Szkic oparty został na analizie znaczeń słów-kluczy, którymi są klocek i dąb, tworzących semantyczną spiralę w wierszu klocek Tadeusza Różewicza. Ponadto wydobyte zostały mickiewiczowskie tropy, związane z jego dziełami, biografią i topografią Muzeum w Śmiełowie. Tekst odsyła do Pana Tadeusza i gawędziarskiego charakteru dzieła, co jest podstawą wykazania oralności wiersza. Z tej perspektywy i przy wykorzystaniu wykładów lozańskich, rozpoznane zostały zagadnienia metapoetyckie poruszane przez Różewicza – przede wszystkim jako napięcie między poezją meliczną, przechowywaną w sercu, a poezją ujętą w formę wiersza.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.