Search results

1

Wychowanie do przebaczenia w pedagogii jedności

100%

Kozubek M. T.

Paedagogia Christiana

|

2016

|

vol. 2/38

107-126

PL

XXXV Światowe Dni Młodzieży w Krakowie (lipiec 2016) ukazały ogromny potencjał wiary i zachwytu życiem tysięcy młodych ludzi z całego świata. To wydarzenie ujawniło jednocześnie ich głębokie pragnienie transcendencji, którego najbardziej widocznym przejawem jest poszukiwanie miłości, jako wartości trwałej, na której można budować swoje życie w każdej rzeczywistości. Jednocześnie nie można nie zauważyć, jak bardzo młodzi ludzie, zwłaszcza kultury zachodniej, są zagubieni egzystencjalnie z powodu zaniku autorytetów, a w swoich zachowaniach sygnalizują narastające poczucie braku zrozumienia, wynikające z osamotnienia „w tłumie”, zaś w dokonywanych wyborach ujawniają panujący chaos w sferze wartości i religii. Wobec takiej rzeczywistości rodzą się pytania: jak ukierunkować wychowanie, by zbudować fundament dla rozwoju dojrzewającego współcześnie człowieka? „Uwolnienie się od żalu, złości, przemocy i zemsty – to warunki konieczne do tego, by żyć szczęśliwie" – stwierdza Franciszek (Misericordiae Vultus). Na czym zatem osadzić relację wychowawczą, by jej owocem była zdolność odbudowywania swojego życia w każdej okoliczności? W niniejszym artykule Autorka prezentuje koncepcję wychowania do przebaczenia, realizowaną w pedagogii jedności Ruchu Focolari. Kluczowa w tym procesie jest „sztuka miłowania”, poprzez którą wychowanie jest wspomaganiem wychowanka w urzeczywistnianiu jego człowieczeństwa, co przejawia się w dynamice stawania się nieustannym darem dla innych – fundamencie zdolności przebaczania. Oryginalne w tej koncepcji są: idea wychowywania do tego, co trudne, oraz wzajemność, jako podstawowa dynamika relacji międzyosobowej. Jakkolwiek podstawy „sztuki miłowania” sięgają myśli teologicznej Chiary Lubich, a proponowany wzorzec osobowy odnosi się do postaci Jezusa Chrystusa, to jednak zawiera ona postulaty wychowawcze uniwersalne, gdyż właśnie w osobie Jezusa ukazuje pełnię humanizmu. Czerpiące z mądrości chrześcijaństwa założenia o miłowaniu bliźniego, wyrażone przez Lubich w nowatorskiej formule „sztuki miłowania”, mogą stać się inspiracją wychowawczą także w pedagogice polskiej, zwłaszcza w zakresie wychowania do przebaczenia.

EN

The 35th World Youth Days held in Kraków (July 2016) showed a great potential of faith and delight in life of thousands of young people from all over the world. Simultaneously, this event has revealed their deep yearning for transcendence which the most visible manifestation is searching for love as a permanent value on which one may build their life in every reality. On the other hand, it is hard not to notice the great extent to which young people, especially of Western culture, are existentially lost due to a lack of role models, and their behaviour show a growing feeling of being misunderstood resulting from feeling alone “in the crowd”, while their choices reveal the chaos they experience in the sphere of values and religion. Several question emerge in the face of such reality: How should education be directed to build the foundations for development of a human being growing up in the present times? “To let go of anger, wrath, violence, and revenge are necessary conditions to living joyfully” – says Pope Francis (Misericordiae Vultus). Therefore, what should be the basis for an educational relation so that its fruits will be an ability of rebuilding one's life in every circumstances? This article presents the concept of preparation for forgiveness executed in the pedagogy of unity of the Focolare Movement. The key factor in this process in the art of loving through which education means supporting the pupils in realising their humanity which is shown in the dynamics of becoming a continuous gift to others – the foundation of the ability of forgiving. The original issues in this concepts are as follows: the idea of preparation for what is difficult as well as mutuality as basic dynamics of an interpersonal relation. Although the basis of the art of loving are rooted in the theological thought of Chiara Lubich and the offered role model refers to the figure of Jesus Christ, this includes universal educational postulates since it shows the fullness of humanity in the figure of Jesus himself. The assumptions concerning loving one's neighbour inspired by the wisdom of Christianity and expressed by Lubich in her innovative formula of the art of loving may also become an educational inspiration in Polish education; especially, in the scope of preparation for forgiveness.

