Results found: 1

Search results

Sort By:

Limit search:

Julagi. Zapomniane obozy pracy dla Żydów na terenie Krakowa (1942–1943)

100%

Węgrzyn M.

Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej

2018

issue 11

105-120

Labour camps for the Jewish population, so-called julags, within occupied Krakow, were located within today’s city districts called: Płaszów, Prokocim and Bieżanów, and were named: Julag I Plaszow, Julag II Prokocim and Julag III Pirschamo (Bieżanów). They were established in Krakow in connection with operation of the German companies intended to carry out large investments in the scope of railway and road works. Initially, the julags operated as independent camps subordinate to the SS and Police commander for the Kraków District. In the second half of 1943, they were joined to Zwangsarbeitslager (ZAL) Plaszow as branches of the main camp. This state of affairs lasted until the liquidation thereof in November 1943. The prisoners were Jews from Krakow, Krakow and Miechówpowiats (counties), and displaced persons from further areas. The camps are presented in the article as an element of the whole mechanism of extermination – through hard physical labour – of the Jewish people. The materials on which the article is based mainly come from the Archives of the Institute of National Remembrance. These are primarily the accounts of former prisoners who lived through the end of the war. The collections of the National Archives in Krakow and the Jewish Historical Institute in Warsaw proved helpful as well.

Obozy pracy dla ludności żydowskiej, tzw. julagi, na terenie okupowanego Krakowa znajdowały się w obrębie dzisiejszych dzielnic miasta: Płaszowa, Prokocimia oraz Bieżanowa i nosiły nazwy: Julag I Plaszow, Julag II Prokocim i Julag III Pirschamo (Bieżanów). Ich powstanie w Krakowie związane było z działalnością firm niemieckich prowadzących duże inwestycje w zakresie robót kolejowych i drogowych. Początkowo julagi były samodzielnymi obozami pod legającymi dowódcy SS i policji na dystrykt krakowski. W drugiej połowie 1943 r. zostały przyłączone do Zwangsarbeitslager (ZAL) Plaszow jako filie obozu głównego. Taki stan rzeczy utrzymał się aż do ich likwidacji w listopadzie 1943 r. Ich więźniami byli żydzi pochodzący z Krakowa, powiatów krakowskiego i miechowskiego oraz wysiedleńcy z dalszych okolic. Artykuł przedstawia obozy jako element całego mechanizmu eksterminacji – poprzez ciężką pracę fizyczną – narodu żydowskiego. Materiały, na których się opiera, pochodzą głównie z Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej. Są to przede wszystkim relacje byłych więźniów, którzy doczekali końca wojny. Pomocne okazały się także zbiory Archiwum Narodowego w Krakowie oraz żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie.

Refine search results

1 Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej

1 Węgrzyn M.

1 2018

Search results

Julagi. Zapomniane obozy pracy dla Żydów na terenie Krakowa (1942–1943)