Search results

1

Religijny wymiar miłości na przykładzie baletu Bhakti Maurice’a Béjarta

100%

Narewska A.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2016

|

vol. 7

|

issue 3

215-224

PL

Maurice Béjart (1927-2007) był jednym z najsłynniejszych choreografów XX wieku, który traktował balet jako sztukę nowoczesną, aktualną, która jest w stanie skłonić współczesnego człowieka do refleksji nad otaczającym go światem. Wypracował on własny styl choreograficzny, rozpoznawalny na pierwszy rzut oka, dzięki któremu prezentował widzom niebanalne balety o głębokiej, filozoficznej treści. Jako człowiek szeroko wykształcony, wrażliwy, inspiracji dla swoich dzieł często szukał w kulturze Wschodu, w mądrości Starożytnych Indii. Dowodem na to jest spektakl Bhakti z 1968 r., w którym Béjart za pomocą tańca przedstawił tytułowe zagadnienie, będące określeniem szczególnej formy miłości i przywiązania do boga, odmiany wyjątkowej pobożności i religijności. Analiza i interpretacja tego baletu pozwala nie tylko na zapoznanie się z fascynującą i bogatą kulturą Indii, lecz także prowokuje człowieka z cywilizacji zachodniej do nowego spojrzenia na fundamentalne wartości i ideały.

EN

Maurice Béjart (1927-2007) was one of the most famous choreographers of the twentieth century. He perceived ballet as a present day art and had the power to induce the modern day man to reflect on the world around him. Béjart created his own choreographic style which was recognisable from first sight and through it, he showed audiences around the world interesting ballets that contain deep, philosophical content. Béjart often sought inspiration from the Eastern cultures for his works, especially India. One prime example was the ballet Bhakti (1968). In this performance, Béjart explains the issues of bhakti through the body of his dancers only. Bhakti specifides the form of love and devotion to God. The analysis and interpretation of the ballet allows us to familiarise ourselves with the fascinating, rich culture of India, and it also provokes new insights on fundamental values and ideals.

2

Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny Igora Strawińskiego

100%

Narewska A.

Avant

|

2016

|

vol. 7

|

issue 1

EN

The paper Faces of the victim in the choreographic and literary renditions of Rite of Spring by Igor Stravinsky presents various interpretations of the Chosen One, who is the central figure in many productions of this ballet. The main research materials for this article are selected choreographies of Rite of Spring, as well as literary texts inspired by this work. The aim of this paper is to present the dialogue between the original work by Stravinsky and Nijinsky and its choreographical and literary reinterpretations.

PL

Artykuł Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny IgoraStrawińskiego prezentuje różne interpretacje centralnej figury wielu inscenizacji tego ba- letu Igora Strawińskiego – Ofiarowanej. Główny materiał badawczy stanowią wybranechoreografie Święta wiosny, a także teksty literackie inspirowane tym dziełem. Celem ar-tykułu jest prezentacja dialogu, jaki zachodzi pomiędzy wyjściowym dziełem Strawiń- skiego i Niżyńskiego a jego reinterpretacjami, który odbywa się nie tylko na płaszczyźnie choreograficznej, lecz również na gruncie literackim.

3

Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny Igora Strawińskiego

100%

Narewska A.

Avant

|

2016

|

vol. 7

|

issue 1

PL

Artykuł Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny IgoraStrawińskiego prezentuje różne interpretacje centralnej figury wielu inscenizacji tego ba- letu Igora Strawińskiego – Ofiarowanej. Główny materiał badawczy stanowią wybranechoreografie Święta wiosny, a także teksty literackie inspirowane tym dziełem. Celem ar-tykułu jest prezentacja dialogu, jaki zachodzi pomiędzy wyjściowym dziełem Strawiń- skiego i Niżyńskiego a jego reinterpretacjami, który odbywa się nie tylko na płaszczyźnie choreograficznej, lecz również na gruncie literackim.

EN

The paper Faces of the victim in the choreographic and literary renditions of Rite of Spring by Igor Stravinsky presents various interpretations of the Chosen One, who is the central figure in many productions of this ballet. The main research materials for this article are selected choreographies of Rite of Spring, as well as literary texts inspired by this work. The aim of this paper is to present the dialogue between the original work by Stravinsky and Nijinsky and its choreographical and literary reinterpretations.

4

Baletowe inspiracje Dziadkiem do orzechów E.T.A. Hoffmanna, czyli o unii tańca i literatury (na przykładzie baletu Petipy/Iwanowa)

100%

Narewska A.

