Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem artykułu jest rozpatrzenie aktualności dychotomii B2B/B2C z punktu widzenia zachodzących przemian technologicznych oraz nowych kierunków w nauce o marketingu. Dychotomiczny podział rynków na konsumenckie (B2C) i przemysłowe (B2B) stanowi jedną z najczęściej przywoływanych w naukach o marketingu klasyfikacji. Owa dychotomia zakwestionowana została już w połowie lat 80. XX w. przez E.F. Fema i J.R. Browna i od tego czasu stanowi przedmiot dyskusji w literaturze. Zazwyczaj jednak owe rozważania koncentrują się na stronie metodologicznej problemu, jednocześnie proponując odpowiedzi o absolutystycznym charakterze, stanowiące całkowitą negację lub afirmację owego podziału. Kwestie zmian zachodzących w otoczeniu i pojawiania się w konsekwencji nowych ujęć teoretycznych zepchnięte zostają zazwyczaj na dalszy plan. W artykule poddano analizie współcześnie funkcjonujące teoretyczne ujęcia marketingu konsumenckiego i skonfrontowano je z klasycznie przywoływanymi różnicami pomiędzy marketingiem B2C a B2B. W wyniku owych rozważań uznano, iż granice pomiędzy rynkami konsumenckimi i przemysłowymi ulegają częściowemu zatarciu, a rozpatrywana dychotomia traci na aktualności, uniwersalności i – w konsekwencji – na oferowanej wartości poznawczej.
EN
The purpose of this paper is to examine how much up to date the B2B/B2C dichotomy is, taking into account recent technological progress as well as some of the new approaches in theoretical marketing. Dichotomous division of markets into consumer (B2C) and industrial (B2B) ones can be called one of the most common classifications used in marketing. Said dichotomy has been questioned as early as in 80’s, by E.F Fem and J.R. Brown, and still remains the subject of discussion in literature. Usually those researches focus on methodological side of things, and answers given tend to be absolutist in character, completely negating or affirming adequacy of said dichotomy. Questions of changes in technological environment as well as new corresponding theoretical approaches usually remain unaddressed. This paper presents an analysis of contemporary theoretical frameworks for B2C marketing, and confronts them with traditionally quoted differences between consumer and industrial marketing. The final conclusion is that boundaries between consumer and industrial markets become increasingly blurred, and that B2B/B2C dichotomy slowly becomes outdated, loses its universality and, consequently, it’s cognitive value.
EN
The paper seeks to identify the key characteristics of digital goods, or goods – such as digital images, music files and e-books – that exist in digital form and are shipped to the consumer through e-mail or via the internet. The authors start out by carrying out an ontological analysis based on literature studies in different fields, including economics, information theory and philosophy. The two main concepts used in the research are Polish engineer Józef Kossecki’s general qualitative theory of information and Aristotle’s theory of hylomporhism. The paper introduces a distinction between two kinds of digital goods: pure digital goods and converted digital goods. Pure digital goods consist of two levels, the author says, the digital original and the file embedded within the medium. Converted digital goods consist of four levels: the form, the physical original, the digital image, and the file embedded within the medium. Digital goods vary between the different levels and have a specific cost structure, Wieczerzycki says. The producer pays the fixed cost related to the production of digital goods as well as the cost of network infrastructure needed for distribution. The consumer, on the other hand, covers variable costs related to the creation of copies of files embedded within a medium.
PL
Celem artykułu jest zidentyfikowanie kluczowych cech produktu cyfrowego jako dobra ekonomicznego. Ze względu na jego złożony charakter w artykule przeprowadzona została analiza ontologicznej struktury produktu cyfrowego. W tym celu dokonane zostały studia literaturowe obejmujące takie dziedziny jak ekonomia, teoria informacji i filozofia. Wykorzystane są przede wszystkim dwie koncepcje – ogólna jakościowa teoria informacji J. Kosseckiego i teoria hylemorfizmu Arystotelesa. W ramach rozważań przeprowadzonych w artykule, wyróżnione zostają dwa typy produktów cyfrowych – czyste produkty cyfrowe i skonwertowane produkty cyfrowe. Na te pierwsze składają się dwa poziomy – cyfrowy oryginał i plik zapisany na nośniku. Na drugie – forma, fizyczny oryginał, cyfrowy obraz i plik zapisany na nośniku. Produkt cyfrowy rozpatrywany na poszczególnych poziomach charakteryzuje się odmiennymi cechami. Cechy tradycyjnie przypisywane produktom cyfrowym, takie jak nierywalizacyjność, wyłączalność czy doskonała trwałość definiują przede wszystkim poziom cyfrowy. Wyróżnienie poszczególnych poziomów pozwala również wytłumaczyć specyficzną dla produktów cyfrowych strukturę kosztów – przedsiębiorstwo ponosi koszty stałe związane z wytworzeniem produktu w formie informacji, czyli cyfrowego oryginału/obrazu (i zapewnieniem infrastruktury sieciowej niezbędnej do dystrybucji), natomiast koszty zmienne związane z wytwarzaniem kolejnych egzemplarzy plików na nośnikach przeniesione zostają na konsumentów.
3
63%
PL
Kuratorstwo online jest formą pośrednictwa między producentami a konsumentami, wspierającą podejmowanie decyzji przez konsumentów. W niniejszym artykule analizujemy to zjawisko na przykładzie wybranych platform w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, z wykorzystaniem ram teoretycznych nurtu service-dominant logic (SDL). Opierając się na analizie literatury, konceptualizujemy je jako unikatowy model współtworzenia wartości, w którym podział wartości pomiędzy konsumentami i producentami jest nierównomierny. Konsumenci otrzymują bowiem głównie wartość niematerialną (experiential/hedonic value), podczas gdy podmioty biznesowe otrzymują wartość materialną (cost/sacrifice value). Zrozumienie rodzajów wartości, które można współtworzyć za pomocą modelu kuratorskiego, powinno ułatwić włączenie go do procesów marketingowych firm i zintegrowanie go z innymi kanałami komunikacji i sprzedaży. Rodzaje wartości współtworzonych przez różne typy podmiotów w modelu kuratorskim mogą być dalej weryfikowane poprzez badania jakościowe ekosystemu opartego na platformie kuratorskiej, takiej jak Taobao lub Naver Shopping.
EN
Online curation is a form of intermediation between producers and consumers supporting consumer decision making. In this article we analyse this phenomenon based on the examples of selected platforms in East and Southeast Asian markets using the service-dominant logic (SDL) theoretical framework. Based on a literature review, we conceptualise it as its own unique model of value co-creation, where value appropriation is unevenly distributed between consumers and producers. Indeed, the consumers mostly receive intangible (experiential/ hedonic) value, while the business actors appropriate the tangible (cost/sacrifice) value. Understanding the types of value that can be co-created using curatorship model, should make it easier to incorporate it into the marketing funnels of companies and integrate it with other communication and sales channels. The types of value co-created by different types actors in curatorship model could be further verified by qualitative studies of an ecosystem based around curatorship platform such as Taobao or Naver Shopping.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.