Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Lud
|
2018
|
vol. 102
PL
Artykuł analizuje sposoby, w jakie, w warunkach dynamicznych przemian zachodzących na Kubie, niematerialne dziedzictwo kulturowe staję się podstawowym zasobem generującym dochód, zanurzonym w skomplikowanych sieciach wyobrażeń i reprezentacji kreowanych przez przemysł turystyczny. W związku ze wzrostem znaczenia turystyki opartej na doświadczeniu (‘experiential tourism’ Salazar 2011), praktyki cielesne (w tym taniec) zajmują kluczową pozycję nie tylko dla instytucji zajmujących się ochroną i promocją dziedzictwa kulturowego, ale również w przypadku małych przedsiębiorstw stanowiących dla Kubańczyków alternatywne źródła dochodu poza sektorem państwowym. Szkoły tańca oraz rosnąca popularność tańców kubańskich poza wyspą pokazują, w jaki sposób następuje przyswajanie i adaptacja niektórych turystycznych wyobrażeń w lokalnej narracji o kubańskości oraz jak ciała nabierają walorów transakcyjnych. Realia gospodarcze i nierówności społeczne wynikające z kontaktów z obcokrajowcami skutkują twórczym podejściem do zysków, utrwalając jednocześnie oczekiwania i fantazje dotyczące Kuby. Niejednokrotnie zjawisko to jest silnie naznaczone rasowo, jako że wielu ciemnoskórych Kubańczyków może wykorzystać pozory „rasowej autentyczności” w przestrzeniach związanych z tańcem. Artykuł opiera się na materiałach zgromadzonych w trakcie kilkumiesięcznych badań terenowych prowadzonych w Hawanie w latach 2015-2016 oraz  2018 wśród profesjonalnych tancerzy, instruktorów i właścicieli szkół tańca.
ES
El artículo da cuenta de la investigación sobre los entendimientos del azúcar como patrimonio cubano, en el contexto más amplio de los procesos de occidentalización de los hábitos alimentarios y de la imagen corporal de los cubanos. Se analizan las narrativas locales empleando la noción de ‘patrimonio agnóstico’ (Brumann, 2014) y la proposición de una ‘tercera historicidad’ que incluye el análisis de las experiencias y creencias de las personas, centrándose en los cambios en la comprensión local del azúcar como patrimonio, su ambivalencia, incluso la estigmatización en relación con los nuevos cánones e ideales que rigen la imagen corporal. El texto se basa en un trabajo de campo realizado en las escuelas de baile de La Habana entre el 2015 y el 2018 (10 meses), con la participación de bailarinas y profesoras de baile.
EN
The article looks at vernacular understandings of sugar as Cuban heritage in light of ongoing processes of westernization of Cuban foodways and body image. In doing so, I employ the notion of ‘agnostic heritage’ (Brumann, 2014) and the proposition of a ‘third historicity.’ The latter term includes the analysis of people’s heritage experiences and beliefs, focusing on changes in local understandings of sugar as heritage, its ambivalence, and, at times, even stigmatization in relation to newly emerging canons and ideals governing body image. This article is based on ethnographic fieldwork conducted among female dancers in Havana’s private schools over the course of approximately ten months from 2015 to 2018.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.