2

"Wspólnota" i "jedność" w wybranych obszarach życia społecznego – doświadczenie Ruchu Focolari

100%

Kozubek M. T.

Paedagogia Christiana

|

2015

|

vol. 2/36

79-108

PL

Przemiany życia społecznego epoki globalizacyjnej charakteryzuje z jednej strony dynamiczne dążenie do demokracji, którą postrzega się jako system polityczny, umożliwiający aktywne uczestnictwo poszczególnych obywateli i całych społeczeństw w tworzeniu i poszanowaniu dobra wspólnego, a z drugiej – głęboki kryzys antropologiczny, który prowadzi do gwałtownych migracji ludów, co przemienia kulturowo całe społeczeństwa. Wobec takiej rzeczywistości istotnym jawi się pytanie o kierunek wychowania przygotowującego do aktywnego i odpowiedzialnego życia w społeczeństwie. Autorka prezentuje doświadczenie Ruchu Focolari dotyczące jego zaangażowania na rzecz dobra wspólnego w różnych kręgach kulturowych na całym świecie. Kluczowa w tym doświadczeniu jest rola wspólnoty zarówno w działaniu, jak i formowaniu prospołecznych postaw u młodych pokoleń. W wypracowanej w Ruchu, na fundamencie tego doświadczenia, pedagogii jedności, podkreśla się relacyjny i transcendentny wymiar osoby ludzkiej oraz wartość wspólnoty jako środowiska wychowawczego. Promowana przez tę pedagogię oraz działania prospołeczne Ruchu „kultura relacji” wydobywa wychowawczą wartość dialogu, wzajemnego szacunku oraz transcendowania siebie w wysiłku poszukiwania dobra, prawdy i piękna w każdym człowieku. Pedagogia jedności oraz doświadczenie Ruchu mogą stanowić cenne źródło inspiracji także dla polskiej myśli pedagogicznej oraz dla każdego, personalistycznie zorientowanego stylu wychowania.

EN

In the age of globalisation the changes of social life are characterised by a dynamic aspiration for democracy understood as a political system enabling individual citizens and all societies to participate in creating and respecting the common good. On the other hand they are characterised by a deep anthropological crisis. This crisis leads to a rapid people migration. Such migration change culture of the societies involved. Facing these facts we should ask a question about directions of upbringing and education which prepares young generations to live an active and responsible life in society. The author of this article presents experience of the Focolare Movement concerning its involvement in common good in the diverse cultural environments of different parts of the world. The crucial in this experience is the role of community either in forming pro-social attitude or in acting. On the basis of this experience the Movement of has developed a pedagogy of unity which is standing on the ground of relational and transcendental dimension of a human being and of the value of community as an upbringing environment. This pedagogy as well as pro-social activities of the Movement promotes the culture of relationship which underlines pedagogical value of dialogue, mutual respect and transcending ourselves in search to find good, truth and beauty in each human being. Pedagogy of unity as well as the experience of the Movement can be a valuable source of inspiration not only for Polish pedagogy but also for each personalistically oriented style of upbringing.

3

L’amore come dinamica fondamentale dell’educazione in famiglia secondo Chiara Lubich. Alcuni aspetti

100%

Kozubek M. T.

