Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Archive materials enable us to find out about the beginnings of turkology in Warsaw. Polish-Asian Association (1923) organised courses in oriental languages. Later, the Oriental Knowledge School (since 1928) attached to the Oriental Institute in Warsaw was granted state subsidies. It trained officials, military men and private individuals. The Middle East Department of the School taught: Turkish language, knowledge about culture and history of Turkey. Language courses and lectures were given by some turkologists: Tadeusz Kowalski and Ananiasz Zajączkowski. Majority of lectures on social-political subjects were arranged by the authorities of the Oriental Institute. Orientalists (Lvov, Cracow, Warsaw) could not reach an agreement whether turkology studies should be organised in Lvov or developed in many universities. Support of Warsaw historians and of a prominent turkologist, Tadeusz Kowalski resulted in setting up turkology department at the Warsaw University (1.01.1934). Ananiasz Zajączkowski became the head of this department.
RU
Jan Grzegorzewski (ok. 1846-1922) był publicystą i badaczem. Studiował slawistykę w Odessie. Od 1870 przebywał we Lwowie, Stambule, Bułgarii, Krakowie, Zakopanem. Prowadził w Sofii Instytut Hyacinteum (1904-1915). Ostatnie lata życia (1916-1922) spędził w Polsce. Badał folklor Spisza i Podhala. Publikował prace popularne i naukowe. Dzięki otrzymaniu subsydium z Kasy im. Mianowskiego, wraz z orientalistami A. Gawrońskim, W. Kotwiczem i J. Rozwadowskim, rozpoczął wydawanie naukowego periodyku „Rocznik Orientalistyczny (t.1, 1914-1918). Był współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego (1922). Opublikował dokumenty dotyczące stosunków polsko-tatarskich w XVII-XVIII w. Lata 1920-1922 poświęcił badaniu kultury i języka Karaimów w Haliczu. Dużo zebranych materiałów pozostawił w rękach wykształconych Karaimów halickich. Zachowane we Lwowie i Haliczu papiery po J. Grzegorzewskim zbadał T. Kowalski (1934). Mają one dużą wartość naukową.
EN
Jan Grzegorzewski (c. 1846-1922) was a journalist and researcher. He studied Slavonic philology in Odessa. From 1870 he lived in Lviv, Istanbul, Bulgaria, Krakow and in Zakopane. He was director of the Hyacinteum Institute in Sofia (1904-1915) and spent the last years of his life (1916-1922) in Poland. He explored Highland and Spisz folklore. He published popular and scientific articles. After being awarded a grant from the Mianowski Fund, he together with orientalists A. Gawroński W. Kotwicz and J. Rozwadowski began publishing an academic periodical called the Oriental Yearbook (v.1, 1914-1918). He was a co-founder of the Polish Society of Oriental Studies (1922) and published a number of papers on Polish-Tartar relations in the seventeenth and eighteenth centuries. He devoted the years 1920-1922 to studying the culture and language of the Karaites in Halicz. We have managed to collect a great deal of material that had remained in the hands of skilled Karaites from Halicz. The documents left by J. Grzegorzewski and preserved in Lviv and Halicz were later examined by T. Kowalski (1934). They are of high academic value.
RU
Dokumenty z Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, wspomnienia Ireny Krudowskiej i Stanisławy Płaskowickiej oraz materiały pozostawione przez Stanisława Kryczyńskiego pozwalają rzucić nieco światła na pierwsze lata seminarium prof. A. Zajączkowskiego. Jako kierownik Katedry turkologicznej w Instytucie Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, A. Zajączkowski uruchomił swoje seminarium jesienią 1933 r. Jego pierwszymi słuchaczami byli: Jan Reychman, Józef Szulimowicz, Armand Stefański i Stanisław Szachno-Romanowicz. Reychman ukończył studia historyczne, Szachno-Romanowicz był asyriologiem i archiwistą, a Szulimowicz – Karaimem z Halicza. Profesor Zajączkowski współpracował ściśle z profesorem Tadeuszem Kowalskim z Krakowa i historykami z Warszawy. Prof. Wacław Tokarz skierował na seminarium turkologiczne dwóch swoich studentów (Reychmana i Stefańskiego). W roku akademickim 1934/1935 temat seminarium brzmiał: „Z dziejów kultury i literatury tureckiej XVI-XVIII w.”. Słuchaczami byli: Stanisława Płaskowicka, Halina Kröber i Bohdan Baranowski. W roku 1935/6, na seminarium uczęszczali: J. Szulimowicz, A. Stefański, H. Kröber, S. Płaskowicka, I. Krudowska, A. Murza Murzicz i S. Kryczyński. Prof. Zajaczkowski prowadził wówczas 4 wykłady poświęcone językom i kulturze ludów tureckich, językowi tureckiemu, składni języka arabskiego oraz Gulistanowi Sadiego, a także ćwiczenia seminaryjne z filologii tureckiej, na które uczęszczali jego studenci. Prof. Zajączkowski zabrał ich na wycieczkę do Stambułu (we wrześniu 1934), później S. Płaskowicka przebywała tam na stypendium (1935). Prof. Zajączkowski był również wykładowcą w Wyższej Szkole Wschodoznawczej przy Instytucie Wschodnim w Warszawie, gdzie studiowało również kilku jego seminarzystów. Uczniowie profesora, J. Reychman i S. Płaskowicka, zostali później długoletnimi pracownikami Uniwersytetu Warszawskiego.
