Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background. A schematic analysis of tactical performance by an MMA athlete is a potential mediator of success, and can help the understanding of how striking actions can be used to organize technical-tactical actions. A specific evaluation of MMA striking actions has not been undertaken in previous studies. Problem and aim. To compare the striking motor actions of MMA athletes by outcome type (Split vs. Unanimous Score Decision vs. KO/TKO vs. Submission) at the Ultimate Fighting Championship (UFC™), and to offer a practical application for MMA training. Methods. Kruskal Wallis and Dunn post hoc tests were applied to compare the effects of the different types of outcome decision (Split Score Decision vs. Unanimous Score Decision vs. KO/TKO vs. Submission). Results. Results showed a higher number of Unanimous than Split Decisions and Submissions after attempted (p≤0.05) and (p≤0.05) landed head strikes during keeping distance and clinch moments. A Split Decision followed a higher frequency of attempted (p≤0.05) and landed (p≤0.05) body strikes during keeping distance and clinch moments rather than an Unanimous Decision. Submission and TKO/KO.TKO/KO were more highly demonstrated than Split Decision after Attempted [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] and Landed [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] Head Jabs during groundwork combat. Conclusions. These results are interesting because they show the singularities of two situations (Split and Unanimous Scores) in which the bout must continue until the end of the round. Unanimous decisions were made in respect of attacks to the head during stand up combat, while split decisions were determined by the number of strike actions oriented to the body, and TKO/KO outcomes were determined by jabs to the head made in the ground situation.
PL
Tło. Schematyczna analiza wyników taktycznych sportowca MMA jest potencjalnym mediatorem sukcesu i może pomóc w zrozumieniu, jak uderzenia mogą być wykorzystane w organizacji techniczno-taktycznych działań. W poprzednich badaniach ta szczegółowa ocena uderzeń w MMA nie została przeprowadzona. Problem i cel. Porównanie działań uderzeniowych zawodników MMA w sytuacji różnych typów wyników (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna oraz nokaut// techniczny nokaut [KO/TK] i poddanie się) w mistrzostwach Ultimate Fighting Championship (UFC™), przeprowadzenie praktycznego zastosowania w treningu MMA. Metody. Testy post hoc Kruskala Wallisa i Dunna zostały zastosowane w celu porównania efektów typów wyników (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna oraz nokaut//techniczny nokaut [KO/TK] i poddanie się). Wyniki. Wyniki wykazały większą liczbę prób uderzeń głową (p≤0,05) i udanych uderzeń głową (p≤0,05) podczas utrzymywania dystansu i momentów klinczujących w sytuacji decyzji jednogłośnej niż w przypadku decyzji podzielonej i poddania się. W przypadku decyzji podzielonej wykazano wyższą częstotliwość prób uderzeń ciała (p≤0.05) i udanych uderzeń ciała (p≤0.05) podczas utrzymania odległości i momentów klinczujących niż w przypadku decyzji jednogłośnej, poddania się i nakautów. Nokaut/techniczny nokaut wykazały wyższą częstotliwość prób uderzeń głową [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] i udanych uderzeń głową [0.0 (0.0;2.0); p≤0.05)] podczas walki w parterze niż w przypadku decyzji podzielonej. Wnioski. Wyniki te są interesujące, ponieważ pokazują cechy szczególne dwóch sytuacji (decyzja dot. wyniku podzielona i decyzja jednogłośna), w których walka musi trwać do końca rund. Jednogłośnie podejmowano decyzje w sytuacji atakach na głowę w czasie walki na stojąco, natomiast decyzje podzielone determinowane były liczbą akcji uderzeniowych zorientowanych na ciało, a wyniki TKO/KO determinowane były uderzeniami w głowę wykonywanymi w czasie walki w parterze.