Paedagogia Christiana

|

2019

|

vol. 1/43

327-364

IT

Lo sviluppo dei processi di civilizzazione e globalizzazione a cavallo tra il XX e il XXI secolo sta influendo sul cambiamento della forma della famiglia, della sua funzione e del suo ruolo nella vita sociale e costituisce una minaccia soprattutto per la sua stabilità. Per questo motivo, la famiglia viene sostenuta da molte istituzioni e organizzazioni di sostegno che operano nel campo dell’assistenza sociale per la prevenzione, la terapia e l’accompagnamento, in particolare nell’adempimento della sua funzione educativa. Nella ricerca di un modello di educazione nella famiglia che insegni a costruire relazioni interpersonali permanenti, a superare le difficoltà sulla base dei valori che aiutano ad affrontare le crisi della famiglia, l’attenzione è rivolta al potenziale pedagogico dei Movimenti e delle Comunità contemporanee della Chiesa cattolica. Un ricco materiale in questo senso lo fornisce il Movimento Famiglie Nuove – una delle branche del Movimento dei Focolari fondato da un’insegnante italiana: Chiara Lubich (1920–2008). Questo articolo presenta – sulla base dell’ermeneutica dei testi della Lubich – i suoi principali pensieri sull’educazione in famiglia. Nel procedere della ricerca, viene presentato il significato dell’amore secondo la prospettiva personalista dapprima nella prospettiva filosofica, psicologica e teologica, quindi nella vita e nell’esperienza educativa di Chiara Lubich e nel suo pensiero antropologico-teologico sull’educazione. In questo contesto vengono presentati alcuni aspetti chiave dell’educazione in famiglia sempre nel contesto dell’amore visto in chiave personalista. In particolare: il ruolo e l’autorevolezza genitoriale; la specificità dell’educazione integrale; le caratteristiche dell’educazione prosociale e la formazione delle abilità atte a superare le difficoltà. Essi, nello stile educativo secondo la visione della Lubich, sembrano fondamentali in famiglia. L’analisi condotta si colloca nel campo della pedagogia familiare e della pedagogia della religione e poggia principalmente sulla letteratura in lingua italiana. Nella letteratura pedagogica polacca il pensiero pedagogico di Chiara Lubich non è conosciuto, pertanto è ragionevole affrontare questo argomento.

EN

Civilisational progress and globalisation processes at the turn of the 20th and 21st centuries have changed the shape, function and role of family in social life, posing a threat to its stability. Consequently, many family support institutions and organisations are created that offer social services focused on prevention, family therapy and support, particularly in terms of family upbringing. In search of a model of family upbringing that teaches how to build long-term interpersonal relationships and overcome difficulties by referring to values helpful in dealing with family crises, the article focuses on the pedagogical potential of contemporary movements and communities of the Catholic Church. Substantial studies in this regard are provided by the New Families Movement, an initiative that operates under the international Focolare Movement founded by the Italian teacher Chiara Lubich (1920–2008). Based on the hermeneutics of Lubich’s texts, the article presents her main thoughts on family upbringing. Following the adopted research procedure, the text discusses the significance of personal love from the philosophical, psychological and theological perspective as well as through life and educational experience of Chiara Lubich and her anthropological and theological reflections on education. In this context, several key aspects of family upbringing are discussed in the context of personal love: parental authority and responsibilities, specificity of integral education, characteristics of pro-social education and development of skills necessary to overcome difficulties. They appear to be a fundamental part in Lubich’s ‘style’ of family upbringing. The resulting analysis belongs to the field of family pedagogy and pedagogy of religion, and is mostly based on Italian literature sources. Chiara Lubich’s pedagogical thought is not well-known in Polish pedagogical literature, which makes it all the more compelling to address this topic.

4

Miłość jako podstawowa dynamika wychowania w rodzinie w ujęciu Chiary Lubich. Wybrane aspekty

100%

Kozubek M. T.

