Search results

1

W stronę filozofii dzieciństwa. Adultystyczna wizja dziecka i dzieciństwa z Arystotelesem w tle

100%

Szczepska-Pustkowska M.

Przegląd Pedagogiczny

|

2012

|

issue 1

35-49

PL

Dzieciństwo dawno przestało być kategorią zdefiniowaną jednoznacznie. Od chwili swego pojawienia się w obszarze kultury, na skutek różnorakich głębokich jej przemian zostało wielokrotnie zdekonstruowane. Prezentacja tej kategorii z pominięciem owej wielości i pulsowania znaczeń, które towarzyszą jej istnieniu od stuleci, jest dziś prawie niemożliwe. Możliwości odczytania tych sensów i znaczeń dostarcza filozofia dzieciństwa (rozumiana jako prolegomena do każdej przyszłej filozofii dziecka). Celem niniejszego tekstu jest ukazanie jednego z możliwych filozoficznych odczytań adultystycznej wizji dziecka i dzieciństwa, której początki sięgają Arystotelesowego obrazu człowieka. To dziedzictwo do dziś wpływa na społeczno-kulturowe sposoby myślenia o dziecku i dzieciństwie, chociaż równolegle funkcjonują inne ich odczytania, akcentujące izonomiczny i/ lub autonomiczny charakter relacji między dziećmi i dorosłymi.

2

„Teatr dla dzieci” a „teatr dziecięcy” z perspektywy konfiguracjonizmu Margaret Mead

100%

Szczepska-Pustkowska M.

Przegląd Pedagogiczny

|

2020

|

issue 1

136-153

PL

Koncepcja Margaret Mead uwypukla fakt, że relacja dziecko–teatr może być odczytywana w dwóch formułach. Można mówić o „teatrze dla dzieci”, w którym dziecko jest biernym odbiorcą sztuki tworzonej dlań przez profesjonalistów, lub o „teatrze dziecięcym”, w którym jest ono aktywnym/zaangażowanym (współ)twórcą widowiska teatralnego. O ile teatr dla dzieci należy głównie do dziedziny sztuki, o tyle teatr dziecięcy przynależy głównie do pedagogiki. Analiza prac Jana Dormana (twórcy spektakli dla dzieci i pedagoga teatru) i Romany Miller prowadzi do spostrzeżenia o odmiennym zaangażowaniu tych teatrów w edukację, której celem jest wszechstronny rozwój wychowanka w sferze transmisji (wartości kultury i wartości społecznych) oraz w sferze swobodnej ekspresji (będącej podstawą rozpoznania i rozwijania własnej osobowości, wyobraźni oraz twórczego myślenia). Celem niniejszego tekstu jest socjologiczno-pedagogiczna analiza obu tych fenomenów z odwołaniem do twórczości teatralnej Jana Dormana.

EN

Margaret Mead’s concept highlights the fact that the child-theater relationship can be read in two formulas. You can talk about a „theater for children”, in which the child is a passive recipient of art created for him by professionals, or a „children’s theater”, in which he is an active / engaged (co)creator of a theater spectacle. While children’s theater belongs mainly to the field of art, children’s theater mainly belongs to pedagogy. An analysis of the works of Jan Dorman (creator of performances for children and theater educator) and Romana Miller leads to the observation about the different involvement of these theaters in education, which aims at the comprehensive development of the charge in the sphere of transmission (cultural values and social values) and in the sphere of free expression (which is the basis for recognizing and developing one’s personality, imagination and creative thinking). The purpose of this text is the sociological and pedagogical analysis of both these phenomena with reference to the theater output of Jan Dorman

3

Teoria wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego a dziecięce obywatelstwo

51%

Szczepska-Pustkowska M., Lewartowska-Zychowicz M., Strumska-Cylwik L.

Przegląd Pedagogiczny

|

2018

|

issue 2

23-39

PL

Zamysłem tekstu jest próba zrekonstruowania i zaktualizowania koncepcji wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego. Przedsięwzięcie wydaje się znaczące w kontekście wzrastającej roli państwa we współczesnej europejskiej rzeczywistości lęku migracyjnego. Punktem wyjścia podjętych analiz jest umocowanie koncepcji Sośnickiego w idei dwukierunkowej zależności między społecznymi relacjami a społecznie konstruowanymi etosami, z której wywiedziona została swoista partycypacyjna metodyka wychowania państwowego. Postrzegamy ją jako projekt stanowiący wychylenie w kierunku dziecięcego obywatelstwa, który daje możliwość czynienia porównań z Janusza Korczaka myśleniem o dziecięcym obywatelstwie.

4

Makarenkowskie odczyty o wychowaniu dla rodziców w optyce Foucaultowskiej kategorii urządzania

51%

Szczepska-Pustkowska M., Strumska-Cylwik L., Lewartowska-Zychowicz M.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2017

|

vol. 13

|

issue 4(39)

31-39

EN

The subject of our interest is the rhetoric of Makarenko’s readings/interpretations of upbringing designated for parents. We would like to subject it to consideration in the prospect/perspective of Foucault’s governmentality category, understood as a specific metacategory/joint category connecting the axes of power (the Soviet power), knowledge (political economy), and the subject (homo sovieticus). Applying the governmentality category provides for the possibility of attempting to reconstruct traces of tangle/discursive relations and undiscursive elements of the policy of arranging a family which is a component of a broader policy of the Soviet state aimed at “forging” the new Soviet man. In this context, we will recognize Makarenko’s pedagogy as a kind of conceptualization and implementation of the policy of the Soviet state at the family level, having the goal of shaping a man of collective mentality, completely subordinated to the Soviet state, with standardized and ideologized consciousness.

Refine search results

3 Przegląd Pedagogiczny

1 Problemy Wczesnej Edukacji

4 Szczepska-Pustkowska M.

2 Lewartowska-Zychowicz M.

2 Strumska-Cylwik L.

1 2020

1 2018

1 2017

1 2012

W stronę filozofii dzieciństwa. Adultystyczna wizja dziecka i dzieciństwa z Arystotelesem w tle

„Teatr dla dzieci” a „teatr dziecięcy” z perspektywy konfiguracjonizmu Margaret Mead

Teoria wychowania państwowego Kazimierza Sośnickiego a dziecięce obywatelstwo

Makarenkowskie odczyty o wychowaniu dla rodziców w optyce Foucaultowskiej kategorii urządzania