Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

“Snake”, “Life” or “Mother of All Living”? The Meaning of the Name חַוָּה (Eve) And Its Role in Gen 3

100%
Napora K.
Verbum Vitae
|
2022
|
vol. 40
|
issue 1
37-50
EN
In Gen 3:20, the redactor of the Book of Genesis reports for the second time the scene of naming the woman created by God from Adam’s rib (cf. Gen 2:21-23). The name אשׁה (woman) used by Adam in Gen 2:23 obviously relates-at least phonetically-to the noun אישׁ (man). In this way, the editor expresses the idea of a certain relationship between man and woman. The existence of a similar, simple connection between the name חַוָּה (Eve) and the title אם כל־חי (the mother of all living) is far less obvious and this conundrum has been noticed by translators and exegetes for at least 2000 years. An echo of these difficulties seems to be perceptible in the text of the Septuagint, in the writings of Philo and Josephus, in the Targums, as well as in the writings of some ancient Christian writers. This article represents one further attempt to present the panorama of modern hypotheses concerning Eve’s name and the role this naming play in Gen 3.
2
Publication available in full text mode
Content available

„Mieszkańcy Sodomy byli źli...” (Rdz 13,13). Na czym polegał występek mieszkańców Sodomy?

100%
Napora K.
Verbum Vitae
|
2021
|
vol. 39
|
issue 1
119-135
EN
The article deals with the issue of the transgression(s) of the inhabitants of Sodom in Genesis 19. While focusing his attention on Genesis 19:1-11, the author points out the complex character of the biblical portrait of the sinful city. Among the main features of this picture, the motifs of sinful sexual relations (including homosexual acts), violence and rape, as well as the motif of the violation of the law of hospitality come to the fore.
PL
W artykule autor porusza zagadnienie występku mieszkańców Sodomy w Rdz 19. Koncentrując uwagę na Rdz 19,1-11, wskazuje na kompleksowy charakter biblijnego obrazu grzesznego miasta. Wśród głównych rysów tego obrazu na pierwszy plan wysuwają się motywy grzesznych relacji o charakterze seksualnym (w tym również homoseksualnym), przemocy i gwałtu, a także motyw pogwałcenia prawa gościnności.
3
Publication available in full text mode
Content available

Czas w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu: dzień czwarty (Rdz 1,14-19)

100%
Napora K.
Verbum Vitae
|
2020
|
vol. 38
|
issue 1
EN
The temporal organization of the cosmos seems to be an important, though sometimes ignored, element of the priestly creation narrative in Gen 1,1-2,4a. Its logic is based on the axis determined by the first, fourth, and seventh days of creation: the creation of luminaries, of celestial bodies, and finally the consecration of the Sabbath. In this article, the author takes up a critical reflection on the central element of the axis: the description of the fourth day of creation in Gen 1,14-19. In analyzing the structural and semantic dimensions of this text, the author emphasizes the unique place and role of the celestial bodies in the description of the created world.
PL
Organizacja kosmosu w wymiarze czasowym (temporalnym) wydaje się stanowić istotny, choć niekiedy ignorowany, element kapłańskiego opowiadania o stworzeniu (Rdz 1,1-2,4a). Jej logika opiera się na osi wyznaczonej przez pierwszy, czwarty, i siódmy dzień stworzenia: powstanie światła, stworzenie ciał niebieskich, wreszcie konsekrację szabatu. W artykule tym autor podejmuje krytyczną refleksję nad centralnym elementem osi, na której wspiera się temporalna organizacja kosmosu: opisem czwartego dnia stworzenia (Rdz 1,14-19). Analizując strukturalny i semantyczny wymiar opisu stworzenia ciał niebieskich autor uwypukla ich wyjątkowe miejsce i niepowtarzalną rolę w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu świata.
4
Publication available in full text mode
Content available

Czas w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu: dzień pierwszy (Rdz 1,3-5)

100%
Napora K.
Verbum Vitae
|
2019
|
vol. 35
13-37
EN
In this article the author addresses the issue of the temporal dimension of the created world as found in the Priestly Creation Narrative (Gen. 1:1–2:4a). He focuses particularly on the first day of the creation process (Gen. 1:3-5) where God creates light, separates it from darkness, and calls the light Day and the darkness Night. This seems to set a cosmic clock in motion, thus laying the foundation for the temporal structure of the cosmos. An important element of this structure seems to be a sequence of evening/morning which defines the limits of the individual days and periods. This issue seems to be of particular importance for religious observances, e.g. for Sabbath.
PL
W artykule tym autor  porusza zagadnienie temporalnego wymiaru stworzonego świata w kapłańskim opowiadaniu o stworzeniu (Rdz 1,1-2,4a). Swoją uwagę koncentruje przede wszystkim na pierwszym dniu stworzenia (Rdz 1,3-5). Stworzenie światła, oddzielenie go od ciemności, wreszcie nazwanie światła dniem, a ciemności nocą wydaje się uruchamiać kosmiczny zegar i tworzyć zręby struktury czasowej stworzonego świata. Jednym z elementów tej struktury wydaje się być sekwencja wieczór – poranek, która określać może granice poszczególnych dni i czasów. Zagadnienie to wydaje się nabierać szczególnego znaczenia w kontekście obrzędów religijnych, zwłaszcza szabatu.
5
Publication available in full text mode
Content available

„Bojaźń i lęk” (Rdz 9,2), czyli o zwierzętach, które wyszły z arki… Znaczenie regulacji dotyczących relacji między człowiekiem i zwierzętami w Rdz 9,1-7

