Search results

1

Kary śmierci według Miszny

100%

Marcinkowski R.

Studia Gdańskie

|

2021

|

vol. 48

133-154

EN

The Mishnah lists four death sentences: stoning, strangulation, burning and beheading, although the latter was abandoned as it was considered barbaric. According to tradition, the death penalty was ruled by a courtof twenty-three judges. The article, based on the original text of the Mishnah, briefly presents various types of judicial institutions, discusses the scope of judges’ powers, procedural law, and in particular the court procedure in criminal matters (hearing witnesses, judging, issuing judgments). It specifies the faults for which the specific death penalty is imposed and describes the methods of its execution.

PL

Miszna wymienia cztery kary śmierci: ukamienowanie, uduszenie, spalenie i ścięcie, ale tej ostatniej kary zaniechano, uznając ją za barbarzyńską. Zgodnie z tradycją karę śmierci zatwierdzał sąd składający się z dwudziestu trzech sędziów. Artykuł, opierający się na oryginalnym tekście Miszny, przedstawia w wielkim skrócie instytucje sądowe różnych typów, omawia zakres władzy sędziów, prawo procesowe, a szczególnie procedurę sądową w sprawach karnych (przesłuchanie świadków, osądzanie, wydawanie wyroków). Precyzuje, za jakie winy wymierza się określoną karę śmierci oraz podaje sposoby jej wykonania.

2

Dusza a wiara w życie po śmierci w judaizmie

100%

Marcinkowski R.

Studia Gdańskie

|

2021

|

vol. 49

147-160

EN

Abstract: In Judaism various terms already occurring in the Hebrew Bible are used to define the soul: neshamah, ruah, nefesh, yehidah, hayah. They were adopted by Rabbinic Judaism which had its roots in Biblical Judaism and which, however, is fundamentally different in terms of the soul, its immortality, resurrection and life after death. It was not until the post-biblical times that the immortality of the soul came to be one of the main pillars of faith for the followers of Judaism. The Talmud points to resurrection as a dogma of faith (Sanh. 10:1; 90b-91a). In accordance with the Mishnah, and then with the Gemara ‘All Israel have a portion in the world-to-come’ (ibidem). But does it not conflict with the basic Rabbinic message of reward for good and punishment for evil based on biblical foundations that show the way to salvation by keeping the commandments? The Orthodox Judaism maintains both the faith in the resurrection of the flesh as part of the Messianic Redemption and the faith in the immortality of the soul after death. Reform Judaism, however, rejects the literal understanding of the resurrection of the body and is limited to the belief in the spiritual life after death.

PL

Streszczenie: Na określenie duszy stosuje się w judaizmie różne terminy występujące już w Biblii hebrajskiej: neszama, ruach, nefesz, jechida, chajja. Przejął je judaizm rabiniczny wyrosły na pniu judaizmu biblijnego, zasadniczo jednak różniący się w kwestii duszy, jej nieśmiertelności, zmartwychwstania i życia po śmierci. Dopiero w czasach pobiblijnych nieśmiertelność duszy stała się jednym z głównych filarów wiary dla wyznawców judaizmu. Talmud wskazuje zmartwychwstanie jako dogmat wiary (Sanh 10,1; 90b-91a). Zgodnie z Miszną, a następnie Gemarą ‘Cały Izrael ma udział w przyszłym świecie’ (tamże). Czy to jednak nie kłóci się z podstawowym przesłaniem rabinicznym mówiącym o nagrodzie za dobre i karze za złe czyny opartym na biblijnych podstawach wskazujących drogę do zbawienia przez wypełnianie przykazań? Judaizm ortodoksyjny utrzymuje zarówno wiarę w zmartwychwstanie ciał jako część mesjańskiego odkupienia, jak też wiarę w nieśmiertelność duszy po śmierci. Judaizm reformowany zarzuca jednak dosłowne rozumienie zmartwychwstania ciał i ogranicza się do wiary w duchowe życie po śmierci.

3

Ofiary krwawe w świetle wybranych fragmentów Miszny

100%

Marcinkowski R.

Studia Gdańskie

|

2023

|

vol. 53

75-96

EN

The Mishnah, which is the essence of Rabbinic Judaism, both in oral tradition since the third century B.C., and after it was written down by the end of the 2nd century A.D., describes the sacrificial cult in the Temple of Jerusalem prior to its destruction by the Romans in the 70 A.D. the message of the Mishnah states precisely and explains biblical rituals related to making sacrifices, among which blood sacrifices (zevahim) occupy a prominent place. The Mishnah devotes a separate treatise to this issue, entitled Zevahim (Blood sacrifices). The purpose of the study is to show the Polish reader the problems of the sacrificial cult performed in the Temple of Jerusalem with regard to the offering of animals which were dedicated to it. The paper presents the main aspects of the cult performed, the rituals and rules that governed them, as well as the ensuing problems faced by the Tannaites, who were the authors of the Mishnah in ancient times.

PL

Miszna stanowiąca istotę judaizmu rabinicznego, w przekazach ustnych od III w. p.n.e., a spisana pod koniec II w. n.e., opisuje kult ofiarny w Świątyni Jerozolimskiej przed jej zburzeniem przez Rzymian w 70 roku n.e. Przekaz Miszny precyzuje i wyjaśnia biblijne rytuały związane ze składaniem ofiar, wśród których poczesne miejsce zajmują ofiary krwawe (zewachim). Miszna poświęca temu zagadnieniu osobny traktat zatytułowany właśnie Zewachim (Ofiary krwawe). Celem artykułu jest przybliżenie polskiemu czytelnikowi problematyki kultu ofiarnego sprawowanego w Świątyni Jerozolimskiej dotyczącego ofiarowania zwierząt jej poświęconych. Artykuł wskazuje główne aspekty sprawowanego kultu, obowiązujące rytuały i reguły nimi rządzące oraz związane z tym zagadnienia, z jakimi przyszło się zmierzyć w starożytności tannaitom, twórcom Miszny.