Konteksty Kultury

|

2015

|

vol. 12

|

issue 4

PL

The Nutcracker is a well-known short story by E.T.A. Hoffmann. In mid-19th century it was converted into a libretto and became the basis of one of the most famous ballets, still performed in theatres all over the world at Christmas time. The article attempts at showing the reader how the main elements of the work emerged. It analyzes the process of creating the musical score by Pyotr Tchaikovsky, and the strictly connected choreography by Marius Petipa and Lev Ivanov. This allows for a comprehensive, in-depth reception of the ballet, which captivates not only the youngest audience. The author of the article also argues in favour of the huge semantic potential of the non-verbal art of dance, which can bring a range of interesting contexts and interpretations out of literature.

5

«Córka źle strzeżona» – baletowe wcielenie sentymentalizmu

100%

Narewska A.

Pamiętnik Teatralny

|

2016

|

vol. 65

|

issue 1/2

209-224

EN

This article presents an analysis of The Wayward Daughter, famed for being the most enduring piece in the ballet repertory all over the world. Sentimentalism, which influenced ballet as well, leaving its mark on the form and content of this art, contributed also to the creation of The Wayward Daughter in 1789. The context for this study of «The Wayward Daughter» by Jean Dauberval (the ballet’s originator and first choreographer) is provided by aesthetic, philosophical and cultural views and assumptions of great eightennth-century thinkers (e.g. Jean-Jacques Rousseau and Denis Diderot). Their ideas had become foundtions for the modern art of ballet, which has also been heavily influenced by one of the greatest reformers of the art of dance, Jean Georges Noverre. His student, Dauberval, using the rules developed by his Noverre, created the comic ballet and broke the monopoly of tragic ballets in vogue at the time. Thanks to its fast-paced action, somewhat naïve yet funny plot and numerous charming choreographic sequences, «The Wayward Daughter» is entertaining even for today’s audiences. Apart from analysing how the premises of sentimentalism apply to the form and content of a ballet show, the article discusses one of the most famous 20th-century choreographies for the ballet, devised by Frederick Ashton, which is performer by many ballet companies around the world to this day.

PL

Artykuł przedstawia analizę Córki źle strzeżonej, znanej jako najdłużej utrzymujące się dzieło w repertuarze baletowym na całym świecie. Do jej powstania w 1789 roku przyczynił się sentymentalizm, który wpłynął również na balet, odciskając swoje piętno na formie i treściach tej dziedziny sztuki. Kontekstem dla niniejszego studium Córki źle strzeżonej Jeana Daubervala (pomysłodawcy i pierwszego choreografa) są estetyczne, filozoficzne i kulturowe poglądy i założenia wielkich osiemnastowiecznych myślicieli (np. Jean-Jacquesa Rousseau i Denisa Diderota). Ich idee stały się podwalinami nowoczesnej sztuki baletowej, na którą duży wpływ wywarł także jeden z największych reformatorów sztuki tańca, Jean Georges Noverre. Jego uczeń, Dauberval, korzystając z zasad opracowanych przez Noverre'a, stworzył balet komiczny i przełamał monopol modnych wówczas baletów tragicznych. Dzięki wartkiej akcji, nieco naiwnej, acz zabawnej fabule i licznym urokliwym sekwencjom choreograficznym, Córka źle strzeżona bawi nawet współczesną publiczność. Oprócz analizy relacji między założeniami sentymentalizmu a formą i treścią spektaklu baletowego, w artykule omówiono jedną z najsłynniejszych XX-wiecznych choreografii do baletu, autorstwa Fredericka Ashtona, która do dziś wykonywana jest przez wiele zespołów na całym świecie.

Refine search results

2 Avant

1 Konteksty Kultury

1 Pamiętnik Teatralny

1 Roczniki Kulturoznawcze

5 Narewska A.

4 2016

1 2015

Religijny wymiar miłości na przykładzie baletu Bhakti Maurice’a Béjarta

Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny Igora Strawińskiego

Oblicza ofiary w choreograficznych i literackich odsłonach Święta wiosny Igora Strawińskiego

Baletowe inspiracje Dziadkiem do orzechów E.T.A. Hoffmanna, czyli o unii tańca i literatury (na przykładzie baletu Petipy/Iwanowa)

«Córka źle strzeżona» – baletowe wcielenie sentymentalizmu