Search results

1

Problem urzeczywistniania się osoby w czynie w personalistycznej filozofii wychowania Karola Wojtyły-Jana Pawła II

100%

Chrobak S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

1999

|

vol. 15

103-113

2

Uniwersalizm miłości wychowawczej w systemie prewencyjnym Jana Bosko

100%

Chrobak S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2017

|

vol. 38

|

issue 1

89-100

PL

System prewencyjny – jak stwierdza Jan Bosko (1815-1888) – „opiera się całkowicie na rozumie, religii i dobroci (miłości wychowawczej)”. Te trzy podstawowe zasady nie tylko wzajemnie się przenikają, ale także warunkują. Czynny charakter miłości wychowawczej w systemie prewencyjnym Jana Bosko i jej uniwersalizm ujawnia się w trosce o innego, poszanowaniu, poznaniu i odpowiedzialności i oznacza profesjonalne zorientowanie się wychowawcy, co faktycznie jest dziecku potrzebne w jego rozwoju, odkrycie w każdym wychowanku osoby rozumnej, wolnej i odpowiedzialnej, wrażliwej na dobro, prawdę i piękno, zdolnej do autorefleksji, samorealizacji, twórczości, transcendencji.

EN

A preventive system – as Don Bosco stated (1815-1888) – “is based entirely on reason, religion and kindness (love of education)”. These three basic principles not only mutually intertwine, but also condition one another. The active nature of the love of education in the preventive system of Don Bosco and its universality is revealed in the care for the individual as well as in respect, understanding and responsibility. It also means a professional orientation of the teacher that is focused on the child and its developmental needs and in discovering in each student a rational, free and responsible person which is sensitive to goodness, truth and beauty and which is capable of self-reflection, self-fulfilment, creativity and transcendence.

3

S.M. Opiela, Integralna pedagogika przedszkolna w systemie wychowania Edmunda Bojanowskiego. Kontynuacja i zmiana, Wyd. KUL, Lublin 2013, ss. 450.

100%

Chrobak S.

Forum Pedagogiczne

|

2014

|

issue 1

255-257

4

SYSTEM PREWENCYJNY W 200-LECIE URODZIN ŚW. JANA BOSKO: O POTRZEBIE REFLEKSJI WOBEC WSPÓŁCZESNYCH WYZWAŃ

100%

Chrobak S.

Forum Pedagogiczne

|

2015

|

issue 2

137-144

PL

System prewencyjny, który przez samego św. Jana Bosko nie został nazwany teorią, koncepcją, ale właśnie systemem, powstał jako odpowiedź na potrzeby wychowawcze związane z konkretnym środowiskiem XIX wieku we Włoszech. Służył wychowywaniu pokoleń młodzieży w niepowtarzalnym stylu opartym na rozumie, religii, dialogu, miłości wychowawczej. W 200-lecie urodzin ks. Jana Bosko można stwierdzić, że zasady jego pedagogiki powiązane są nie tylko z przeszłością. Oryginalne wartości tkwiące w systemie prewencyjnym wymagają pogłębienia, przystosowania oraz umiejętnej i odważnej odnowy ze względu na zmieniony kontekst społeczny, wychowawczy i duszpasterski.

EN

The preventive system, which was not specified as a theory or concept by John Bosco himself, but precisely as a „system”, was created as a response to the educational needs related to the specific environment of 19th century Italy. He raised generations of youth in his unique style based on reason, religion, dialogue, and educational love. With the 200th anniversary of the birth of John Bosco, we can say that his pedagogical rules are not only linked with the past. The original values inherent in his preventive system need deepening, adaptation, and skilful and courageous renewal because of the changed social, educational, and pastoral context.

5

Wychowanie do przebaczenia w pedagogii salezjańskiej

100%

Chrobak S.

