Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Pojęcie prawdy we współczesnej etyce prawniczej

100%
Czachorowski M.
Teologia i Moralność
|
2018
|
vol. 13
|
issue 2(24)
197-209
EN
The article indicates the reasons why in ethics the concept of truth finds a key place. The moral good is the good of man as a human being, and therefore must correspond to his rationality as the ability to know the truth about reality. Some concepts of contemporary legal ethics explicitly or indirectly reject this model of ethics, turning to the position of ethical subjectivism and replacing ethics with ethology (the theory of human moral convictions).
PL
W artykule wskazuje się powody, z uwagi na które w etyce pojęcie prawdy znajduje kluczowe miejsce. Dobro moralne to bowiem dobro człowieka jako człowieka, a zatem musi odpowiadać jego rozumności jako zdolności do poznania prawdy o rzeczywistości. Niektóre koncepcje współczesnej etyki prawniczej wprost lub pośrednio odrzucają te model etyki, przechodząc na pozycje subiektywizmu etycznego i zastępując etykę etologią (teorią ludzkich przekonań moralnych).
2
Publication available in full text mode
Content available

Personalistyczna etyka Karola Wojtyły wobec zarzutów współczesnego antypersonalizmu

100%
Czachorowski M.
Logos i Ethos
|
2020
|
vol. 53
|
issue 1
97-117
EN
The article presents contemporary accusations against ethical personalism, whose special representative is the ethics of Karol Wojtyła. It reveals erroneous assumptions behind these accusations and the way to answer them, which we find in the works of Karol Wojtyła. Contemporary criticism of ethical personalism comes from the position of positivism, which reduces valuable knowledge to specific sciences, and which excludes the essence of morality. This positivist reductionism also underlies the accusation of a naturalistic fallacy against Wojtyła’s personalism. His “personalistic norm” which excludes only the instrumental treatment of a person is justified on the basis of axiological experience, among other things, present in the experience of shame, which reveals directly the essential nature of the human person and the value of the human person.
PL
W artykule prezentuje się współczesne zarzuty wobec personalizmu etycznego, którego szczególnym przykładem jest etyka Karola Wojtyły. Odsłania się błędne założenia kryjące się za tymi zarzutami i sposób udzielenia na nie odpowiedzi, które znajdujemy w pracach Wojtyły. Współczesna krytyka personalizmu etycznego wychodzi z pozycji pozytywizmu sprowadzającego wartościową wiedzę do nauk szczegółowych, a wykluczającego ujęcie istoty moralności. Ten pozytywistyczny redukcjonizm stoi też u podstaw formułowania zarzutu błędu naturalistycznego wobec personalizmu Wojtyły. Jego „norma personalistyczna”, która wyklucza tylko instrumentalne traktowanie osoby z racji jej szczególnej wartości, jest uzasadniona w oparciu o doświadczenie aksjologiczne, między innymi obecne w doświadczeniu wstydu, który ujawnia bezpośrednio istotę i wartość osoby ludzkiej.
3
Publication available in full text mode
Content available

The problem of personalism in Karol Wojtyła’s debate with Max Scheler

100%
Czachorowski M.
Logos i Ethos
|
2023
|
vol. 61
|
issue 1
71-84
PL
Artykuł wykazuje, że już w pracy habilitacyjnej poświęconej etyce Maksa Schelera Karol Wojtyła bronił konsekwentnego personalizmu etycznego, wypaczonego przez niemieckiego fenomenologa. Trafne wiązanie wartości moralnych z nadrzędną, ponadinstrumentalną wartością osoby ludzkiej, wiązało się jednak z jej subiektywizacją, w wyniku czego roszczenia Schelera do obiektywizmu etycznego są bezpodstawne. Oprócz tego całkowicie bezpodstawnie uznał spontaniczną emocjonalność za centrum osoby, gubiąc w ten sposób sprawczość osoby wobec wartości moralnych, czyli centralną rolę ludzkiego rozumu i wolnej woli w życiu moralnym, zaprzepaszczając w ten sposób moralną odpowiedzialność człowieka za swoje czyny. Ta diagnoza etyki Schelera ma znaczenie dla rozeznania we współczesnej posthumanistycznej etyce, która - idąc tropem Schelera - rolę kierowniczą w życiu moralnym przypisuje spontanicznym emocjom.
EN
The article shows that already in his habilitation dissertation on Max Scheler’s ethics Karol Wojtyła defended the consistent ethical personalism, distorted by the German phenomenologist. However, the pertinent tying of moral values to the supreme, supra-instrumental value of the human person, involved its subjectivization, as a result of which Scheler’s claims to ethical objectivism are unfounded. Besides, in a completely unfounded manner he considered spontaneous emotionality as the centre of the person, thereby losing the person’s causative agency towards moral values, i.e. the central role of the human reason and free will in moral life, thus negating man’s moral responsibility for his actions. This assessment of Scheler’s ethics has relevance for discernment in contemporary posthumanist ethics, which – following Scheler’s lead – attributes the guiding role in moral life to spontaneous emotions.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.