Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Identyfikacja chłopców w księgach poznańskiego cechu złotników jako świadectwo rzemieślniczej kultury onimicznej w XVI wieku

100%

Nowak-Pasterska E.

Socjolingwistyka

2017

issue 31

177–189

Artykuł mieszczący się w obszarze badań antroponomastycznych pokazuje sposoby identyfikacji chłopców zapisywanych na naukę rzemiosła złotniczego do poznańskiego cechu złotników w XVI w. Analizie poddano rozbudowane modele nazewnicze, wyekscerpowane z ksiąg cechu złotników zdeponowanych w Archiwum Państwowym w Poznaniu, zawierające oprócz imienia i nazwiska rozmaite deskrypcje jednostkowe identyfikujące adeptów złotnictwa. Wspomniany materiał dotąd nie był w pełni wykorzystany w badaniach antroponimicznych. Jego analiza i interpretacja, będąca próbą uchwycenia XVI-wiecznej rzemieślniczej tradycji onimicznej, pozwoliła na dopełnienie historycznego antroponomastykonu miasta Poznania i scharakteryzowanie badanej grupy rzemieślniczej w wymiarze socjoonomastycznym.

The paper related to the area of anthroponomastic sciences shows the manners of identification young men enrolled in apprenticeship to Poznań goldsmiths’ guild in 16th century. Extensive naming models excerpted from the goldsmiths’ guild books deposited in the Poznań State Archives, including not only names but also various identifying descriptors, were analyzed in socioonomastic perspective. Mentioned language material has not been fully used in anthroponymy researches so far. The analysis and interpretation are a try to observe 16th century craftsmen onimic tradition and they allow to complete historical personal names of Poznań city.

Jeszcze raz o składni ad sensum w języku staropolskich apokryfów. Perspektywa leksykalna i/a źródłowa

63%

Rojszczak-Robińska D., Nowak-Pasterska E.

Język Polski

2024

vol. 104

issue 4

95-113

Tematem artykułu jest zjawisko zaburzenia zgody liczby i/lub rodzaju między podmiotem a orzeczeniem w języku staropolskich apokryfów w sytuacji, gdy pojawia się podmiot określany ilościowo, podmiot zbiorowy lub wyrażony rzeczownikiem typu tłum czy lud. Pełna analiza tekstów potwierdziła, że składnia ad sensum jest wciąż żywa na przełomie XV/XVI w., choć stopniowa wycofuje się z języka. Różnice widoczne są zarówno w frekwencji występowania składni ad sensum przy poszczególnych rzeczownikach i w poszczególnych tekstach. Wskazałyśmy też słowa, które nie były dotychczas uwzględniane w opracowaniach (tłuszcza, gromada, zastęp), a także znaczenia kolektywne słów takich jak stroża czy ziemia. Analiza źródłowa badanych miejsc pokazała, że składnia ad sensum pojawia się już w tekstach łacińskich.

The subject of the article is the phenomenon of the disruption of the agreement of number and/or gender between the subject and the ruling in the language of Old Polish apocrypha. This situation occurs when there is a quantified subject, a collective subject or expressed by a noun like tłum or lud. A full analysis of the texts confirmed that ad sensum syntax is still alive in the late 15th/early 16th century, although it is gradually withdrawing from the language. Differences can be seen both in the frequency of occurrence of ad sensum syntax with particular nouns and in particular texts. We also pointed out words that have not been included in the studies so far (tłuszcza, gromada, zastęp), as well as the collective meanings of words such as stroża or ziemia. Source analysis of the examples showed that ad sensum syntax already appears in Latin texts.

Refine search results

1 Język Polski

1 Socjolingwistyka

2 Nowak-Pasterska E.

1 Rojszczak-Robińska D.

1 2024

1 2017

Search results

Identyfikacja chłopców w księgach poznańskiego cechu złotników jako świadectwo rzemieślniczej kultury onimicznej w XVI wieku

Jeszcze raz o składni ad sensum w języku staropolskich apokryfów. Perspektywa leksykalna i/a źródłowa