EN
Background. This study aimed to describe and analyze the technical-tactical actions used by fighters who had already had experience in striking, grappling, and mixed combat sports when joining the Ultimate Fighting Championship® (UFC®). Methods. The present research analyzed 384 athletes’ performance, classified as grappling, striking, or mixed athletes during combat during their initial performance in UFC® (<3 months) and at a second time, (>6 months of UFC®). The analyzed data compared the striking, grappling, and mixed techniques, p<0.05. Results. Differences were found between groups regarding the percentage of actions, as athletes who entered from mixed combat sports backgrounds used a lower percentage of striking actions, in both the primary [41 (32.3; 51.5); p≤0.001] and secondary [40 (35.3; 46.0); p≤0.001] modules, as well as in grappling techniques [32.0 (17.5; 41.5); p≤0.001]; and high draw outcomes [1.0 (0.0; 3.0); p≤0.001]. For the outcomes, strikers ended the combat by knockout/technical knockout [8.0 (4.0; 11.0); p≤0.001]. For the secondary module, defeat [5.0 (1.0; 10.0); p≤0.001], tie [0.5 (0.0; 2.0); p≤0.001] and referee decision [4.0 (3.0; 7.0); p≤0.001] were predominate in the mixed athletes; knockout/technical knockout [7.0 (4.0; 10.0); p≤0.001] and submission [3.0 (1.0; 6.0); p≤0.001] predominated in strikers. Conclusions. The present results show that specific technical actions differentiate athletes who previously practiced striking and grappling combat sports. There is special attention given to athletes coming from mixed sports, who had a better pacing strategy but fewer attacks.
PL
Tło. Celem pracy był opis i analiza działań techniczno-taktycznych stosowanych przez zawodników, którzy mieli już doświadczenie w uderzeniach, grapplingu i mieszanych sportach walki w momencie dołączenia do Ultimate Fighting Championship® (UFC®). Metody. Obecne badania analizowały wyniki 384 sportowców, sklasyfikowanych jako grapplerzy, uderzający lub zawodnicy mieszanych sztuk walki podczas walk w początkowym okresie UFC® (<3 miesiące) i w dalszym okresie (>6 miesięcy UFC®).Analizowane dane porównywały techniki uderzania, grapplingowe i mieszane, p<0,05. Wyniki Stwierdzono różnice pomiędzy grupami w zakresie procentowego udziału akcji, gdyż zawodnicy startujący w mieszanych sportach walki stosowali mniejszy procent akcji z uderzaniami w modalności pierwotnej [41 (32,3; 51,5); p≤0,001] i wtórnej [40 (35,3; 46,0); p≤0,001], technik grapplingowych [32,0 (17,5; 41,5); p≤0,001] oraz wysokich wyników remisowych [1,0 (0,0; 3,0); p≤0,001]. Jeśli chodzi o wyniki to napastnicy kończyli walkę przez nokaut/techniczny nokaut [8,0 (4,0; 11,0); p≤0,001]. Dla modalności drugorzędnej były to: przegrana [5,0 (1,0; 10,0); p≤0,001], remis [0,5 (0,0; 2,0); p≤0,001] i decyzja sędziowska [4,0 (3,0; 7,0); p≤0. 001] przeważały u zawodników mieszanych; nokaut/techniczny nokaut [7,0 (4,0; 10,0); p≤0,001] i poddanie [3,0 (1,0; 6,0); p≤0,001] przeważały u napastników. Wnioski. Prezentowane wyniki wykazały, że specyficzne działania techniczne różnicują zawodników uprawiających wcześniej sporty walki wręcz i grapplingowe. Szczególną uwagę zwrócono na sportowców wywodzących się z dyscyplin mieszanych, którzy mieli lepszą strategię ustanawiania tempa, ale mniejszą liczbę ataków.
EN
Background. Competition-specific training programs must consider both the physical benefits and their effects on pre-competition psychological mental stability. Aim. To analyse the effects of applying a pre-competition judo training program on the level of pre-competition psychological stability (SCAT) and special judo fitness test (SJFT) in junior athletes. Methods. Sixteen male junior judokas (17±1.4 years; 8±2.2 years of judo experience) participated in an 8-week training program. The program-controlled variables included volume and load intensity, Stagnos’ Training Impulse indicators and perceived exertion. SJFT was used to determine a specific level of fitness in pre- and post-training judo. The Sports Competition Anxiety Test was used to assess the level of pre-competition anxiety and mental stability before the training program and before the first combat in a competition. A control group participated in normal training sessions. Results. The intensity of the load gradually increased during the microcycles (70-90% of the maximum load), allowing an increase in aerobic capacities, a positive adaptation to training loads and an increase in physical performance. As the competition approached, the training content approached the effort-pause ratio required in a competition (90-100% of the maximum load pause:20 seconds after-repetitions; 60 seconds after-series). This training program showed statistically significant improvements in the SJFT (13.4±0.3 pretraining vs. 12.7±0.4 posttraining; p<0.001) and the state of psychological preparation (20.4±3.6 pretraining vs. 19±1.4 post-training, p<0.001), which did not occur in the control group. Conclusions. The proposed training program had a positive effect on the mental stability and specific performance of junior judokas.
