Search results

1

THE HOMELESSNESS OF ODYSSEUS (Bezdomnosc Odyseusza)

100%

Michera W.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2010

|

vol. 64

|

issue 2-3(289-290)

12-18

EN

Ithaca is the arche and telos of Odysseus' journey - the home, conceptualised as a permanent and reliable pole of human existence, contrasted with magical, fictional lands that cannot be localised on a map. The author, however, presents the non-obvious nature of this classical opposition (domi /foris) and reveals the deconstructive potential of Homer's Odyssey. He does so by focusing on two particular elements of the narration: the first is the cyclical nature of Odysseus' returns and resulting non-conclusiveness. The second circumstance is the 'great sign', mega sema (23,188), confirming the identity of the returning Odysseus - 'enrooting' this identity in the original construction of the home. The author demonstrates that this sign is connected directly with events transpiring in the cave of Polypheme, which becomes the reason why the centre of the home sphere and the very identity of Odysseus are branded with an inner 'lack' and receive the status of literary fiction.

2

„Na skrzynce pocztowej opieram chwilę głowę”. O znaczkach i kartach przykład Francji

100%

Michera W.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2020

|

vol. 74

|

issue 1-2 (328-329)

169-185

PL

W połowie XIX wieku pojawiają się jednocześnie dwa nowe typy ikonicznych mediów: fotografia i znaczek pocztowy. Oba przez następne 150 lat kształtowały kulturę wizualną, określając ważne jej praktyki. O ile jednak fotografia stała się centralnym tematem szeroko rozumianych studiów nad obrazem i kulturą wizualną, o tyle „obrazy pocztowe” zamknięto w intelektualnym getcie filatelistyki, na bardzo dalekim marginesie zainteresowań kulturoznawczych. Tematem artykułu są zatem – omówione na przykładzie Francji – praktyki pocztowe przełomu XIX i XX: kulturowe konsekwencje zjawisk traktowanych z reguły jako jedynie pocztowa technologia. Jest to początkowy fragment książki poświęconej antropologii znaczka pocztowego.

EN

The mid-nineteenth century witnessed the simultaneous emergence of two new types of iconic media: the photograph and the postage stamp. For the next 150 years the two moulded visual culture by defining its important practices. The photograph became the central theme of widely comprehended studies on the image and visual culture, but “postcard pictures” became enclosed in the intellectual ghetto of philately, on an extremely distant margin of interests pursued by culture studies. The topic of the article deals, therefore, with postal practices from the turn of the nineteenth century, discussed upon the example of France: the cultural consequences of phenomena treated, as a rule, solely as postal technology. This is an opening fragment of a book about the anthropology of the postage stamp.

3

Obraz, opowieść

100%

Michera W.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2018

|

vol. 72

|

issue 4(323)

8-16

PL

Obrazy wizualne traktowane bywają tak, jakby były podmiotami obdarzonymi życiem – co podkreśla wielu antropologów obrazu. Jednak W.J.T. Mitchell, wprowadzając w What Do Pictures Want? kategorię „pragnienia”, problematyzuje samo obrazowe „życie”, wskazując m.in. jego „widmowy” charakter. Zdaniem autora artykułu Mitchell w niewystraczający jednak sposób bierze pod uwagę taką oto możliwość, że obrazy, zwracając się niejako do odbiorców, pragną ich oszukiwać. Przywołując poglądy m.in. of J. Hillis Miller, Nicolas Abraham, Jacques Lacan, Paul de Man, Michera pokazuje, że prowokowana przez obrazy interpretacyjna „opowieść” na ich temat ma charakter „apotropaiczny”, tzn. stanowi „bezpieczne” rozwiązanie, ukrywające zarazem to, które naruszałoby podmiotowy status odbiorcy. Drugą część artykułu wypełnia analiza dwóch przykładowych „metapictures”, które można potraktować jako próbę problematyzacji tego zagadnienia: rysunek Albrechta Dürera zatytułowany Msza aniołów oraz Mikrogramy Roberta Walsera.

EN

Many anthropologists of the image accentuate that visual images are treated as if they were subjects brought to life. By introducing in What Do Pictures Want? The Lives and Loves of Images the category of “wanting” W. J. T. Mitchell turns the “life“ of the image into a problem and indicates its, i.a. “ghostly” character. In the opinion of the author of this article Mitchell paid insufficient attention to the possibility of images wishing to deceive their recipients, towards whom they turn. By referring to the views of, i.a. J. Hillis Miller, Nicolas Abraham, Jacques Lacan, and Paul de Man Michera demonstrated that the interpretational “story” provoked by images is “apotropaic”, i.e. it comprises a “safe” solution, which, at the same time, conceals that, which would breach the subjective status of the recipient. The second part of the article is an analysis of two exemplary “metapictures”, which can be treated as an attempt at problematizing this problem: Albrecht Dürer’s drawing “Angels’ Mass” and Robert Walser’s “Micrograms”.

Refine search results

3 Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

3 Michera W.

1 2020

1 2018

1 2010

THE HOMELESSNESS OF ODYSSEUS (Bezdomnosc Odyseusza)

„Na skrzynce pocztowej opieram chwilę głowę”. O znaczkach i kartach przykład Francji

Obraz, opowieść