Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Results found: 1

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Niezdaniowe akty mowy to przynajmniej pozornie niezdaniowe wypowiedzi, za których po­mocą mówiący dokonują pewnych aktów illokucyjnych: stwierdzają, pytają, proszą itp. Wśród teoretyków zajmujących się takimi wypowiedziami można wskazać zwolenników podejścia, któ­re głosi, że większość takich wypowiedzi to jednak — wbrew pozorom — wypowiedzi zdaniowe (elipsy), oraz zwolenników stanowiska, zgodnie z którym treść takich wypowiedzi musi być bez­pośrednio wzbogacona z kontekstu za pomocą procesów pragmatycznych niekontrolowanych semantycznie. W pierwszej części tej pracy przyglądam się bliżej stanowisku trak­tującemu wy­powiedzi niezdaniowe jako elipsy i zastanowiam się, czy można uznać, że kontekst poza­języ­kowy może wyznaczać sposób uzupełnienia wyrażenia do pełnego zdania w taki sposób, że pier­wotna wypowiedź niezdaniowa może być uznana za elipsę. Następnie przedstawiam stano­wisko, zgodnie z którym wypowiedzi niezdaniowe to udane akty illokucyjne niewymagające wzboga­cenia pragmatycznego. Argumentuję, że taki pogląd nie jest adekwatny, ponieważ na jego grun­cie wypowiedzi niezdaniowych nie można uznać za pełnoprawne akty mowy. W dalszej części pracy proponuję wersję stanowiska pragmatycznego, opartą na relatywizmie umiarko­wanym Fran­çois Recanatiego. Proponowana przeze mnie koncepcja pozwala uznać, że mimo iż wypo­wie­dzi niezdaniowe semantycznie nie wyrażają sądów i nie mają wartości logicznej, to po od­po­wiednim wzbogaceniu z kontekstu pozajęzykowego mają na tyle określoną treść (i moc), że mogą być uznane za udane akty illokucyjne. Koncepcja ta pozwala również odpowiedzieć na zarzut ze zgodności gramatycznej, który jest jednym z najpoważniejszych zarzutów, z jakimi muszą się zmierzyć wszystkie koncepcje pragmatyczne.
EN
In this paper, I analyse the standpoint according to which alleged subsentential speech acts are in fact ellipses. I argue that extralinguistic context usually does not determine unique lingui­stic expression which could be regarded as the elided fragment. Next, I critically examine the view which regards subsentential utterances as unenriched situated illocutions and claim that it is not adequate, since it does not satisfactorily explain why such acts are successful. Finally, I pro­pose a pragmatics-oriented view based on Recanati’s moderate relativism. Contrary to Recanati, I po­stu­late unarticulated constituents in the content of subsentential utterances. I argue that this view can disarm the objection from case-matching which is one of the most powerful objections against all pragmatics-oriented views.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.