Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
Horyzonty Polityki
|
2015
|
vol. 6
|
issue 14
111-136
PL
Niniejszy artykuł charakteryzuje tzw. tradycyjne rozumienie suwerenności państwa oraz przedstawia jego współczesną krytykę, prowadzoną zwłaszcza w kontekście globalizacji, praw człowieka i kryzysu tzw. klasycznych funkcji państwowych. Autor dochodzi do wniosku, że tradycyjnie rozumiana suwerenność państwa nie zmieniła się w swej istocie, a jej krytyka opiera się na podstawach ideologicznych i ma polityczne, nie zaś teoretyczne cele. The following article attempts to define the so-called “traditional” meaning of state sovereignty and presents its contemporary critique, especially in the context of globalization, human rights and the crisis of so-called classical state functions. The author comes to the conclusion that state sovereignty, traditionally understood, has not lost its essence, whereas its contemporary critique is based on ideological reasons, and has a political, rather than theoretical, purpose.
Horyzonty Polityki
|
2016
|
vol. 7
|
issue 18
107-123
EN
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article below is an examination of the discrepancy between notions of sovereignty and a sovereign in a modern state, revealed by the question of statecraft (state leadership). THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The consequent research problem is to determine who indeed decides on state policy. The research problem refers to the sphere of policy making as a practical implementation of the reason of a state’s imperatives. The author uses the descriptive and analyticalmethods, carrying out a critical comparative overview of theories and research findings presented in the current source literature. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: At the beginning the authordefines policy making and exposes its relation to the notions of sovereignty and ration of state. In the next step he identifies actors who decide on policy making. He underlines the key role of a “political disposition core” – a small group of leaders placed at the head of public institutions. He then considers the conditionsof effective planning and making of policy. He indicates the inconsistency between the decisive role of a “political disposition core” and official status of a constitutional sovereign. He finally shows the fictitious character of a people as a sovereign. RESEARCH RESULTS: The author concludes that a traditionally comprehended sovereign is neither the source nor an implementer of state sovereignty because it is not a subject capable of policy making. CONCLUSIONS, INNOVATION AND RECOMMENDATIONS:The author finally recommends either a redefinition of the traditional notion of the sovereign, based on a theoretical proposition given by Carl Schmitt, or else its renunciation and invention of a new category, designating a subject which implements state sovereignty, to be used in the vocabulary of political science.
PL
Cel naukowy: Celem poniższego artykułu jest zbadanie rozbieżności pomiędzy pojęciami suwerenności i suwerena w nowoczesnym państwie, uwidocznionych przez zagadnienie przywództwa państwowego. Problem i metody badawcze: Wynikającym z powyższego problemem badawczym jest ustalenie, kto w istocie rozstrzyga o polityce państwa. Problem badawczy dotyczy więc sfery prowadzenia polityki jako praktycznej realizacji nakazów racji stanu. Autor posługuje się metodą opisowo-analityczną, dokonując krytycznego przeglądu porównawczego ujęć i ustaleń pojawiających się w dotychczasowej literaturze przedmiotu. Proces wywodu: Na początku autor definiuje prowadzenie polityki i odsłania jego związek z pojęciami suwerenności i racji stanu. W dalszej kolejności identyfikuje podmioty, które decydują o prowadzeniu polityki. Podkreśla kluczową rolę „ośrodka dyspozycji politycznej” – wąskiego zespołu przywódców uplasowanych w czołowych instytucjach państwowych. Następnie rozważa warunki skutecznego planowania i prowadzenia polityki. Wskazuje na sprzeczność między decyzyjną rolą „ośrodka dyspozycji politycznej” a oficjalnym statusem konstytucyjnego suwerena. Na koniec ukazuje fikcyjny charakter ludu jako suwerena. Wyniki analizy naukowej: W wyniku przeprowadzonej analizy autor dochodzi do wniosku, iż tradycyjnie pojmowany suweren nie jest ani źródłem, ani realizatorem suwerenności państwowej, ponieważ nie jest podmiotem zdolnym do prowadzenia polityki . Wnioski, innowacje, rekomendacje: W zakończeniu autor postuluje redefinicję tradycyjnego pojęcia suwerena w oparciu o propozycję teoretyczną autorstwa Carla Schmitta bądź zarzucenie tego pojęcia i wprowadzenie nowej kategorii określającej podmiot wykonujący suwerenność państwa na użytek terminologii nauk politycznych.
EN
The article reveals the significance of geopolitics in the political and academic achievements of Antoni Sujkowski, a Polish geographer of the generation which witnessed the rebirth of independent Poland in 1918. It describes the political activity of Sujkowski, the only geographer who served as minister in the government of the Second Polish  Republic. The most attention is paid to his contribution to the controversy over proposals of the territory of Poland during the Paris peace conference in 1919, when he advocated the creation of “vast strategic Poland,” i. e. a federation of Poland and historical Lithuania (including Belarus). As an academic geopolitician Sujkowski is especially the author of The geography of lands of the old Poland. That was the first book in geohistory (or “geographical history”) of Poland, considering the influence of geographic environment on the historical development of the Polish state. The literature used in research includes works by Sujkowski, other geographical and geopolitical writings of his time (as primary sources), memoirs, contemporary biographies and studies in geopolitics, the history of Poland and Polish science in the first half of the twentieth century (as secondary sources).
PL
Artykuł ukazuje znaczenie geopolityki w politycznym i akademickim dorobku Antoniego Sujkowskiego, polskiego geografa z pokolenia, które było świadkiem odrodzenia niepodległej Polski. Opisano działalność polityczną Sujkowskiego, jedynego geografa, który został ministrem w rządzie II Rzeczypospolitej. Szczególną uwagę poświęca się udziałowi Sujkowskiego w sporze o program terytorialny dla Polski na kongresie pokojowym w Paryżu, kiedy orędował on za utworzeniem „ogromnej Polski strategicznej”, czyli federacji Polski z Litwą historyczną (w tym Białorusią). Jako geopolityk akademicki Sujkowski jest przede wszystkim autorem dzieła Geografia ziem dawnej Polski. Była to pierwsza książka z zakresu geohistorii („historii geograficznej”) Polski, rozważająca wpływ środowiska geograficznego na historyczny rozwój tego państwa. Przy opracowaniu artykułu jako źródła pierwotne wykorzystano pisma Sujkowskiego oraz współczesną mu literaturę geograficzną i geopolityczną, jako źródła wtórne – relacje pamiętnikarskie oraz współczesne opracowania biograficzne i monografie z zakresu geopolityki, historii nauki polskiej i historii Polski w pierwszej połowie XX w.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.