Search results

1

Illuminatrix - stella maris - domina? (św. Hieronim). Patrystyczna interpretacja imienia Maria - wybrane hipotezy

100%

Jóźwiak M. M.

Vox Patrum

|

2021

|

vol. 80

161-176

EN

In the patristic era, the etymology of biblical names was eagerly focused on because the Church Fathers were convinced that the names used in the Bible had a hidden meaning, as St. Augustine in De doctrina christiana 2, 38, 56-57 (cf. PL 34, 61-62). In the East, Origen dealt extensively with the etymology of names, while in the West, St. Jerome of Stridon. This article presents selected patristic interpretations of the name of Mary, based mainly on the interpretations of St. Jerome (cf. Liber de nominibus hebraicis, PL 23, 771-858), who was the first of the Fathers of the Western Church to deduce the etymology of names. I confront the etymologies proposed by him (Mary=illuminatrix/illuminata/illuminant me isti, smyrna maris, stella maris, amarum mare, domina) with the present state of knowledge about the Semitic languages and I compare them with the Greek Onomastica sacra. In the last point, I analyze selected Post-Jerome interpretations of this name (Ambrose of Milan, Eucherius of Lyon, Isidore of Seville).

PL

W erze patrystycznej chętnie pochylano się nad etymologią imion biblijnych, ponieważ Ojcowie Kościoła byli przekonani, że imiona używane w Biblii zawierają ukryte znaczenie, jak utrzymywał św. Augustyn w De doctrina christiana 2, 38, 56-57 (por. PL 34, 61-62). Na Wschodzie etymologią imion zajmował się obszernie Orygenes, na Zachodzie zaś św. Hieronim ze Strydonu. Niniejszy artykuł przedstawia wybrane patrystyczne interpretacje na temat imienia Maria, opierając się głównie na przekazie Hieronima (por. Liber de nominibus hebraicis, PL 23, 771-858), który jako pierwszy spośród Ojców Kościoła zachodniego zajął się wyprowadzaniem etymologii nazw własnych. Etymologie zaproponowane przez Strydończyka (Maria = illuminatrix/illuminata/illuminant me isti, smyrna maris, stella maris, amarum mare, domina) konfrontujemy z dzisiejszym stanem wiedzy o językach semickich i zestawiamy je z greckimi Onomastica sacra. W podpunkcie ostatnim zaś analizujemy wybrane pohieronimowe interpretacje tegoż imienia (Ambroży z Mediolanu, Eucheriusz z Lyonu, Izydor z Sewilli).

2

Hieronim ze Strydonu jako "vir trilinguis" na przykładzie komentarza do Iz 7,10-16

100%

Jóźwiak M. M.

Vox Patrum

|

2020

|

vol. 76

49-66

EN

The article concerns Commentaria in Isaiam 7:10-16 (cf. PL 24. 107 A-113 B), which was written by St. Jerome of Stridon. In this article, I was looking for an answer to the question of how St. Jerome interprets „The Emmanuel Prophecy”: whether in the literal or allegorical sense? The literal interpretation of Isa 7:10-16 refers to the prophecy of Hezekiah, who was to give birth to the wife of King Ahaz (cf. 2Sam 7:1), the author of Vulgate sees a typical sense in this passage. So Emmanuel is a prefiguration of Jesus Christ („Qui postea vocabitur Jesus, id est, "Salvator", eo quod universum hominum genus salvaturus sit, nunc a te Emmanuelis appelletur vocabulo”; PL 24, 111 C). In my opinion, Commentaria in Isaiam 7:10-16 undoubtedly its value is interesting for researchers dealing with Ancient translations of the Bible, because St. Jerome – vir trilinguis (cf. Apologia adversus libros Rufini 3, 6, PL 23, 462A) who writes in Latin and uses Greek and Hebrew quite well, he copes with the criticism of the text by juxtaposing with the original Bible text the ancient translations available to him (LXX, Aquila, Symmachus and Theodotion).