EN
Documents from the Archives of the University of Warsaw, stories by Irena Krudowska, Stanisława Płaskowicka and materials left by Stanisław Kryczyński shed some light on the first years of A. Zajączkowski’s seminar. As the head of the Turkology Department at the Institute of Oriental Studies at the University of Warsaw, A. Zajączkowski launched his seminar in the autumn of 1933. His first students were Jan Reychman, Józef Szulimowicz, Armand Stefański and Stanisław Szachno-Romanowicz. Reychman was a graduate of history studies, Szachno-Romanowicz was an assyriologist and archivist, and Szulimowicz was a Karaite from Halicz. Professor Zajączkowski worked closely with Professor Tadeusz Kowalski from Cracow and historians from Warsaw. Prof. Wacław Tokarz sent 2 of his students to the Turkology seminar (Reychman, Stefański). In 1934/5, the topic of the seminar was: “Topics on Turkish Culture and Literature in the 16–17th cc.” The students were Stanisława Płaskowicka, Halina Koeber and Bohdan Baranowski. In 1935/6, the seminar was attended by J. Szulimowicz, A. Stefański, H. Koeber, S. Płaskowicka, I. Krudowska, A. Murza Murzicz and S. Kryczyński. Back then, Prof. Zajączkowski presented 4 lectures on: the language and culture of the Turkish peoples, the Arabic language, the prose work “Gulistan” as well as classes in Turkish philology, which was attended by his students. Prof. Zajączkowski took his students on a trip to Istanbul (September 1934), and later S. Płaskowicka went there on a scholarship (1935). Prof. Zajączkowski was also a lecturer at the School of Eastern Studies at the Eastern Institute in Warsaw. Some of his students studied there. His students J. Reychman and S. Płaskowicka became long-serving academics at the University of Warsaw.
EN
During the Second Republic of Poland period, the state-owned Central Archive of Historical Records in Warsaw was an important archival institution. Its director was Józef Siemieński. The reading room of the Archive had 20 seats. Annually, the Archive was used by 80 to 150 readers. Sources were studied regarding politics, economy, social life, culture, as well as genealogy. The Archive was used by professors from Warsaw (Józef Rafacz, Wacław Tokarz, Jan Karol Kochanowski, from Poznań (J. Rutkowski, S. Bodniak, A. Skałkowski) and young historians from Kraków (Karol Buczek, Krystyna Pieradzka, E. Latacz, Kazimierz Lepszy). J. Bujak dispatched his students from Lviv to the Archive. Stanisław Szachno-Romanowicz, an employee of the Archive, prepared excerpts from Armenian sources for E. Słuszkiewicz from Lviv. Orientalist sources in the Archive were of interest to W. Kotwicz from Lviv and S. Shapshal from Vilnius. They were also researched by Abdullah Zihni, Turkish citizen, a student of T. Kowalski from Krakow. At that time, the university cities (Vilnius, Krakow, Lviv) had their own large archives. It was expensive to come and stay in Warsaw for archival research, which had an impact that limited the use of the archives.
PL
W okresie II Rzeczypospolitej państwowe Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie było ważną placówką archiwalną. Jego dyrektorem był Józef Siemieński. Czytelnia w Archiwum miała 20 miejsc. Z Archiwum rocznie korzystało od 80 do 150 czytelników. Badano źródła dotyczące: polityki, gospodarki, życia społecznego, kultury, a także genealogię. Z Archiwum korzystali profesorowie z Warszawy (Józef Rafacz, Wacław Tokarz, Jan Karol Kochanowski), z Poznania (J. Rutkowski, S. Bodniak, A. Skałkowski) i młodzi historycy z Krakowa (Karol Buczek, Krystyna Pieradzka, E. Latacz, Kazimierz Lepszy). J. Bujak przysyłał swoich uczniów ze Lwowa. Wypisy ze źródeł ormiańskich dla E. Słuszkiewicza ze Lwowa przygotowywał Stanisław Szachno-Romanowicz, pracownik Archiwum. Orientalistycznymi źródłami w Archiwum interesował się W. Kotwicz ze Lwowa i S. Szapszał z Wilna. Badał je również Abdullah Zihni, obywatel Turcji, uczeń T. Kowalskiego z Krakowa. W tym czasie miasta uniwersyteckie (Wilno, Kraków, Lwów) miały własne duże archiwa. Przyjazdy na kwerendę archiwalną i pobyt w Warszawie były kosztowne, co wpływało na ograniczanie możliwości korzystania z archiwum.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.