PL
Tło. Specjalne programy treningowe przed zawodami muszą uwzględniać zarówno korzyści fizyczne, jak i ich wpływ na (psychologiczną) stabilność psychiczną przed zawodami. Cel. Analiza wpływu zastosowania programu treningowego judo przed zawodami na poziom stabilności psychicznej przed zawodami (SCAT) i specjalnego testu sprawności judo (SJFT) u młodszych zawodników. Metody. Szesnastu juniorów płci męskiej (17±1,4 lat; 8±2,2 lat doświadczenia w judo) wzięło udział w 8-tygodniowym programie treningowym. Zmienne kontrolowane przez program obejmowały wielkość i intensywność obciążenia, wskaźniki impulsu treningowego Stagnosa i postrzegany wysiłek. SJFT został wykorzystany do określenia określonego poziomu sprawności w judo, przed i po treningu. Test lęku przed zawodami sportowymi został wykorzystany do oceny poziomu lęku przed zawodami i stabilności psychicznej przed programem treningowym i przed pierwszą walką w zawodach. Grupa kontrolna uczestniczyła w normalnych sesjach treningowych. Wyniki. Intensywność obciążenia stopniowo wzrastała podczas mikrocykli (70-90% maksymalnego obciążenia), umożliwiając wzrost wydolności tlenowej, pozytywną adaptację do obciążeń treningowych i wzrost wydolności fizycznej. W miarę zbliżania się zawodów zawartość treningu zbliżała się do stosunku wysiłku do pauzy wymaganej podczas zawodów (90-100% maksymalnego obciążenia; pauza: 20 sekund po powtórzeniach; 60 sekund po seriach). Niniejszy program treningowy wykazał statystycznie istotną poprawę w SJFT (13,4±0,3 przed treningiem vs. 12,7±0,4 po treningu; p<0,001) i stanie przygotowania psychologicznego (20,4±3,6 przed treningiem vs. 19±1,4 po treningu, p<0,001), co nie wystąpiło w grupie kontrolnej. Wnioski. Zaproponowany program treningowy miał pozytywny wpływ na stabilność psychiczną i specyficzne osiągnięcia młodszych judoków.
EN
Background. Combat sports are separated into striking and grappling types. Both have an essential impact on the Summer Olympics medal results. Psychological analysis is a way to understand the factors explaining success in elite-level combat athletes; however, very little research has focused on emotional intelligence, verifying the prevalence of anxiety disorders. Problem and Aim. This study aimed to compare emotional intelligence and cognitive, motor, physiological and total anxiety between striking and grappling athletes. Methods. Our sample was composed of 382 athletes, 299 from grappling and 89 from striking combat. All samples were analyzed by emotional intelligence using the Trait-Meta Mood Scale and by anxiety, using Inventory of situations and anxiety responses, p≤0.05. Results. The main results indicated that grappling athletes showed a higher score for anxiety before the evaluation [54 (27; 79) vs. 49 (26; 73); p=0.04], before habitual and daily situations [7 (3; 18) vs. 6 (3; 14); p=0.04], emotional perception [23 (18; 28) vs. 22 (18; 27); (p=0.03)] and a lower score for emotional regulation [29 (24; 33) vs. 30 (25; 33); p=0.01]. The regression performed showed a significant effect (p=0.014) for anxiety and emotional intelligence comparing grappling versus striking, with higher ODD for the Inventory of situations and anxiety responses (Exp B – 1.029). Conclusions. Our results showed that grapplers presented higher interpersonal, cognitive and motor anxieties, and lower levels of emotional comprehension than striking athletes. Furthermore, the regression model demonstrated ~30 probability of increasing interpersonal anxiety in grappling athletes rather than strikers.
