Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Chrzest jako misterium pieczęci w tradycji pierwszych trzech wieków

100%

Mateja L.

Polonia Sacra

2019

vol. 23

issue 4(58)

121-137

Artykuł ukazuje, w jaki sposób w pierwszych trzech wiekach rozumiano chrzest jako misterium pieczęci. Ten aspekt chrztu był już podkreślany we wspólnocie z Qumran, a także w doświadczeniu chrztu Jana Chrzciciela, o czym w I wieku pisał Józef Flawiusz. Ojcowie Kościoła w II i III wieku używają wprost sformułowania pieczęć chrztu. Autor Pasterza Hermasa reprezentujący środowisko Rzymskie oraz Klemens Aleksandryjski uważali, że chrzest w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego pieczętował egzystencjalne wyznanie wiary w Jezusa jako Syna Bożego. Natomiast Tertulian z Kartaginy ukazał szerzej proces wzrostu egzystencjalnej wiary w ramach procedury inicjacji przedchrzcielnej, a także jej dalszy rozwój przygotowujący chrześcijan do przyjęcia chrztu krwi, czyli męczeństwa za wiarę w Jezusa. Chrzest Janowy, czyli chrzest nawrócenia i chrzest krwi były rozumiane przez chrześcijan symbolicznie i stanowiły niejako ramę dla jedynego chrztu, przez nich przyjmowanego.

The article shows how the baptism was understood in the Church of the first three centuries as the mystery of the seal. This aspect of the baptism was emphasized by Qumran community. It was also evident in the experience of the baptism of John the Baptist, what was described in the first century by Flavius Josephus. The Fathers of the Church in the 2nd and 3rd century were using the phrase seal of baptism directly. The author of The Shepherd of Hermas, who represented Roman community and Clement of Aleksandria deemed that the baptism in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit set the seal on the existential confession of faith in Jesus as the Son of God. Tertullian from Carthage described more broadly the process of increase in the existential faith during the pre-baptismal initiation and its further development preparing for the baptism of blood, that is for the martyrdom due to the faith in Jesus. Christians understood the baptism of John the Baptist, that is the baptism of conversion as well as the baptism of blood symbolically, as a frame for the only baptism which they received.

Ewangeliczne etapy rozwoju postawy miłosierdzia w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła

100%

Mateja L.

Polonia Sacra

2017

vol. 21

issue 2(47)

163-183

W artykule przedstawiono zarys ewangelicznych etapów rozwoju postawy miłosierdzia w wymiarze materialnym w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła, wiążąc je z etapami inicjacji przedchrzcielnej w starożytnym Kościele. W tym celu wykorzystano metodę inicjacyjnego odczytania tekstów Nowego Testamentu. Dzięki tej metodzie wyodrębniono na etapie wstępnym inicjacji miłosierdzie podejmowane ze względu na dobro człowieka, zwane filantropią. Na etapie preakatechumenalnym inicjowany był już wzywany, aby podejmować czyny miłosierdzia ze względu na Boga. Celem etapu katechumenalnego było natomiast doskonalenie wrażliwości miłosierdzia. Pod koniec tego etapu wzywano katechumena do wolności wobec dóbr materialnych, którymi w większym stopniu niż poprzednio miał dzielić się z ubogimi. Katechumenat kończył się doskonaleniem postawy wyrażonej w miłości nieprzyjaciół, był to jednocześnie moment przyjęcia chrztu i wejścia w doświadczenie realizacji przykazania miłości wzajemnej.

In the article there is shown an outline of evangelical stages of the Church’s development of mercy’s attitudes in the material dimension in view of selected extracts from scripts of the Fathers of the Church, matching them with pre‑baptism initiation in the ancient Church. For this purpose, an initiation method was used to interpret the text of the New Testament. Thanks to this method, mercy was extracted at the entry period of pre‑initiation. Works of Mercy that is taken for the good of a human person called philanthropy. At the precatechumenate period the initiated one was called to perform merciful acts because of God whereas the target of catechumenate period was to improve one sensitivity towards mercy. At the end of this period, a catechumen was called to be free with material goods, which were to be shared with the poor more than before. The catechumenate ended with the improvement of the attitude expressed by love to enemies. At the same time it was the moment of the baptism and entrance into the experience of the fulfilment of precept of mutual love.

Refine search results

2 Polonia Sacra

2 Mateja L.

1 2019

1 2017

Search results

Chrzest jako misterium pieczęci w tradycji pierwszych trzech wieków

Ewangeliczne etapy rozwoju postawy miłosierdzia w świetle wybranych fragmentów pism ojców Kościoła