Paedagogia Christiana

|

2019

|

vol. 1/43

365-400

PL

Rozwój cywilizacyjny i procesy globalizacyjne przełomu XX i XXI w. wpływają na przemianę kształtu rodziny, jej funkcji i roli w życiu społecznym, stanowiąc zagrożenie przede wszystkim dla jej trwałości. Z tego względu rodzinę wspiera wiele instytucji i organizacji pomocowych działających w obszarze opieki społecznej na rzecz profilaktyki, terapii oraz towarzyszenia, zwłaszcza w wypełnianiu funkcji wychowawczej rodziny. W poszukiwaniu modelu wychowania w rodzinie, który uczy budowania trwałych relacji międzyosobowych, pokonywania trudności, na fundamencie wartości, dzięki którym można przezwyciężyć kryzysy w rodzinie, zwrócono uwagę na potencjał pedagogiczny, jaki mają współczesne ruchy i wspólnoty Kościoła katolickiego. Bogatego materiału w tym zakresie dostarcza Ruch Nowe Rodziny działający w ramach międzynarodowego Ruchu Focolari założonego przez włoską nauczycielkę Chiarę Lubich (1920–2008). Na podstawie hermeneutyki tekstów Lubich wskazano w artykule jej główne myśli o wychowaniu w rodzinie. W przyjętym postępowaniu badawczym ukazano znaczenie miłości osobowej najpierw w perspektywie filozoficznej, psychologicznej i teologicznej, a następnie w doświadczeniu życiowym i wychowawczym Chiary Lubich oraz w jej antropologiczno-teologicznej myśli dotyczącej wychowania. Na tym tle przedstawiono kilka kluczowych aspektów wychowania w rodzinie w kontekście miłości osobowej: autorytet i zadania rodzicielskie, specyfikę wychowania integralnego, cechy wychowania prospołecznego oraz kształtowania umiejętności pokonywania trudności. Jawią się one jako fundamentalne w przyjętym przez Lubich „stylu” wychowania w rodzinie. Przeprowadzona analiza usytuowana jest w obszarze pedagogiki rodziny i pedagogiki religii, a jej źródłem jest w większości literatura włoskojęzyczna. Myśl pedagogiczna Chiary Lubich nie jest znana w polskiej literaturze pedagogicznej, dlatego uzasadnione jest podjęcie tego zagadnienia.

EN

Civilisational progress and globalisation processes at the turn of the 20th and 21st centuries have changed the shape, function and role of family in social life, posing a threat to its stability. Consequently, many family support institutions and organisations are created that offer social services focused on prevention, family therapy and support, particularly in terms of family upbringing. In search of a model of family upbringing that teaches how to build long-term interpersonal relationships and overcome difficulties by referring to values helpful in dealing with family crises, the article focuses on the pedagogical potential of contemporary movements and communities of the Catholic Church. Substantial studies in this regard are provided by the New Families Movement, an initiative that operates under the international Focolare Movement founded by the Italian teacher Chiara Lubich (1920–2008). Based on the hermeneutics of Lubich’s texts, the article presents her main thoughts on family upbringing. Following the adopted research procedure, the text discusses the significance of personal love from the philosophical, psychological and theological perspective as well as through life and educational experience of Chiara Lubich and her anthropological and theological reflections on education. In this context, several key aspects of family upbringing are discussed in the context of personal love: parental authority and responsibilities, specificity of integral education, characteristics of pro-social education and development of skills necessary to overcome difficulties. They appear to be a fundamental part in Lubich’s ‘style’ of family upbringing. The resulting analysis belongs to the field of family pedagogy and pedagogy of religion, and is mostly based on Italian literature sources. Chiara Lubich’s pedagogical thought is not well-known in Polish pedagogical literature, which makes it all the more compelling to address this topic.

5

Nota del curatore

38%

Kozubek M. T.

Paedagogia Christiana

|

2019

|

vol. 1/43

21-25

6

Od redakcji

32%

Kozubek M. T.

Paedagogia Christiana

|

2019

|

vol. 1/43

27-31

7

Editorial

32%

Kozubek M. T.

Paedagogia Christiana

|

2019

|

vol. 1/43

15-19

Refine search results

7 Paedagogia Christiana

7 Kozubek M. T.

5 2019

1 2016

1 2015

Wychowanie do przebaczenia w pedagogii jedności

"Wspólnota" i "jedność" w wybranych obszarach życia społecznego – doświadczenie Ruchu Focolari

L’amore come dinamica fondamentale dell’educazione in famiglia secondo Chiara Lubich. Alcuni aspetti

Miłość jako podstawowa dynamika wychowania w rodzinie w ujęciu Chiary Lubich. Wybrane aspekty

Nota del curatore

Od redakcji

Editorial