Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help

  1. 1 Białostockie Studia Literaturoznawcze

Authors help

  1. 1 Sioma R.

Years help

  1. 1 2024

Results found: 1

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Kiedy wiersz jest prozą (i na odwrót)? O (prozo)wierszu Zbigniewa Herberta „Rovigo”

100%
Sioma R.
Białostockie Studia Literaturoznawcze
|
2024
|
issue 24
129-154
EN
The article concerns the relationship between the transcription of a poem and its tonal realisation, using as an example Zbigniew Herbert’s Rovigo. The key question is the situation in which the verse text corresponds to the rhythm of prose (intonational-structural delimitation). Two forms of verse format are distinguished: ‘classical’, acknowledging punctuation marks, and avant-garde, renouncing punctuation marks and, sometimes, capital letters. Consequently, it is possible to use the category of the prose poem understood both as a rhymed prose record in the sense of sound as well as a term describing a type of work in which rhyme delimitation in the phonological sense (rhythm) co-occurs with particles separated on the basis of intonation and syntax. The terminology introduced makes it also possible to consider Zbigniew Herbert as a representative of aesthetic conservative modernism, which combines both conventions of verse writing and uses both regular verse and various varieties of free verse.
PL
Artykuł dotyczy relacji pomiędzy zapisem tekstu wierszowego a jego realizacją brzmieniową, co rozważane jest na przykładzie jednego utworu – Rovigo Zbigniewa Herberta. Centralną kwestią jest sytuacja, w które zapis wierszowy odpowiada brzmieniowej prozie (delimitacji intonacyjno-składniowej). Wyodrębnione zostały dwie formy zapisu wiersza: „klasyczna”, honorująca znaki interpunkcyjne, oraz awangardowa, rezygnująca ze znaków interpunkcyjnych oraz, niekiedy, wielkich liter. Pozwala to używać kategorii prozowiersza rozumianej zarówno jako wierszowy zapis prozy w sensie brzmieniowym, jak też jako termin określający rodzaj utworu, w którym delimitacja wierszowa w sensie fonicznym (rytm) współwystępuje z cząstkami wydzielanymi na zasadzie intonacyjno-składniowej. Wprowadzona terminologia pozwala również uznać Zbigniewa Herberta za przedstawiciele estetycznego modernizmu konserwatywnego, który łączy obydwie konwencje zapisu, stosując przy tym zarówno wiersz regularny, jak różne odmiany wiersza wolnego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.