W większości państw władza administracyjna nie jest skoncentrowana wyłącznie na szczeblu centralnym, lecz jest rozdzielona pomiędzy władzę na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym. Jednocześnie stopień samodzielności władz lokalnych i regionalnych różni się w poszczególnych państwach. Na samodzielność tę składa się zarówno autonomia w podejmowaniu i wypełnianiu zadań, jak i swoboda w pozyskiwaniu dochodów i dysponowaniu nimi. Istnieje wiele przesłanek przemawiających na korzyść daleko idącej decentralizacji, takich jak np. lepsze dostosowanie publicznych dóbr i usług do potrzeb społeczności lokalnych, niższe koszty administracyjne, zwiększenie innowacyjności w sektorze publicznym. Z drugiej jednak strony wysoki stopień samodzielności jednostek samorządu terytorialnego wiąże się m. in. z kosztami utrzymania wybieranych władz samorządowych czy niemożnością wykorzystania w pełnym stopniu ekonomii skali. Celem artykułu jest wskazanie wad i zalet daleko idącej samodzielności jednostek samorządu terytorialnego i odpowiedź na pytanie, do jakiego stopnia i w jakim zakresie samodzielność powinna być przyznana tym jednostkom.
Ogromne zmiany nastąpiły ostatnio we wachodniej części Niemiec. Jest ona na drodze przekształceń od gospodarki centralnie planowanej do społecznej gospodarki rynkowej. Głównymi przyczynami tych zmian były błędy gospodarki nakazowej polegające na tym, że nie można było zapewnić podaży dóbr zgodnie z zapotrzebowaniem konsumentów, a także brak wolności politycznej. Na początku reformy proponowano różne rozwiązania. Uznano, że najlepszą drogą zmian będzie adaptacja systemu Niemiec Zachodnich. W maju 1990 r. podpisano gospodarczą, 'monetarną i socjalną unią między państwami niemieckimi z mocą od 1 lipca. Mimo dużego wysiłku ze strony Niemiec Zachodnich występują liczne problemy w procesie przemian. Przede wszystkim istnieje obawa, że wiele wschodnich przedsiębiorstw nie będzie w stanie konkurować na wolnym rynku, w związku z czym należy się spodziewać znacznego wzrostu bezrobocia. Trudnym zagadnieniem jest również prywatyzacja państwowych środków produkcji. Badzie ona przeprowadzana przeć specjalnie w tym celu powoływane wielkie zarządy. U związku z dużą centralizacją gospodarki wschodnich Niemiec szczególną uwagą w procesie prywatyzacji bądzie sią zwracać na to, aby wielkie konglomeraty dzielić na mniejsze jednostki i pobudzać w ten sposób do konkurencji. Innym ważnym problemem jest dewastacja środowiska. Trzeba będzie duto czasu i pienlądzy, aby poprawić jego jakość. Konieczna jest także znaczna poprawa w zakresie infrastruktury i budownictwa. Zmiany we wschodniej cząści Niemiec wpłyną z pewnością na część zachodnią, Jednak trudno przewidzieć przebieg wydarzeń. Z jednej strony rosną znacznie wydatki z budżetu, z drugiej rozwój gospodarki w związku ze zjednoczeniem doprowadzi prawdopodobnie do wzrostu podatków. Jeśli chodzi o stosunki zagraniczne zjednoczonych Niemiec, to należy oczekiwać pomyślnej współpracy tak ze wschodnimi sąsiadami. Jak i z krajami zachodnimi, przy czym napiącia między oboma blokami bądą stopniowo zanikać.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.