100%
Napora K.
Verbum Vitae
|
2017
|
vol. 32
71-93
EN
Even a cursory reading of Gen. 9:1-7 reveals a text of great richness and complexity. By his blessing, God favors Noah and his sons with a power that assures not only the numerical growth of the human population but also its diversification according to human families, languages, lands, nations, and genealogies. God’s blessing also delineates the separation between humans and animals. For the animals, this separation is ensured by the “fear and dread” they will experience when faced with human beings. On the human side, it is marked by dominion over the animal kingdom, extending even to the possibility of killing animals for food. In this way, the violence that was a cause of the cataclysm, and threatened human beings even after the Flood, finds a proper outlet for its destructive, chaotic power. This concession–the killing of animals for food-does not permit unrestricted violence in the sphere of human-animal relations, however. Rather, it is structured and controlled by ritual law, which clearly defines its limits. What seems like a body of purely ritual law concerning the relationship between humans and animals (Gen 9:4) actually becomes a passageway to the complexity of relationships between humans. In fact, proceeding from Gen. 9:4 to Gen. 9:5-6 a shift occurs from animal to human being, from animal blood to human blood, from the value of animals to the value of human lives. The most important transition occurs between the sphere of ritual and that of ethics. Through the metaphor of ritual law, the latent nature of death is revealed, and human beings are invited to discover truths about human society. This society can only be built according to the structure provided by ethics, based on the truth that “in his own image God created humankind” (Gen. 9:6). In a deep sense, this ritual law opens out into the sphere of human society and interpersonal relationships, pointing to the realm of ethics.
PL
Nawet pobieżna lektura Rdz 9,1-7 odsłania niezwykłą złożoność i ogromne bogactwo tekstu. Poprzez swoje błogosławieństwo płodności Bóg obdarza Noego i jego synów skuteczną mocą, która zapewnia nie tylko liczebny wzrost ludzkości, ale również jej dywersyfikację według kryterium szczepów, języków, krajów i narodów. Boże błogosławieństwo wyznacza jasną granicę między człowiekiem i światem zwierząt. Ze strony zwierząt granicę tę stanowi lęk i bojaźń, które zwierzęta mają odczuwać w stosunku do człowieka. Ze strony człowieka granicę tę wyznacza panowanie nad światem zwierząt, panowanie, które zakłada również możliwość zabijania zwierząt w celach spożywczych. W ten sposób potęga przemocy, która doprowadziła już ludzkość na skraj unicestwienia i wciąż zagraża człowiekowi, zostaje skanalizowana. Pozwolenie na ubój zwierząt nie jest jednak jednoznaczne z niekontrolowaną erupcją chaotycznych sił przemocy w sferę relacji między człowiekiem a zwierzętami. Przemoc ta zostaje ograniczona przez jasne reguły prawa o charakterze rytualnym. To prawo o charakterze, wydawałoby się, czysto rytualnym, które odnosi się do relacji między człowiekiem i zwierzętami (9,4) otwiera drogę w stronę złożonego systemu odniesień międzyludzkich. W rzeczywistości pomiędzy 9,4 i 9,5-6 dokonuje się przejście od zagadnień dotyczących traktowania zwierząt do problemów czysto ludzkich, od krwi zwierząt do krwi człowieka, od wartości życia zwierzęcia do wartości ludzkiego życia. Najistotniejsze jednak, jak się wydaje, jest przejście między sferą obrzędu i sferą etyki. Poprzez metaforę prawa rytualnego zostaje odsłonięta ukryta natura śmierci, a człowiek jest zaproszony do odkrywania prawdy dotyczącej ludzkiej społeczności. Społeczność ta może być budowana tylko w oparciu o strukturę etyczną zbudowaną na fundamencie prawdy, że „Bóg uczynił człowieka na swój własny obraz” (Rdz 9,6).
6
Publication available in full text mode
Content available

Obraz świata po potopie według Rdz 8,22

100%
Napora K.
Verbum Vitae
|
2017
|
vol. 31
46-67
EN
In the face of the majestic conclusion of the flood narrative in Gen 9,1-17, the short text in Gen 8,20-22 seems sometimes to be neglected in biblical literature or considered as only a side issue. In our article, we focus on the promise of God concerning the organization of the cosmos after the flood cataclysm, trying to show the extent and theological depth of the biblical author's vision in Gen 8,22. In his view, God's promise is not limited to a purely temporal re-organization of the cosmos after the cataclysm. Rather, it  evokes the principles of the primordial organization of the cosmos established in the original creation act. 
PL
Wobec rozmachu majestatycznego opisu zakończenia potopu zawartego w 9,1-17, uznawane tradycyjnie za dzieło redaktora jahwistycznego zakończenie kataklizmu opisane w Rdz 8,20-22 bywa niekiedy traktowane jedynie zdawkowo w literaturze biblijnej, jako mające znaczenie drugorzędne. W niniejszym opracowaniu, koncentrując się zapowiedzi Boga dotyczącej świata po potopie pragniemy ukazać głębię teologicznej refleksji autora biblijnego. W jego ujęciu obietnica Boga zawarta w Rdz 8,22 nie ogranicza się do czysto temporalnej reorganizacji kosmosu po wydarzeniu potopu, ale przywołuje zasady pierwotnej organizacji świata, określone przez Boga w dziele stworzenia.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ronald Hendel, The Book of Genesis: A Biography (Lives of Great Religious Books; Princeton – Oxford: Princeton University Press, 2013). Pp. xii + 287. Hardcover. U.S. $ 24,95. ISBN 9780691140124

100%
Napora K.
The Biblical Annals
|
2014
|
vol. 4
|
issue 2
497-501
PL
Recenzja
EN
Book review
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.