Paedagogia Christiana

|

2016

|

vol. 2/38

85-106

PL

Problematyka wychowawcza dotyczy zawsze konkretnego człowieka. W procesie wychowania, zachodzącym pomiędzy wychowawcą i wychowankiem, wychowawca podejmuje świadome działania na rzecz poszerzenia i ubogacenia repertuaru zachowań oraz postaw wychowanka. Jedną z wartości istotnych w życiu człowieka jest przebaczenie i należy do tych, które podlegają kształtowaniu i rozwojowi. Można stwierdzić, iż przebaczenie to akt dynamiczny, przekształcający, który nie implikuje jedynie zmiany w wewnętrznym nastawieniu osoby, która przebacza, lecz wywołuje efekty także w osobie, która dostępuje przebaczenia, powoduje zmianę w jej sytuacji. Osobiste doświadczenie i myśl księdza Jana Bosko o konieczności wychowania i wychowawcy dla rozwoju ludzkiego i chrześcijańskiego człowieka mają swe korzenie w chrześcijańskiej wizji człowieka, w realistycznym humanizmie, który go cechował, a który pochodził z jego wiary i miłości do człowieka. System prewencyjny jest miłosierdziem w działaniu. Myśl wychowawcza księdza Bosko jest umieszczona w kontekście wielkich wyzwań i potrzeb, odnosi się do samej natury działań prewencyjnych i podkreśla iż: prawdziwa miłość nakazuje błędy innych znosić z cierpliwością i chętnie przebaczać. Przez miłość wychowawca tworzy klimat prawdziwej „pedagogicznej obecności”, obecności twórczej i wyzwalającej, odsłania cały wieloproblemowy i wieloaspektowy kontekst uwarunkowań dla sytuacji i procesów wychowania, w tym także wychowania do przebaczenia.

EN

The question of education always comes down to the individual. In this educational process, taking place between the teacher and the pupil, the teacher makes conscious efforts to broaden and enrich the pupil’s repertoire of behaviours and attitudes. One of the important values in human life is forgiveness, which is one of those concepts subject to formation and development. It can therefore be concluded that this is a dynamic, transformative act, which not only implies a change in the inner attitude of the person who forgives, but also affects the person forgiven, causing a change in his situation. The personal experience and the thought of Father John Bosco about the necessity of education and educators for the human and Christian development of man have their roots in the Christian vision of man, in the realistic humanism that characterized him and which came from his faith and love for man. The Preventive System is mercy in action. The educational idea of Don Bosco is placed in the context of great challenges and needs, relates to the very nature of prevention and emphasized that true love requires the enduring of mistakes of others with patience and a willingness to forgive. Through love, the teacher creates a climate of true „pedagogical presence”, a creative and liberating presence, and reveals the entire multifaceted and multidimensional context of the situation and the processes of education, including educating for forgiveness.

6

Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Naukowego Franciszka Salezego w roku 2019

100%

Chrobak S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2020

|

vol. 41

|

issue 2

151-159

7

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI Towarzystwa Naukowego Franciszka Salezego w roku 2018

100%

Chrobak S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2019

|

vol. 40

|

issue 2

239-245

8

Eugeniusz Sakowicz, Uniwersytet katolicki. Teksty – bibliografia – dokumenty, Polihymia, Lublin 2012, ss. 173.

100%

Chrobak S.

Forum Pedagogiczne

|

2013

|

issue 1

193-199

9

Myśl pedagogiczna Antonia Rosminiego i Jana Bosko – wzajemne inspiracje

100%

Chrobak S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2019

|

vol. 40

|

issue 2

73-85

EN

John Bosco was open to the contemporaneous pedagogical thought, cultural currents, and people of his time. He lived in a century of pedagogy, abounding in recognized names: Herbart, Pestalozzi, Froebel, Girard, and still remaining under the influence of the ideas formulated by Jean-Jacques Rousseau. The contemporary Italy provided ground for such personalities as Aporti, Lambruschini, Rayneri, Rosmini, Tommaseo and Allievo. John Bosco combined the lasting values of tradition with new solutions to allow young people rise to the fullness of humanity. It is in this perspective that all the pedagogical theses outlined by A. Rosmini must be read: all that a man undertakes is to serve the good of the individual. The person is the goal of all human communities, initiatives, interests and organisations.