4

Miszna o konsekwencjach pomyłek Sanhedrynu, arcykapłana lub rządzących

100%

Marcinkowski R.

Studia Gdańskie

|

2020

|

vol. 46

187-207

EN

The mistakes of the Sanhedrin, High Priest or the King became the subject of considerations of the authors of the Mishnah. Their opinions on this subject were collected in the tractate Horayot (“Instructions”), which discusses this issue in detail, pointing to the collective or individual responsibility in specific situations, when it is not the court but the individual legislators that are obligated to make atonement sacrifices for sin. The tractate also clarifies here the matters relating to the High Priest and the King who broke the law for various reasons, provides the legal basis for proceedings in the event of a mistake of the Sanhedrin or the High Priest and indicates the sacrifices to be made in such cases. The study is based on the content of the Mishnah tractate Horayot, which clarifies in the first chapter the legal issues related to the cases in which the court ruled against one of the commandments of the Torah. Chapter two contains the rulings about the anointed priest who made a decision unconsciously. The third chapter deals with legal sanctions regarding an anointed priest who has sinned. The tractate Horayot closes the fourth Order of the Mishnah Nezikin (”Damages”), which, according to Maimonides, has its justification: after presenting highly ethical behaviour in the penultimate in this Order tractate Pirkei Avot (”Maxims of the Fathers”) the time has come to point out human errors and weaknesses.

PL

Pomyłki Sanhedrynu, arcykapłana lub króla stały się przedmiotem rozważań twórców Miszny, a ich opinie na ten temat zebrano w traktacie Horajot (Pouczenia), który omawia szczegółowo to zagadnienie wskazując odpowiedzialność zbiorową lub indywidualną w konkretnych sytuacjach, kiedy to nie sąd, a indywidualni ustawodawcy prawa są zobowiązani do złożenia ofiar przebłagalnych za grzech. Wyjaśnia się tu także sprawy dotyczące arcykapłana i króla, którzy z różnych powodów złamali prawo, podaje podstawy prawne postępowania w przypadku stwierdzenia pomyłki Sanhedrynu lub arcykapłana oraz wskazuje ofiary, jakie należy wtedy złożyć. Artykuł opiera się na treści traktatu Miszny Horajot, który w pierwszym rozdziale wyjaśnia zagadnienia prawne związane z przypadkami, gdy sąd wydał decyzję przeciwną jednemu z przykazań Tory. Rozdział drugi podaje pouczenia w przypadku namaszczonego kapłana, który podjął decyzję nieświadomie. Rozdział trzeci rozważa sankcje prawne w przypadku namaszczonego arcykapłana, który zgrzeszył. Traktat Horajot zamyka czwarty dział Miszny Nezikin (Szkody), co według Majmonidesa ma swoje uzasadnienie: po przedstawieniu bardzo etycznych zachowań w przedostatnim w tym porządku traktacie Pirke Awot (Sentencje Ojców) przyszedł czas na wskazanie ludzkich błędów i ułomności.

5

Tannaickie rozważania wokół tematu biczowania i fałszywych świadków

100%

Marcinkowski R.

Studia Gdańskie

|

2020

|

vol. 47

175-196

EN

The purpose of this study is primarily to present deliberations of the authors of the Mishnah regarding flagellation. A lot of material on this subject can be found in the Mishnah tractate Makkot (”Lashes”, “Stripes”) which discusses legal regulations, points out offences that are subject to this penalty and gives the methods of executing a sentence. The tractate Makkot combines this with the conspiring witnesses against whom this penalty was applied under certain conditions. That is why the study also includes this issue. The content of the tractate Makkot is the basis for this study where the passages that are directly or indirectly related to the topic were selected on purpose. Therefore, the order was reversed to focus right away on discussing the punishment of lashes, which was clarified in the third chapter of the tractate and in the first three paragraphs of the first chapter, which also deals with conspiring witnesses.

PL

Celem tego opracowania jest przede wszystkim przedstawienie rozważań twórców Miszny dotyczących biczowania. Wiele materiału na ten temat dostarcza traktat Miszny Makot (‘Uderzenia’, ‘Razy’), który omawia przepisy prawne, wskazuje rodzaje przewinień zagrożonych tą karą oraz podaje sposoby jej wykonania. Traktat Makot łączy to z krzywoprzysięzcami, wobec których w określonych przypadkach stosowano tę karę. Dlatego artykuł obejmuje także to zagadnienie. Treść traktatu Makot stanowi podstawę tego opracowania, w którym celowo wybrano te fragmenty, które wiążą się bezpośrednio lub pośrednio z podjętym tematem. Dlatego odwrócono kolejność, żeby od razu skupić się na omówieniu kary chłosty, co zostało wyjaśnione w trzecim rozdziale traktatu i w pierwszych trzech lekcjach pierwszego rozdziału, który także zajmuje się krzywoprzysięzcami.

Refine search results

5 Studia Gdańskie

5 Marcinkowski R.

1 2023

2 2021

2 2020

Kary śmierci według Miszny

Dusza a wiara w życie po śmierci w judaizmie

Ofiary krwawe w świetle wybranych fragmentów Miszny

Miszna o konsekwencjach pomyłek Sanhedrynu, arcykapłana lub rządzących

Tannaickie rozważania wokół tematu biczowania i fałszywych świadków