Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Postać cesarzowej Teodory w źródłach łacińskich (Chronicon Wiktora z Tunnuny, Breviarium Liberatusa z Kartaginy oraz Liber Pontificalis)

100%
Urbaniec A.
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
|
2022
|
issue 2(13)
41-78
EN
The following article analyzes the presentation of Empress Theodora – the wife of Emperor Justinian and the most popular woman in the history of Byzantium – in contemporary Latin sources. Victor of Tunnuna, Liberatus of Carthage, and the author of selected biographies in Liber Pontificalis focused in their works primarily on the issues of religious policy of the empire and described the person of the ruler throughout this prism. Considerations on the parallel monophysite source tradition allow for a hypothesis about the schematicism of creating the image of Theodora as the main enemy of Chalcedonian orthodoxy.
PL
Poniższy artykuł stanowi analizę sposobów przedstawiania cesarzowej Teodory – żony cesarza Justyniana i najpopularniejszej kobiety w dziejach Bizancjum – we współczesnych jej źródłach łacińskich. Wiktor z Tunnuny, Liberatus z Kartaginy, a także autor wybranych biogramów w Liber Pontificalis koncentrowali się w swoich dziełach przede wszystkim na kwestiach polityki religijnej imperium i przez ten pryzmat opisywali osobę władczyni. Rozważania dotyczące równoległej miafizyckiej tradycji źródłowej pozwalają na wysunięcie hipotezy o schematyzmie kreowania wizerunku Teodory jako głównego wroga chalcedońskiej ortodoksji.
2

Wpływ Patrycjusza Aspara na cesarską elekcję Leona

100%
Urbaniec A.
U Schyłku Starożytności. Studia Źrodłoznawcze
|
2012
|
vol. 11
173-201
EN
The article is concerned with the participation of Flavius Aspar, a military commander and patrician in the Eastern Roman Empire, in the Emperor Leo’s election. After a detailed investigation of various source traditions which give information on the election of 457, it proceeds to an analysis of factors leading to the Alan commander’s exceptional position in the power structure of the Empire. The main thesis of the article is that the holding of the highest-ranking military and civil offices by the two figures of the Ardabur family allowed Aspar to achieve the election of an ordinary tribune. This view is further confirmed by a discussion of Leo I’s appointment policy pursued in the years 458–465, which resulted in the monopolization of the state administration by the Ardabur family and their followers, as well as to certain legislative initiatives undertaken by Aspar.
3
Publication available in full text mode
Content available

Cywilna administracja prowincjonalna bizantyńskiej prefektury praetorio Afryki w latach 533-590

100%
Urbaniec A.
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
|
2020
|
vol. 11
154-171
EN
This article raises issues related to the organization of the civil provincial administration after the Byzantines regained control of North Africa in 533, as a result of the war with the Vandal kingdom. In comparison to the state known from the fifth century, the legislation of emperor Justinian introduced many changes in the administration scheme, primarily by establishing the prefectures of Africa, that replaced the diocese that had functioned previously. After the year 533, some provinces that hat previously belonged to other territorial units during the late Roman Empire, for example Sardinia and Corsica, passed to the authority of the prefect of Cartage. The research results presented in the article are intended to trace the territorial changes of African provinces during the sixth century, as well as the titles of their governors and the scope of their competence.
PL
Artykuł porusza kwestie związane z organizacją cywilnej administracji prowincjonalnej po odzyskaniu przez Bizantyjczyków kontroli nad Afryką Północną w 533 r., w wyniku wojny z królestwem Wandalów. Ustawodawstwo cesarza Justyniana wprowadziło wiele zmian w systemie administracyjnym w porównaniu do stanu znanego z V wieku, przede wszystkim poprzez ustanowienie prefektury Afryki, która zastąpiła funkcjonującą wcześniej diecezję. Po roku 533 pod zwierzchnictwem prefekta Kartaginy znalazły się prowincje, które niegdyś należały do ​​innych jednostek terytorialnych późnego Cesarstwa rzymskiego, np. Sardynia i Korsyka. Przedstawione w artykule wyniki badań mają na celu prześledzenie zmian terytorialnych prowincji afrykańskich w VI wieku, a także tytulatury namiestników i zakresu ich kompetencji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.