PL

Jan Bosko otwarty był na współczesną mu myśl pedagogiczną, prądy kulturalne i osoby jego czasów. Żył w stuleciu pedagogii, obfitującym w wielkie nazwiska: Herbarta, Pestalozziego, Froebla, Girarda, i nadal będącym pod wpływem idei Jana Jakuba Rousseau. We Włoszech działają wówczas: Aporti, Lambruschini, Rayneri, Rosmini, Tommaseo i Allievo. Jan Bosko łączy trwałe wartości tradycji z nowymi rozwiązaniami, by doprowadzić młodego człowieka do pełni człowieczeństwa. W tej perspektywie trzeba odczytywać wszystkie tezy pedagogiczne głoszone przez A. Rosminiego: w centrum pedagogiki jest osoba. Wszystko, czego człowiek się podejmuje, ma służyć dobru poszczególnej osoby. Osoba jest celem wszelkich ludzkich zbiorowości, inicjatyw, interesów i organizacji.

10

Kultura aktywnego obywatelstwa racją życia społecznego

100%

Chrobak S.

Paedagogia Christiana

|

2017

|

vol. 1/39

129-147

PL

W toku przemian dokonujących się na przestrzeni życia zdarzenia, które stają się udziałem człowieka, wpisują się w historię jego życia, wyznaczają ważne obszary jego aktywności i zaangażowania. Różnoraka przynależność (rodzinna, terytorialna, klasowa, religijna, narodowa) nie jest przeszkodą, ale bogactwem. Obywatelstwo jest zespołem praw i obowiązków, a bycie obywatelami w społeczeństwie oznacza akceptację jego reguł. Prawdziwa wspólnota ludzka jest tam, gdzie osoba odnajduje siebie poprzez dar z siebie i zdolność przyjęcia daru drugiego człowieka. Cały sens tak zwanego doczesnego życia ludzkiego wtedy tylko zyskuje wartość, gdy to wszystko, co człowiek czyni teraz, jest tylko zapoczątkowaniem „pełni” i spełnienia się ludzkiej osoby w jej aktach osobowych.

EN

In the course of the transformations that take place in life, events that become part of a human being, fit into the history of his life, and identify important areas of his activity and commitment. The diverse memberships (family, territorial, class, religious, national) are not an obstacle but an abundance. Citizenship is a set of rights and obligations, and being a citizen in society means accepting its rules. The true human community is where the person finds himself through the gift of himself and the ability to accept the gift of another person. The whole meaning of the so-called worldly human life then only gains value when all that a man does now is merely the beginning of the “fulfilment” and achievement of the human person in his personal file.

11

RODZINA MIEJSCEM RADOŚCI I NADZIEI

100%

Chrobak S.

Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne

|

2018

|

issue 11(1)/2018

45-66

PL

Rodzina jest pierwszym i najważniejszym środowiskiem wychowawczym człowieka. W systemie rodzinnym wszyscy jego członkowie na siebie wpływają i dlatego jednym z najważniejszych składników całokształtu stosunków między członkami rodziny są postawy rodzicielskie. Zarówno kultura osobista i pedagogiczna członków rodziny, jak i kultura życia rodzinnego, wyznacza „kulturę radości”. Przeżywanie radości w rodzinie dokonuje się w toku codziennego życia. W tej aktywności rodzi się nadzieja. Doświadczenie radości i świadectwo nadziei wyrasta także z różnych sytuacji życiowych, które najczęściej mają charakter wyjątkowy i niespodziewany. Nadzieja mobilizuje się do walki z trudami codziennego życia. Nadzieja to moc zmiany życia.

EN

The family is the first and the most important educational environment of man. In the family system, all of its members influence each other, and therefore one of the most important components of the overall relationship between family members are parental attitudes. Both the personal and pedagogical culture of family members as well as the culture of family life determines the „culture of joy”. Experiencing joy in the family is done in the course of everyday life. Hope is born in this activity. The experience of joy and the testimony of hope also arise from various life situations, which are usually unique and unexpected. Hope mobilizes to fight the hardships of everyday life. Hope is the power to change life.

