tych związków zarówno w środowisku, jak i w żywności nie ma charakteru ciągłego i jest wyrywkowy. Dlatego kwestię narażenia ludzi na dioksyny stale podnosi się w mediach, m.in. w związku z nielegalnym spalaniem tworzyw sztucznych czy możliwością skażenia nimi żywności (np. tzw. afera kurczakowa czy afera solna). Antagonizm kwasu acetylosalicylowego i tokoferolu w stosunku do receptora AhR sugeruje możliwość wykorzystania tych leków jako środków ograniczających skutki zatrucia dioksynami. Celem pracy jest przegląd piśmiennictwa dotyczącego możliwości wykorzystania kwasu acetylosalicylowego i tokoferolu w ograniczaniu skutków zatrucia dioksyną.

Environmental risks arising from contamination of persistent organic (POPs), which also include dioxins, are still a serious health problem. This results from the appearance of new sources of dioxin formation and their ability to contaminate food and enter the food chain. An example of beyond alimentary exposure to dioxin is environmental contamination found in the New York after attacks on World Trade Center. It should be noted that monitoring the concentration of these compounds, both in the environment and in food, is not continuous, but random. Therefore, the issue of human exposure to dioxins is constantly rising in the media, inter alia, in connection with the illegal burning of plastics and the possibility of contamination of food (eg, so-called. chicken or salt scandal). Antagonism of acetylsalicylic acid and tocopherol to the AhR receptor, suggests the possibility of using these drugs for limiting the effects of dioxin poisoning. Here we present the review about possible use of acetylsalicylic acid and tocopherol in reducing the effects of dioxin intoxication.

Refine search results

2 Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia

2 Bazan J.

2 Całkosiński I.

2 Dobrzyński M.

2 Parulska O.

1 Pałka Ł.

1 Rosińczuk-Tonderys J.

2 2013

Search results

Dorobek naukowy wrocławskiej szkoły traumatologii szczękowo-twarzowej (1947–2012).

Zastosowanie kwasu acetylosalicylowego i tokoferolu w farmakologicznej terapii zatrucia dioksyną – przegląd piśmiennictwa.