Niniejszy artykuł stanowi studium prezentowanej w powieści Philipa K. Dicka Prawda półostateczna wizji dystopijnego świata po trzeciej wojnie światowej. Autorka poddała analizie złożoną konstrukcję przestrzeni, ze szczególnym uwzględnieniem jej funkcji oraz struktury podzielonej horyzontalnie i wertykalnie, wraz z dającymi się wyodrębnić fizycznymi i mentalnymi między-światami. Dodatkowo omówione zostało zastosowanie motywu postapokalipsy na różnych płaszczyznach powieści, m.in. w konstrukcji postaci i akcji. Artykuł opiera się również na założeniu, że kategoria przestrzeni może być badana przy pomocy metodologii zaproponowanej przez Jamesa Phelana, stosowanej wcześniej w analizie postaci literackich. Dlatego wiodącym narzędziem metodologicznym stosowanym w artykule jest retoryczna teoria narracji.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.