12

Współpraca rodziny i szkoły – potrzeba zaufania i komplementarności

100%

Chrobak S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2018

|

vol. 39

|

issue 1

131-143

PL

Wychowanie dzieci jest najpoważniejszym obowiązkiem, a zarazem prawem rodziców. Rodzina nie może zrezygnować z bycia miejscem wsparcia, towarzyszenia, prowadzenia. Wszyscy inni uczestnicy procesu wychowawczego działają poniekąd w imieniu rodziców, w oparciu o ich zgodę, a w pewnej mierze nawet na ich zlecenie. Szkoła nie zastępuje rodziców, lecz powinna być wobec nich komplementarna. W takiej sytuacji szczególny nacisk kładzie się na wywiązanie się z podjętych zobowiązań, na sprostanie oczekiwaniom wyrażonym w akcie zaufania. Zaufanie odnosi się do działań innych osób i wiąże się z wyrażeniem przekonań w działaniu.

EN

Education of children is the most important duty and, at the same time, the right of all parents. A family cannot give up on providing children with support, company and guidance. All other participants in the educational process act to some extent on behalf of parents, on the basis of their consent and even at their direction. The school cannot replace parents, but it should play a complementary role to them. In such a case, special emphasis is placed on fulfilling the commitments made towards parents or on meeting their expectations expressed in the act of trust. Trust refers here to actions undertaken by others and it implies expressing one’s beliefs through action.

13

Radość, nauka, pobożność. Drogowskazy Jana Bosko w rozwoju życia duchowego

100%

Chrobak S.

Studia z Teorii Wychowania

|

2018

|

issue 1 (22)

77-95

EN

The search for an integral and realistic approach to education also requires to fi gure a spiritual and religious dimension of human life in it. Father John Bosco (Don Bosco), while seeking an all-round development of young people as individuals, created an educational environment (Oratory) in which he prepared them for both social and ecclesial life. In his pedagogy, there was place for joy, fun and culture. Getting to know the biography of Don Bosco’s pupils allows us to understand how he implemented integral education in everyday life and interpersonal relations.The most significant testimonies of Don Bosco’s pedagogy are biographies of Alojzy Comollo, Dominik Savio, Michał Magone and Franciszek Besucco. They reveal not only the abundance of experience of these young people and the conditions of society in which they happened to live, but also express the educational humanism and fascinating spiritual culture of Don Bosco’s pedagogy.

PL

Poszukiwanie integralnego i realistycznego ujęcia wychowania domaga się także uwzględnienia w nim wymiaru duchowego i religijnego. Ksiądz Jan Bosko, zabiegając o wszechstronny rozwój wychowanków tworzył środowisko wychowawcze (Oratorium), w którym przygotowywał młodych ludzi do konkretnego życia, tak społecznego, jak i eklezjalnego. W jego pedagogice było miejsce na radość, zabawę i kulturę, apostolat i naukę modlitwy. Poznanie biografii i wychowanków Księdza Bosko pozwala zrozumieć, w jaki sposób, w codziennym życiu i w relacjach międzyludzkich, realizował wychowanie integralne. Do najbardziej znaczących świadectw na temat pedagogiki księdza Bosko należą biografie: Alojzego Comollo, Dominika Savio, Michała Magone i Franciszka Besucco. Odsłaniają one nie tylko bogactwo doświadczeń tych młodych ludzi i uwarunkowania środowiska, w jakim przyszło im żyć, ale także są wyrazem humanizmu edukacyjnego i fascynującej kultury ducha pedagogiki Księdza Bosko.

14

Pedagogika skoncentrowana na osobie Janusza Tarnowskiego koncepcja wychowania integralnego

100%

Chrobak S.

