Search results

1

Dialog wychowawczy – szanse i zagrożenia

100%

Skurjat K.

Kultura i Wartości

|

2014

|

issue 11

DE

Der Artikel will die These begründen, dass die Kommunikationsfähigkeiten der wichtigste Bestandteil des Erziehungsprozesses sind und dass die Bedingung einer erfolgreichen Kommunikation die Beherrschung der Regeln der schwierigen Kunst der offenen Kommunikation ist (sowohl in Form der unmittelbaren wie der mittelbaren Kommunikation). Um richtige zwischenmenschliche Beziehungen aufzubauen, sollte man einen guten Dialog verwirklichen: der Inhalt, die Sprache und das Gesprächsklima sollten die Offenheit (gemäß dem Rang der Probleme), die Aufmerksamkeit und taktvoll vermittelte Wahrheit fördern. Ein gutes Gespräch verlangt bedingungslos einen Verzicht auf eine angewöhnte Attitüde, sich automatisch verteidigen zu müssen. Es sollte das Gefühl der subjektiven Nähe und Sicherheit aufbauen.

EN

The purpose of this article is justification of the view that communication skills are the most important part of the process of education and that the difficult art to master the principles of open communication (both in the form of direct communication and indirect) is a prerequisite for an effective agreement. To build proper inter-human relationships, people should realise a good type of dialogue: content, language and climate talks should foster openness (i.e. the rank of problems), mindfulness and between the truth. Good conversation requires mandatory expulsion of habitual, automatic adoption of a defensive posture. It should facilitate building a sense of subjective closeness and security.

PL

Celem artykułu jest uzasadnienie poglądu, że kompetencje komunikacyjne są najważniejszym elementem procesu wychowania oraz że opanowanie zasad trudnej sztuki komunikacji otwartej (zarówno w formie komunikacji bezpośredniej, jak i pośredniej) jest warunkiem skutecznego porozumienia. Aby zbudować prawidłowe relacje międzyludzkie, należy realizować dobry typ dialogu: treść, język i klimat rozmowy powinny sprzyjać szczerości, uważności i taktownemu mówieniu prawdy. Dobra rozmowa bezwzględnie wymaga wyrugowania nawykowego, automatycznego przyjmowania postawy obronnej. Powinna budować poczucie subiektywnej bliskości i bezpieczeństwa.

2

Safety Culture in Functional and Axiological Approach

100%

Skurjat K.

Security Dimensions: International & National Studies

|

2021

|

vol. 35(35)

166-178

EN

It still remains an open problem as to which directions and methods are necessary to choose in the situations of risk, xenophobia, and intolerance, so as to settle disputes and resolve conflicts; it should be done in such a way as to have the desired social effects and to properly implement moral principles, including responsibility for the real future of one’s own, of one’s community, and of the whole human species. The author justifies the position that the processes of transformation of the social order should take a more remarkable account of the requirements of safety culture and praxeology recommendations.

3

Żołnierz wojsk polskich i naukowiec – Stanisław Ossowski

100%

Skurjat K.

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

|

2021

|

vol. 39

78-93

EN

The article reminds Stanisław Ossowski, an outstanding sociologist and political scientist, a representative of the Lviv-Warsaw school, and a brave soldier. The author focuses her attention on two problems selected from his work: on man as an ethical subject and on opportunities and threats in shaping individual and collective social personalities. Stanisław Ossowski regarded disobedience in thinking, faithfulness to the truth, and intellectual honesty as the professional duty of a scientist, especially a humanist, who studies ideas and value systems. He justified the theory of mutual conditioning of the social structure-personality. He studied the impact of decisions of senior government officials on the dynamics of human behaviour and the development of human polymorphism.

PL

Artykuł przypomina Stanisława Ossowskiego, wybitnego socjologa i politologa, reprezentanta Szkoły Lwowsko-Warszawskiej i żołnierza. Autorka koncentruje uwagę na dwóch wybranych z jego twórczości problemach: na człowieku jako podmiocie etycznym oraz na szansach i zagrożeniach, które wspomagają albo które zakłócają przebieg procesów kształtowania jednostkowych i zbiorowych osobowości społecznych. Stanisław Ossowski za zawodowy obowiązek uczonego, zwłaszcza humanisty badającego systemy idei i systemy wartości, uważał nieposłuszeństwo w myśleniu, wiernośc prawdzie i intelektualną uczciwość. Uzasadniał teorię o wzajemnym warunkowaniu się struktury społecznej i kultury oraz o wzajemnym uzależnianiu od struktury społecznej – osobowości. Badał wpływ decyzji urzędników rządowych wyższego szczebla na dynamikę ludzkich zachowań i na kształtowanie się ludzkiego polimorfizmu.

4

Zło – jako praktyka „zwykłych ludzi”

100%

Skurjat K.

|

2019

|

vol. 16

|

issue 16

PL

Trwa spór o ludzką – nieludzką naturę człowieka. I o stosunek współczesnych społeczeństw do najtrudniejszych problemów etycznych naszych czasów. Tekst dotyczy istoty i praktyki zła oraz realnych skutków destrukcyjnej działalności „zwykłych ludzi

Refine search results

1 Doctrina. Studia społeczno-polityczne

1 Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

1 Kultura i Wartości

1 Security Dimensions: International & National Studies

4 Skurjat K.

2 2021

1 2019

1 2014

Dialog wychowawczy – szanse i zagrożenia

Safety Culture in Functional and Axiological Approach

Żołnierz wojsk polskich i naukowiec – Stanisław Ossowski

Zło – jako praktyka „zwykłych ludzi”