Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Przewodnictwo Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w organach przygotowawczych Rady Unii Europejskiej podczas polskiej prezydencji w drugiej połowie 2011 r.

100%

Kańciak A.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

2012

vol. 4

issue 6

259-266

Problematyka cyberprzestępczości w Unii Europejskiej

100%

Kańciak A.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

2013

vol. 5

issue 8

109-120

Pomimo pojawiających się sprzeciwów, nierzadko słusznych, niegodne z prawem działania w Internecie określono mianem cyberprzestępczości. Należy zauważyć, że zagrożenia w cyberprzestrzeni, z uwagi na daleko idące i dotkliwe konsekwencje, stały się jednym z priorytetowych tematów na arenach krajowej i międzynarodowej. Wyraźnym tego przejawem są pojawiające się programy walki z tym zjawiskiem, wspólne przedsięwzięcia sektora prywatnego i publicznego. Z uwagi na transgraniczny wymiar cyberprzestępczości czy ogólniej, działalności w Internecie, temat ten stał się również głównym zagadnieniem w polityce bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej, która podjęła działania w kierunku wypracowania mechanizmów przeciwdziałania i zwalczania przestępczości w cyberprzestrzeni. W imię ochrony interesów państw członkowskich oraz samej Unii zostały podjęte działania legislacyjne i instytucjonale. Choć pierwszych inicjatyw z zakresu bezpieczeństwa w sieci na poziomie wspólnotowym można doszukiwać się już pod koniec lat 90., Unia weszła w fazę bardziej intensywnych prac z momentem przyjęcia kluczowego aktu, jakim jest Europejska Agenda Cyfrowa. Agenda stanowi odpowiedź i pierwszą na taką skalę reakcję Unii na widoczną zmianę punktu ciężkości w obszarach ludzkiej działalności – z form tradycyjnych na aktywność w cyberprzestrzeni, co zostało zauważone zarówno w wymiarze gospodarczym (np. handel elektroniczny), jak i przestępczym (niezgodna z prawem działalność w sieci). Po trzech latach od jej przyjęcia, pomimo opóźnień terminowych i trudności finansowych, Agenda stała się punktem odniesienia do kolejnych działań Unii, które przejawiły się nie tylko w formie planów, projektów aktów pozalegislacyjnych czy komunikatów Komisji Europejskiej, ale również przyczyniły się do utworzenia nowego podmiotu na forum unijnym – Europejskiego Centrum ds. Cyberprzestępczości. Centrum, z uwagi na usytuowanie w Europolu oraz zakres zadań, stało się przedmiotem krytyki i fali wątpliwości. Pamiętając jednak o traktatowych zdaniach Unii i ich zakresie oraz uwzględniając fakt, że Centrum rozpoczęło swoje funkcjonowanie z początkiem stycznia 2013 r., z oceną zasadności decyzji oraz prac unijnego ustawodawcy w zakresie cyberprzestępczości należy się jednak wstrzymać.

Although some objections have been made, frequently justified ones, the unlawful acts committed online are called cybercrimes. Except for the technical imprecision, it must be noted that threats in the cyberspace, because of the far-reaching and severe consequences, have become a priority both in the national and international arena. A visible sign of that are new programmes designed to fight with this phenomenon, as well as joint initiatives launched jointly by the private and public sectors. Due to the trans-border dimension of cybercrime, or generally, of the activities in the Internet, it has become the main problem of the EU internal security policy. The European Union, often criticized for its ineffective and expensive actions, like other international organizations, has taken actions aiming to develop mechanisms of preventing and countering crime in the cyberspace. In order to protect the interests of Member States and the EU, particularly at a time of crisis, legislative and institutional actions have been taken. Though the first initiatives regarding the Web were launched at the Community level in late 90s, the EU has intensified its work on this issue once the key act - the European Digital Agenda was adopted. In view of its scope, the Agenda is the EU’s answer and its first wide range reaction to the shift of its focus in the area of human activity - from traditional behaviors to the activity in cyberspace, which has affected the economic (e.g. electronic commerce) and criminal areas (online illegal activity). Three years after its adoption, despite delays and financial difficulties, the Agenda has become a point of reference for any subsequent actions taken in the EU. They included plans, drafts of non-binding acts or the European Commission Communications. Moreover, those actions also contributed to the establishment of a new EU body, i.e. European Cyber Crime Centre. Due to its location in Europol’s infrastructure as well as its scope of actions the Centre met with a lot of criticism and raised many doubts. However, bearing in mind the EU treaty commitments and their scope and also the fact that the Centre was launched in January 2013, we should refrain from any premature judgment of the decisions and legitimacy as well as the EU law making as regards cybercrime.

Refine search results

2 Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

2 Kańciak A.

1 2013

1 2012

Search results

Przewodnictwo Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w organach przygotowawczych Rady Unii Europejskiej podczas polskiej prezydencji w drugiej połowie 2011 r.

Problematyka cyberprzestępczości w Unii Europejskiej