Pedagogika Społeczna

|

2018 (R. XVII)

|

issue 1(67)

27-38

PL

Pedagogika należy do tych nauk, które obejmują całokształt bytu człowieka. Otwarcie na ustawiczny rozwój pozwala człowiekowi na pełniejsze wyrażanie swojej istoty. Zatem każde działanie wychowawcze jest rzeczywistością typowo ludzką, włączoną w złożoność i wielorakość egzystencji ludzkiej, zarówno tej fizycznej, jak i duchowej, osadzonej w przeszłości, aktualnej oraz projektującej się ku przyszłości. Nie ogranicza się ono do akcji doraźnej ani statycznej. Człowiek bowiem stale powinien przekraczać samego siebie, a miarą jego rozwoju jest nieskończoność. Wychowawca odwołując się do najgłębszej warstwy „wewnętrznego ja”, do rdzenia, istoty samego bytu człowieka, pomaga w kształtowaniu się postaw, ideałów życiowych i przekazuje wartości osobowe, kreując wzajemne stwarzanie się dwóch podmiotów.

EN

Pedagogy belongs to the sciences that cover the entirety of human existence. Opening to permanent development allows a man to express his/her being in a fuller way. Therefore any educational action constitutes a typically human reality that is part of the complexity and multiplicity of human existence, both in its physical and spiritual aspects, that is rooted in the past, is currently taking place in the present and which is projected towards the future. It is not limited to temporary or static actions. Because people should go beyond themselves all the time and endlessness is the measure of their development. The teacher, accessing the deepest layer of his „inner self”, his very core, to the very essence of human existence, helps in shaping attitudes and ideals in life and transmits personal values, with effort directed towards the mutual creative process of two individuals.

15

Wychowanie i duchowość w praktyce systemu prewencyjnego Jana Bosko

100%

Chrobak S.

Seminare. Poszukiwania naukowe

|

2014

|

vol. 35

|

issue 1

103-116

PL

Pedagogical reflection has always been associated with the conviction that upbringing is an art and it requires a special kind of sensitivity, innovative activities and creative engagement. Don Bosco’s upbringing system, in which specific resources are reason, religion and a loving upbringing, appoints for educators and students an attitude of witness to religious life and openness to religious values. This system is characterized by five main elements: concreteness, deep spirituality, universalism, a wide openness to multiple recipients, and the possibility of engaging many co-workers. The preventive system is called «a spiritual experience», and not only pedagogy. Spirituality as a human disposition represents a potential which can be developed throughout one’s entire life.

16

O aktualności przesłania Deklaracji o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum educationis

100%

Chrobak S.

Pedagogika Społeczna

|

2016 (R. XV)

|

issue 3(61)

145-156

PL

Pół wieku, jakie minęło od ogłoszenia Deklaracji o Wychowaniu Chrześcijańskim Gravissimum educationis Soboru Watykańskiego II (28 października 1965 r.) może stać się impulsem do poszukiwania podstaw wychowania w inspiracji chrześcijańskiej. Rozwój myśli pedagogicznej o inspiracji chrześcijańskiej należy umiejscowić w szerszym kontekście badań naukowych i panujących tendencji politycznych, społecznych, kulturalnych. Podstawowym celem wychowania chrześcijańskiego, uwypuklonym przez Deklarację, jest integralny rozwój człowieka. Określenie ideałów i celów wychowawczych w podstawowym dokumencie II Soboru Watykańskiego o wychowaniu jest ujęte nie tylko w kategoriach ściśle eklezjalnych, ale i humanistyczno-personalnych. Proces rozwoju człowieka rozgrywa się w specyficznym napięciu jakie powstaje między naturą a kulturą, a także transcendencją. Sobór przypomina zatem, iż za wychowanie odpowiedzialni są nie tylko rodzice, władze państwowe i hierarchia kościelna, ale całe społeczeństwo i wszyscy wierzący.

