Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Obrzęd egzorcyzmu większego źródłem przepowiadania

100%
Szałanda T.
Studia Warmińskie
|
2015
|
issue 52
163-175
PL
Posługa egzorcysty istniała w Kościele od jego początku. Jednakże w wiekach nowożytnych uległa widocznej degradacji. Dopiero na przełomie XX i XXI w. przeżywa swój renesans. Pomimo że prawie po 400 latach, w 1998 r. wydano nowy Rytuał (poprzedni obowiązywał od 1614 r.), to obecnie, na mocy specjalnego pozwolenia Stolicy Apostolskiej, można przeprowadzać egzorcyzmy także według „starego”. Obie więc księgi liturgiczne równolegle „funkcjonują” w Kościele. Dla współczesnego kaznodziejstwa są one ważnym źródłem, którego nie powinno się zaniedbywać. Z nich bowiem wypływa mądrość Kościoła, który w Trójjedynym Bogu znajduje pomoc i obronę w walce z Szatanem i demonami.
EN
The ministry of an exorcist has existed in the Church from the beginning, but went into visible decline in the early modern centuries. It is only now, at the turn of the 20th and 21st centuries, that this ministry is having a renaissance. Although the new Rite was published in 1998, after nearly 400 years (the previous one had been in force since 1614), exorcisms can still be performed according to the “old” rite under special permission from the Holy See. Thus, both liturgical books “function” in the Church. For contemporary preaching, both of them are an important source that should not be neglected. After all, it is them that contain the wisdom of the Church, which finds help and protection in the Triune God in its struggle against Satan and demons.
DE
Das Mysterium des Exorzismus war von Anfang an Teil Kirche. Doch in der modernen Zeit gab es eine sichtbare Verschlechterung. Erst um die Wende vom 20. zum 21. Jahrhundert erlebt er eine Renaissance. Obwohl fast 400 Jahre alt, wurde im Jahr 1998 ein neues Ritual veröffentlicht (das vorherige Ritual war seit 1614 gültig). Heute ist es möglich, dass unter Sondergenehmigung des Heiligen Stuhls Exorzismen nach dem „alten“ Ritual durchgeführt werden. Also „funktionieren“ die beiden liturgischen Bücher in der Kirche. Für eine moderne Predigt sind sie wichtige Quellen, die nicht vernachlässigt werden sollten. Mit ihnen kommt die Weisheit der Kirche, in der sich der Dreieinige Gott, die Hilfe und die Verteidigung im Kampf gegen den Satan und Dämonen findet.
2
Publication available in full text mode
Content available

O STRUKTURACH POLSKIEGO PRZEPOWIADANIA PODCZAS EUCHARYSTII. PRZESZŁOŚĆ – TERAŹNIEJSZOŚĆ – PRZYSZŁOŚĆ

100%
Szałanda T.
Studia Ełckie
|
2016
|
vol. 18
|
issue 3
295 - 306
EN
The article entitled The Structures of Polish Preaching during the Eucha-rist. Past – Present – Future provides only an outline of the issues raised. Its focus is on the major models of preaching during the Holy Mass. From “the past” (the time before the Second Vatican Council), the struc-ture of a sermon has been recalled. From “the present” (the post-conciliar peri-od), the three-level existential-dialogical model (the so-called Polish model) and their three expanded variants have been reported: Fr Mieczysław Brzozowskiʼs, Fr Zbigniew Adamekʼs and Fr Jan Twardyʼs. As the model of “the future”, a structure of the authorʼs own design is proposed. Like those mentioned above, it is based on the existential-dialogical model. Its novelty lies in the proposal that the subject and the aim of the homily should become elements of its structure. In the post-conciliar model of preach-ing during the Eucharist, these are no longer spoken of in the homily itself as they used to be before the Second Vatican Council. Specifying the subject and aim of the homily has become a “technical activity”, which means they are “non-delivered” elements. I therefore propose that their place in the homily structure should be with the structure and thus connected with the structure. What is more important, however, is the conception of structure “proper”, which the author has based not on hodie – “today” (as Fr J. Twardy) but on hic et nunc – “here and now”. It is the structure proper that reflects the actual char-acter of a homily, in which Christʼs salvific intervention takes place not “to-day” but “at this moment” – “here and now”.
3
Publication available in full text mode
Content available

O granicach kaznodziejskiej wyobraźni w Mszach z udziałem dzieci

100%
Szałanda T.
Sympozjum
|
2017
|
issue 2(33)
25-44
PL
Niniejszy artykuł stara się odpowiedzieć na pytanie o granice kaznodziejskiej wyobraźni w Mszach z udziałem dzieci. Z jednej bowiem strony mamy do czynienia z sacrum w odniesieniu do zarówno miejsca (świątynia), jak i celebrowanych najważniejszych tajemnic wiary (męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa), z drugiej zaś są najmłodsi uczestnicy Mszy Świętej, niewiele jeszcze rozumiejący ze sprawowanych obrzędów kultycznych. Zderzenie „dwóch światów” może niekiedy wywoływać u kaznodziejów pokusę używania nazbyt zeświecczonych metod i środków przybliżania Dobrej Nowiny najmłodszym. Granicę, która przed tym zabezpiecza, autor upatruje w postępowaniu kaznodziejów w zgodności z nauczaniem Kościoła (a więc potrzebna jest jego znajomość) oraz w mądrej jego aktualizacji w praktyce głoszenia Dobrej Nowiny dzieciom.
EN
The present article is an attempt to answer the question of the limits of preacher’s imagination in children’s Masses. On the one hand, these Masses involve the sacred, both with regard to the venue (the church) and with regard to the major mysteries of faith that are celebrated (the passion, death, and resurrection of Jesus Christ). On the other hand, there are the youngest participants in the holy Mass, not yet understanding much of the worship rites performed. The clash of these „two worlds” may sometimes expose preachers to the temptation of using excessively secularised means and methods of introducing the Gospel to the youngest ones. What the author believes to be the limit that prevents this is preachers acting in accordance with the teachings of the Church (which presupposes their knowledge of these teachings) and in their wise actualisation in the practice of proclaiming the Good News to children.
4
Publication available in full text mode
Content available

Nawrócenie synodalne w rozumieniu papieża Franciszka

100%
Szałanda T.
Sympozjum
|
2022
|
vol. 1(42)
55-71
PL
Nawrócenie synodalne jest powrotem Kościoła do wspólnotowego działania misyjnego – głoszenia Ewangelii wszędzie. Polega ono na zmianie myślenia o Kościele, zmianie sposobu bycia w Kościele i zmianie przeżywania Kościoła. Ta zmiana winna się dokonywać przez spotkanie wspólnoty, słuchanie Ducha Świętego i siebie nawzajem, by dobrze rozeznać, co dzisiaj Paraklet mówi do Kościoła.
EN
Synodal conversion is the return of the Church to community missionary activity – to proclaim the Gospel everywhere. It consists in changing the way of thinking about the Church, changing the way of being in the Church, and changing the way of perceiving the Church. This change should be made by meeting the community, listening to the Holy Spirit and one another, in order to discern well what the Paraclete is saying to the Church today.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.