W artykule przedstawione zostały wyniki identyfikacji terminu bezpieczeństwo energetyczne, dokonanej przez autora w oparciu o badanie literatury krajowej oraz poglądów ekspertów z państw członkowskich Unii Europejskiej, Rosji, USA i Turcji. Analizy dokonane zostały zarówno z pozycji państw eksporterów, jak i importerów energii oraz umiejscowione na tle pojęcia bezpieczeństwo państwa. Mimo, iż nie ma uniwersalnej definicji ustalono, że bezpieczne energetycznie jest państwo, które potrafi zaspokoić swoje potrzeby energetyczne wykorzystując do tego zasoby własne, import oraz działania proefektywnościowe. Organizacje międzynarodowe posiadają narzędzia pozwalające stymulować bezpieczeństwo energetyczne w skali regionalnej (organizacji) i lokalnej (państwa).
W artykule przedstawiono argumenty uzasadniające potrzebę budowy systemu umożliwiającego monitoring infrastruktury krytycznej w sytuacjach kryzysowych oraz koncepcję jego realizacji. Autor dokonał identyfikacji infrastruktury przesyłu gazu ziemnego w Polsce, przeglądu zagrożeń, na które jest ona narażona oraz diagnozy działań niezbędnych dla zapewnienia jej bezpieczeństwa. Oparty na wykorzystaniu platform bezzałogowych system umożliwia monitorowanie infrastruktury przesyłowej, nie tylko w czasie sytuacji kryzysowych, ale również w trakcie normalnej eksploatacji. Zaprezentowana koncepcja została wyróżniona nagrodą Rektora Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej w Warszawie.
W ostatnich kilku latach światowa polityka energetyczna determinowana jest szybkim rozwojem energetyki niekonwencjonalnej, w tym w szczególności energetyki wiatrowej, brakiem jednolitego stanowiska odnośnie dalszego rozwoju energetyki jądrowej, rewolucją łupkową w USA, kontrowersyjną polityką klimatyczną Unii Europejskiej oraz wykorzystywaniem gazu ziemnego do celów politycznych przez Rosję. Autor próbuje odpowiedzieć na pytania jakie główne podmioty funkcjonują w sektorze paliw i energii państw bałkańskich? Analizie poddane zostaną ww. podmioty w: Albanii, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Chorwacji, Czarnogórze, Grecji, Kosowie, Macedonii, Rumunii, Serbii i Słowenii. Autor podkreśla wagę konieczności zapewnienia nieprzerwanych dostaw energii dla odbiorców w państwach członkowskich Unii Europejskiej.
EN
In the last few years, global energy policy is determined by the rapid development of non-conventional energy, in particular wind power, the lack of a unified position regarding the further development of nuclear energy, shale revolution in the United States, a controversial climate policy of the European Union and the use of natural gas for political purposes by Russia. The author tries to answer the question: which main actors operate in the energy sector of the Balkan states? There are analyzed actors in Albania, Bosnia and Herzegovina, Bulgaria, Croatia, Montenegro, Greece, Kosovo, Macedonia, Romania, Serbia and Slovenia. The author stresses the importance of the need to ensure uninterrupted supplies to customers in the European Union.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.