EN

The half century that has passed since the announcement of the Declaration on Christian Education Gravissimum educationis by the Second Vatican Council (October 28, 1965) can be an inducement to seek educational foundations in Christian thought and inspiration. The development of educational thought arising from Christian inspiration should be situated in the broader context of scientific research and political, social and cultural trends. The primary purpose of Christian education, highlighted by the Declaration, is the integral development of the individual. The determination of the ideals and objectives of education in the basic document of the Second Vatican Council on education is recognized not only in strictly ecclesial terms, but also in humanistic and personal terms. The process of human development takes place in a specific tension that arises between nature and culture, as well as transcendence. The Council recalls, therefore, that responsibility for education lies not only with parents, with state authorities and with the Church hierarchy, but with the entirety of society and all believers.

17

Growing Person – the Anthropological Basis for the Educational Thought of John Bosco

100%

Chrobak S.

Paedagogia Christiana

|

2019

|

vol. 2/44

95-109

EN

John Bosco’s (1815-1888) anthropology, as it seems vertical, did not distract his attention from the worries of everyday life, from the world of youth and from the works he undertook for it. For the Turin educator – in his Christian understanding of human nature – human life is a vocation and mission. He emphasised that the true and lasting development of every human being has its source in his own heart, life and freedom. From the content of the works he left behind, it is obvious that he paid attention to both earthly and religious values. For Don Bosco, human being at his/her very foundations is directed towards divinity, towards heaven, towards God. This process starts from the earliest years, develops in the youthful years and is continued in later life.

PL

Antropologia Jana Bosko (1815-1888), jak się wydaje wertykalna, nie odciągała jego uwagi od trosk życia codziennego, od świata młodzieży i od prac, jakie podejmował z myślą o niej. Dla turyńskiego wychowawcy – w jego chrześcijańskim rozumieniu ludzkiej natury – życie człowieka to powołanie i misja. Podkreślał, że prawdziwy i trwały rozwój każdego człowieka ma źródło w jego własnym sercu, życiu i wolności. Z treści dzieł, jakie po sobie pozostawił, z całą oczywistością wynika, że zwracał uwagę tak na wartości ziemskie, jak i religijne. Dla księdza Bosko byt ludzki u samych swoich podstaw ukierunkowany jest ku boskości, ku niebu, ku Bogu. Proces realizacji tego powołania zaczyna się już od lat najwcześniejszych, trwa w latach młodzieńczych oraz jest kontynuowany w dalszym życiu.

18

Kultura szkoły katolickiej w kontekście pedagogii salezjanów

100%

Chrobak S.

Paedagogia Christiana

|

2015

|

vol. 1/35

235-256

PL

Człowiek tworzy kulturę, ale i ona kształtuje jego życie. Symbolem miejsca edukacji w kulturze jest szkoła. Na kulturową tożsamość szkoły składa się zwykle kilka podstawowych elementów. Jest to zjawisko wielowarstwowe, a wartości, normy, przekonania i symbole, które leżą u podstaw zachowań kręgów związanych ze szkołą, nie zawsze pokrywają się z wartościami i normami deklarowanymi w oficjalnych dokumentach i deklaracjach szkoły. Szkoła katolicka całą ludzką kulturę porządkuje ostatecznie zgodnie z orędziem zbawienia, tak aby poznanie, które wychowankowie stopniowo zdobywają odnośnie do świata, życia i człowieka, było oświetlone wiarą. Szkoła salezjańska jest osadzona w posłannictwie Kościoła. Dokumenty Towarzystwa Salezjańskiego podkreślają, że szkoła salezjańska powstała w Oratorium na Valdocco (Turyn), aby odpowiedzieć na konkretne potrzeby młodzieży i włączyć się w powszechny program wychowania i ewangelizacji młodzieży, szczególnie najuboższej. Misja szkoły salezjańskiej: wychowywać „uczciwych obywateli i dobrych chrześcijan”, jest podstawowym narzędziem kształtowania jej kulturowej tożsamości, określa bowiem podstawowe cele, wartości i zasady działania, wyrażone w specyficzny sposób, które orientują codzienną jej aktywność.