PL
Tło. Sporty walki dzielą się na typy: oparty na uderzeniach (striking) i chwytach (grappling), oba mają zasadniczy wpływ na wyniki medalowe Letnich Igrzysk Olimpijskich. Analiza psychologiczna jest sposobem na zrozumienie czynników wyjaśniających sukces u zawodników sportów walki na elitarnym poziomie, jednak bardzo niewiele badań koncentruje się na inteligencji emocjonalnej, weryfikując rozpowszechnienie zaburzeń lękowych. Problem i cel. Niniejsze badanie miało na celu porównanie inteligencji emocjonalnej oraz lęku poznawczego, motorycznego, fizjologicznego i całkowitego pomiędzy zawodnikami uprawiającymi striking i grappling. Metody. Grupa badanych składała się z 382 sportowców, 299 z walk grapplingowych i 89 z walk strikingowych. Cała grupa badanych była analizowana pod kątem inteligencji emocjonalnej przy użyciu Trait-Meta Mood Scale oraz lęku, przy użyciu Inwentarza sytuacji i reakcji lękowych, p≤0,05. Wyniki. Główne rezultaty wskazują, że zawodnicy stosujący chwyty wykazali wyższy poziom lęku przed ewaluacją [54 (27; 79) vs. 49 (26; 73); p=0,04], przed sytuacją zwyczajową i codzienną [7 (3; 18) vs. 6 (3; 14); p=0,04], percepcją emocjonalną [23 (18; 28) vs. 22 (18; 27); (p=0,03)] oraz niższy wynik regulacji emocjonalnej [29 (24; 33) vs. 30 (25; 33); p=0,01 Przeprowadzona regresja wykazała istotny statystycznie rezultat (p=0,014) dla lęku i inteligencji emocjonalnej porównując grappling i striking, z wyższym ODD w Inwentarzu sytuacji i reakcji lękowych (Exp B - 1,029). Wnioski. Nasze wyniki wykazały, że zawodnicy stosujący chwyty prezentowali wyższy poziom lęku interpersonalnego, poznawczego i motorycznego, jak również niższy poziom inteligencji emocjonalnej niż zawodnicy stosujący uderzenia. Ponadto, model regresji wykazał ~30 prawdopodobieństwo wzrostu lęku interpersonalnego u zawodników grapplingu niż u zawodników strikingu.
PL
Wprowadzenie. Suplementy bogate w azotany, takie jak ekstrakt z buraka ćwikłowego, mogą poprawić wydolność aerobową poprzez zwiększenie funkcjonowania nerwowo-mięśniowego. Jednakże niewiele wiadomo na temat wpływu ekstraktu z buraka na sporty walki, takie jak taekwondo. Problem i cel. W niniejszej pracy badano ostry efekt suplementacji ekstraktu z buraka ćwikłowego (1g) na zawodników taekwondo poddanych maksymalnemu testowi aerobowemu. Metody. Dwunastu sportowców (26,8±8,8 lat; 77,8±11,7 kg; 1,8±0,1 m; 25,3±3,2 kg/m2; 10,0±5,3 Fat%) poddano szczegółowemu protokołowi aerobowemu taekwondo. Wszyscy uczestnicy wykonywali naprzemienny protokół maksymalnych kopnięć (bandal-chagi) w dwóch randomizowanych warunkach, pod wpływem: a) ekstraktu z buraka; oraz b)placebo. Wyniki. Przy zastosowanie ekstraktu z buraka zanotowano wyższą bezwzględną wartość VO2Peak (4,0±0,6 vs. 3,6±0,5 L/min; p=0,048), bezwzględną wartość VO2max na progu beztlenowym (3,7±0,6 vs. 3,2±0,6 L/min; p=0,044) oraz całkowite/zakończone etapy (10,9±2,6 vs. 8,3±1,7 L/min; p=0,009). Stężenie mleczanów wzrastało istotnie pomiędzy pomiarami wykonanymi przed, po i 3 min po (p≤0,001) teście, bez różnic pomiędzy warunkami (p=0,46). Wnioski. Uzyskane wyniki sugerują ergogeniczny wpływ suplementacji ekstraktu z buraka ćwikłowego (1 g) na wydolność tlenową i wyniki testów specjalnych u zawodników taekwondo.
