Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

O tempie mowy w podręcznikach akademickich z zakresu fonetyki i fonologii języka polskiego

100%
Kamińska B.
Logopedia
|
2019
|
vol. 48
|
issue 2
263-280
PL
Tempo jako składnik warstwy suprasegmentalnej wypowiedzi jest przedmiotem zainteresowania zarówno językoznawców, logopedów, jak też akustyków oraz przedstawicieli innych dyscyplin, zajmujących się przetwarzaniem i percepcją czasu wypowiedzi. W logopedii tempo podlega diagnozie logopedycznej najczęściej tylko wówczas, gdy jest zaburzone, czyli przyspieszone lub spowolnione. Chcąc mówić o spowolnieniu lub przyspieszeniu, należałoby odnieść się do normy, ustalającej tzw. przeciętne lub normalne tempo. Ponadto konieczne jest sprecyzowanie, czy mówimy o tempie artykulacji, mówienia, mowy czy wymowy. W poszukiwaniu źródeł informacji na ten temat sięgnięto do akademickich podręczników z zakresu fonetyki i fonologii języka polskiego, z których korzysta się również w procesie kształcenia logopedów. W artykule poddano analizie w wybranych opracowaniach i podręcznikach akademickich z zakresu fonetyki i fonologii języka polskiego sposób opisu tempa, jego charakterystykę jako jednego z aspektów składających się na foniczną warstwę wypowiedzi. W przeglądzie ujęto prace wydane na przestrzeni niemal 100 lat: począwszy od prac Kazimierza Wóycickiego z 1912 roku, Jana Rozwadowskiego i Kazimierza Nitscha z 1925 roku, po publikację Bogusława Dunaja z 2015 roku.
EN
Pace as a component of the supra-segmental layer of speech is of interest to linguists, speech therapists, as well as acousticians and representatives of other disciplines dealing with the processing and perception of speaking time. In speech therapy, the pace is subject to speech therapy diagnosis usually only when it is affected, i.e. accelerated or decelerated. When talking about decelerating or accelerating, one should refer to the norm setting the so-called average or normal pace. In addition, it is necessary to clarify whether we are talking about the pace of articulation, speaking, speech or pronunciation. In search of sources of information on this subject, reference was made to academic textbooks on phonetics and phonology of the Polish language, which are also used in the process of speech therapists’ education. The article analyses the way of describing pace in selected studies and academic textbooks on phonetics and phonology of the Polish language, its characteristics as one of the aspects that constitute the phonic layer of a statement. The review includes works published over almost 100 years: from the works of Kazimierz Wóycicki from 1912, Jan Rozwadowski and Kazimierz Nitsch from 1925, to the publication by Bogusław Dunaj in 2015.
2
Publication available in full text mode
Content available

Working on the Rate of Speaking in Artistic Speech Therapy for the Mass-Media – Needs and Possibilities

100%
Kamińska B.
Logopedia
|
2018
|
vol. 47 EN
|
issue 2
239-250
EN
The article discusses the matter of pace as one of several elements of text prepared to be read or delivered, emphasizing the relationship between pace and clarity of speaking. The terms defining the speed of speaking and describing its diversity, used in literature in the fields of phonetics and phonology, orthophony and artistic speech therapy, are indicated. On the basis of analysis of sample recordings of texts that are or may be the subject of work in artistic speech therapy and/or speech therapy for the mass-media, differences in pace, resulting from the nature of the text, type and situation of the speech, are shown. The article also highlights the factors that should be taken into account when working on the pace of speaking.
3
Publication available in full text mode
Content available

Praca nad tempem mówienia w logopedii artystycznej i medialnej – potrzeby i możliwości

100%
Kamińska B.
Logopedia
|
2018
|
vol. 47
|
issue 2
317-328
PL
W artykule poruszono problem tempa jako jednego z kilku elementów tekstu przygotowywanego do odczytania lub wygłoszenia, podkreślając związek tempa z wyrazistością mówienia. Wskazano na używane w literaturze z zakresu fonetyki i fonologii, ortofonii, logopedii artystycznej terminy określające szybkość mówienia i opisujące jego zróżnicowanie. Na podstawie analizy przykładowych nagrań tekstów, które są lub mogą być przedmiotem pracy w logopedii artystycznej i/lub medialnej, pokazano różnice tempa, wynikające z charakteru tekstu, typu i sytuacji wypowiedzi. Zwrócono także uwagę na czynniki, jakie powinny być brane pod uwagę przy pracy nad tempem mówienia.
EN
The article discusses the problem of pace as one of several elements of the text prepared to be read or delivered, emphasizing the relationship between pace and clarity of speaking. The terms defining the speed of speaking and describing its diversity, used in the literature in the field of phonetics and phonology, orthophony and artistic speech therapy, are indicated. On the basis of the analysis of sample recordings of texts that are or may be the subject of work in artistic speech therapy and/or speech therapy for the mass-media, differences in pace, resulting from the nature of the text, type and situation of the speech, have been shown. The article also highlights the factors that should be taken into account when working on the pace of speaking.
4
Publication available in full text mode
Content available

Późna dorosłość z perspektywy logopedii

51%
Milewski S., Kaczorowska-Bray K., Kamińska B.
Pogranicze. Studia Społeczne
|
2016
|
vol. 28
EN
Observed demographic changes mean that we are becoming a ‘greying society.’ This makes it necessary to introduce new curriculum content in the vocational training of speech therapists and creates a need for specialists in the area of therapy and functional assistance of seniors. At the same time, this indicates the need for conducting extensive studies in the field of gerontological linguistics, concerning the particularities of speech related to age as well as the specific features of communication with the elderly. In this speech the authors would like to discuss one of the directions of research on language phenomena related to old age, i.e. research on the particular manner of communication of those in the senior’s close environment (family, doctors, therapists, among others) with the senior. The style of communication with a person of senior age, being a result of social stereotypes of elderly people, may increase their discomfort and indicate paternalistic and condescending treatment of those in the highest age group. This may even be a sign of ageism, i.e. social discrimination based on people’s age.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.