EN

Man creates culture, but it shapes his life. The symbol of the place of education in culture is the school. The cultural identity of the school usually consists of a few basic elements. It is a multi-layered phenomenon, and the values, norms, beliefs and symbols that underlie behaviour of circles related to the school do not always coincide with the values and norms declared in the school’s official documents and declarations. In the end, the Catholic school organizes the whole of human culture in accordance with the message of salvation, so that the knowledge that pupils gradually acquire with regard to the world, life and humanity, is illuminated by faith. The Salesian School is embedded in the mission of the Church. Documents of the Salesian Society emphasize that the Salesian school was established in the Oratory in Valdocco (Turin) to respond to the specific needs of young people and engage in widespread programme of education and evangelization of the young, especially the poorest. The mission of the Salesian school: To educate “honest citizens and good Christians”, is an essential tool for shaping its cultural identity; it sets out the basic objectives, values and principles of action, expressed in a specific way, that orient its daily activity.

19

WYCHOWANIE ODPOWIEDZIALNEGO OBYWATELA W PERSPEKTYWIE SYSTEMU PREWENCYJNEGO ŚW. JANA BOSKO

100%

Chrobak S.

Forum Pedagogiczne

|

2011

|

issue 1

81-97

PL

Jan Bosko dostrzegał wychowanie w szerokim kontekście rodziny, społeczeństwa, państwa i Kościoła. Był przekonany, że pozbawiony elementów religii klimat wychowawczy nie może sprzyjać ogólnemu rozwojowi młodzieży. Połączone z wymogami „rozumu” wymogi „serca” (miłość wychowawcza) i „religii” splatają się w niepowtarzalną i jedyną całość. Wychowawcza obecność w wymiarze społecznym – według słów Jana Bosko – ma zmierzać do formowania «uczciwych obywateli i dobrych chrześcijan», tzn. osób twórczych, aktywnych i odpowiedzialnych, świadomych swej godności, mających programy życia, otwartych na transcendencję, na drugich i na Boga. Zatem, w projekcie jego wychowania, nie ma sprzeczności między byciem obywatelem i byciem chrześcijaninem, bo zaangażowany chrześcijanin jest – lub powinien być – dobrym, odpowiedzialnym i uczciwym obywatelem.

EN

John Bosco saw education in the broad context of the family, society, Church and state. He was convinced that an educational climate devo¬id of elements of religion could not favour the young person’s overall development. Combined with the requirements of “reason”, the requirements of the “heart” (educational love) and “religion” are interwoven in an inimitable and unique whole. Educational presence in the social dimension – in the words of John Bosco – is to strive for the formation of “honest citizens and good Christians”, i.e. creative, active, responsi¬ble people who are conscious of their dignity, with life plans, open to transcendence, to others, and to God. Thus, the design for his upbringing contains no contradiction between being a citizen and being a Christian, because the engaged Christians is – or should be – a good, responsible and honest citizen.

20

EDUKACJA – WIEDZA ZDOLNA UKIERUNKOWAĆ CZŁOWIEKA W ŚWIETLE PIERWSZYCH ZASAD I OSTATECZNYCH CELÓW

100%

Chrobak S.

Forum Pedagogiczne

|

2011

|

issue 2

53-70

PL

Pedagogika dotyczy realnego człowieka. Jest nauką o wychowywaniu, kształceniu i samokształceniu człowieka w ciągu całego życia. Pedagogikę interesuje nie tylko to, „co jest”, lecz również to, „co może/ powinno się stać”. Wychodząc od szczególnej pozycji człowieka we wszechświecie, stwierdza, że jest on wezwany do ustawicznego, twórczego działania. Edukacja wiąże się w sposób zasadniczy z szansą człowieka „możliwego”, warunkami jego rozwoju i twórczego działania, zarówno w wyniku intencjonalnych procesów edukacyjnych, jak osobistej samoedukacji. Jest ona czymś znacznie więcej niż tylko „wiedzą ogólną”. Pojęcie edukacja nie odnosi się tylko do oświaty lub kształcenia zawodowego, ale do pełnej formacji osoby. W edukacji dostrzega się czynnik zmian, przypisuje się jej podstawową rolę w rozwoju społeczeństwa, kreowania nowego ładu społecznego i wyzwalania możliwości rozwojowych zarówno poszczególnych ludzi, jak i dużych grup społecznych. Jest zatem konieczne, aby wartości, które człowiek wybiera i do których dąży swoim życiem, były prawdziwe, ponieważ tylko dzięki prawdziwym wartościom może stawać się lepszy, rozwijając w pełni swoją naturę. Człowiek nie znajduje prawdziwych wartości, zamykając się w sobie, ale otwierając się i poszukując ich także w wymiarach transcendentnych wobec niego samego. Jest to konieczny warunek, który każdy powinien spełnić, aby stać się sobą i wzrastać jako osoba dorosła i dojrzała.