EN
Background. Despite its importance, time-motion and technical -tactical analyses are rarely applied in Taekwondo by coaches and in technical assistance because of the lack of technical- tactical protocols for real-time analysis. Problem and aim. This study aimed to elaborate and validate a new technical-tactical protocol in Taekwondo for real-time analysis, as well as to demonstrate the characterization and practical application of the app for general models of high-level championships. Methods. The data was constructed for 7,370 sequential technical-tactical actions – a total of 189 rounds – which were observed during 64 matches. From this number, twenty-four matches from a total of 64 (37.5%), were analyzed twice by one expert with a 24hour interval between them and once by another expert. Frequencies and time (seconds) of the technical-tactical variables selected for the analysis correspond to the following groups: a) Positioning; b) Techniques; c) Clinch; and d) Pause. The Mann- Whitney comparison and Cohen’s Kappa coefficient were used, p≥0.05. Results. Similar technical-tactical real-time analyses were observed with no significant inter-rater difference in the attack or counterattack variables (P=0.959), in stance variables (P=1.0) or pause time (P=0.959), with agreement between 0.49 (moderate) and 0.75 (strong). There were also no significant intra-rater differences in the attack and counterattack variables (P=1.0), in stance variables (P=1.0) or pause time (P=1.0), with agreement between 0.72 (strong) and 0.87 (almost perfect). Tactical analysis reveals that athletes were more effective in scoring defensive actions than offensive, scoring the most times with 1-point techniques; bandal chagui was the technique with the highest frequency of scoring and ~20% of the scoring came from penalties Conclusion. These results represent an advantage, as coaches can use this protocol, showing immediate feedback to your athlete during competitions or training, as the App can be installed on tablets and smartphones.
PL
Wprowadzenie. Pomimo dużego znaczenia, analiza czasowo- ruchowa i techniczno-taktyczna jest rzadko stosowana w Taekwondo przez trenerów i w pomocy technicznej, co wynika z braku protokołów techniczno-taktycznych do analizy w czasie rzeczywistym. Problem i cel. Celem pracy było opracowanie i walidacja nowego protokołu techniczno-taktycznego w Taekwondo do analizy w czasie rzeczywistym, jak również przedstawienie charakterystyki i praktycznego zastosowania aplikacji do ogólnych modeli mistrzostw najwyżej rangi. Metody. Dane zostały skomponowane dla 7,370 sekwencyjnych działań techniczno-taktycznych, łącznie 189 rund, które były obserwowane podczas 64 spotkań. Z tej liczby, dwadzieścia cztery walki z 64 (37.5%) były analizowane dwa razy dla jednego eksperta z 24-godzinną przerwą między nimi i jeden raz dla innego eksperta. Częstości i czas (sekundy) zmiennych techniczno-taktycznych wybranych do analizy odpowiadają następującym grupom: a) Pozycjonowanie; b) Techniki; c) Klincz; i d) Przerwa. Zastosowano metodę porównawczą Manna- Whitneya i współczynnik Kappa Cohena, p≥0,05. Wyniki. Zaobserwowano podobną techniczno-taktyczną analizę w czasie rzeczywistym, bez istotnych różnic międzyosobniczych w zmiennych dotyczących ataku i kontrataku (P=0,959), zmiennych dotyczących postawy (P=1,0) lub czasu pauzy (P=0,959), przy zgodności między 0,49 (umiarkowana) i 0,75 (silna). Nie było również znaczących różnic między zawodnikami w zmiennych dotyczących ataku i kontrataku (P=1,0), zmiennych dotyczących postawy (P=1,0) lub czasu pauzy (P=1,0), przy zgodności między 0,72 (silna) i 0,87 (prawie doskonała). Analiza taktyczna ujawnia, że zawodnicy byli bardziej skuteczni w zdobywaniu punktów w akcjach defensywnych niż ofensywnych, zdobywając najwięcej razy punkty techniką 1-punktową. Bandal chagui był techniką o największej częstotliwości zdobywania punktów, a ~20% punktów pochodziło z kar. Wnioski. Wyniki te stanowią zaletę, ponieważ trenerzy mogą korzystać z tego protokołu, pokazując natychmiastową informację zwrotną dla swojego zawodnika podczas zawodów lub treningu, ponieważ aplikacja może być zainstalowana na tabletach i smartfonach.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.