EN

Pedagogy refers to a real person. It is the science about upbringing, education and self-education of people during their whole life. Pedagogy is not interested only in the situation „which exists now”, but also in the things „which can be/should happen”. Starting with a special human position in the universe, it states that people are summoned to act in a continuous and creative way. Guided by principle, education refers to a „possible” person, conditions of his/her development and creative actions, both as a result of intentional educational processes, as well as his/her personal self-education. Education is much more than only „general knowledge”. A notion of education refers not only to education itself or professional training and important development factors, but also to a full formation of a person. We can notice a change factor in education and we can say that education is to play a basic role in development of society, creating a new social order and releasing development possibilities for both individual people and big social groups. Thus, it is necessary to have real values that people can choose and aim at because only thanks to such real values we can be better and we can develop our nature to the full extent. People cannot find real values by closing themselves off, but they should be opened and should look for these values also in transcendent dimensions. It is a necessary condition that should be met by everybody if we want to become ourselves and develop as a grown-up and mature people.

Refine search results

Problem urzeczywistniania się osoby w czynie w personalistycznej filozofii wychowania Karola Wojtyły-Jana Pawła II

Uniwersalizm miłości wychowawczej w systemie prewencyjnym Jana Bosko

S.M. Opiela, Integralna pedagogika przedszkolna w systemie wychowania Edmunda Bojanowskiego. Kontynuacja i zmiana, Wyd. KUL, Lublin 2013, ss. 450.

SYSTEM PREWENCYJNY W 200-LECIE URODZIN ŚW. JANA BOSKO: O POTRZEBIE REFLEKSJI WOBEC WSPÓŁCZESNYCH WYZWAŃ

Wychowanie do przebaczenia w pedagogii salezjańskiej

Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Naukowego Franciszka Salezego w roku 2019

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI Towarzystwa Naukowego Franciszka Salezego w roku 2018

Eugeniusz Sakowicz, Uniwersytet katolicki. Teksty – bibliografia – dokumenty, Polihymia, Lublin 2012, ss. 173.

Myśl pedagogiczna Antonia Rosminiego i Jana Bosko – wzajemne inspiracje

Kultura aktywnego obywatelstwa racją życia społecznego

RODZINA MIEJSCEM RADOŚCI I NADZIEI

Współpraca rodziny i szkoły – potrzeba zaufania i komplementarności

Radość, nauka, pobożność. Drogowskazy Jana Bosko w rozwoju życia duchowego

Pedagogika skoncentrowana na osobie Janusza Tarnowskiego koncepcja wychowania integralnego

Wychowanie i duchowość w praktyce systemu prewencyjnego Jana Bosko

O aktualności przesłania Deklaracji o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum educationis

Growing Person – the Anthropological Basis for the Educational Thought of John Bosco

Kultura szkoły katolickiej w kontekście pedagogii salezjanów

WYCHOWANIE ODPOWIEDZIALNEGO OBYWATELA W PERSPEKTYWIE SYSTEMU PREWENCYJNEGO ŚW. JANA BOSKO

EDUKACJA – WIEDZA ZDOLNA UKIERUNKOWAĆ CZŁOWIEKA W ŚWIETLE PIERWSZYCH ZASAD I OSTATECZNYCH CELÓW