PL

Św. Hieronim ze Strydonu, nazywany princeps exegetarum, utrwalił się w pamięci potomnych ogromną ilością dzieł. Najważniejszym dziełem i celem życia Hieronima była praca nad Pismem Świętym. Zabłysnął on również objaśniając Pismo Święte. Stworzył wiele komentarzy biblijnych zarówno dla ksiąg Starego, jak i Nowego Testamentu. W niniejszym artykule pochyliliśmy się nad Hieronimowym komentarzem do Iz 7,10-16 (Commentaria in Isaiam, PL 24, 107 A-113 B) poszukując odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób Strydończyk interpretuje „Proroctwo o Emmanuelu”. Czy ów starożytny biblista interpretację mesjańską tego proroctwa wyjaśnia w sensie dosłownym i odnosi ją do Ezechiasza, którego miała porodzić żona króla Achaza, co miałoby być znakiem trwałości dynastii Dawidowej (por. 2Sm 7,1nn.), czy może Hieronim dopatruje się tutaj sensu typicznego i odnosi ów passus do Chrystusa? Podjęliśmy także próbę ukazania na wybranych fragmentach, w jaki sposób Hieronim – vir trilinguis, piszący po łacinie, a posługujący się dość dobrze greką i hebrajskim, radzi sobie z krytyką tekstu zestawiając z oryginalnym tekstem Biblii dostępne mu starożytne przekłady Iz 7,10-16. Fragmenty z Hieronimowego dzieła podaliśmy w tłumaczeniu własnym.

3

Serafiny w egzegezie biblijnej św. Hieronima ze Strydonu

100%

Jóźwiak M. M.

Vox Patrum

|

2023

|

vol. 88

113-132

EN

In the patristic era, the Book of Isaiah was of great interest to both Greek and Latin exegetes. St. Jerome of Stridon explained the prophet Isaiah many times. The subject of this article is the passages from book 3 of Jerome’s The Commentary on Isaiah, in which he analyzes, among others, Is 6:1-3 and Is 6:6-7 (cf. Hieronymus, Commentarii inEsaiam III 6, 1-3 and 6,6-7, Vetus Latina 23, p. 307-315, 318-320). Ergo, in Is 6 appear mysterious beings called Seraphim. After a short introduction to the commentary itself, in this article I present the issue of the Seraphim in Jerome’s exegesis in 4 subsections: (1) The etymology of the term Seraphim (Seraphim = incendentes, comburentes, ardor, incendium, principium oris eorum); (2) Six wings as one of the distinctive features of the Seraphim: (two cover the face of God (maybe theirs?), the second pair of wings covers God’s feet (or maybe theirs?), and the third pair is used for flying); (3) Duties and tasks of the Seraphim (celebration of the holiness of God and being sent with various commissions); (4) Allegorical meaning of the phrase Seraphim (Seraphim can symbolize: Old and New Testaments, serving celestial powers, or some shadow of truth relating to future captivity).

PL

W okresie patrystycznym Księga Izajasza cieszyła się ogromnym zainteresowaniem tak wśród greckich, jak i łacińskich egzegetów. Sam św. Hieronim wyjaśniał proroka Izajasza niejednokrotnie. Ten komentarz jest uważany przez badaczy za szczyt Hieronimowej egzegezy. Przedmiotem niniejszego artykułu są passusy z księgi 3 Hieronimowego Komentarza do Księgi Izajasza, w której Strydończyk analizuje między innymi Iz 6, 1-3 oraz Iz 6, 6-7 (por. Hieronymus, Commentarii in Esaiam III 6, 1-3 i 6, 6-7, Vetus Latina 23, s. 307-315; s. 318-320). Otóż, w Iz 6 pojawiają się tajemnicze istoty zwane Serafinami. Po krótkim wprowadzeniu do samego komentarza, prezentujemy w tym artykule zagadnienie Serafinów w Hieronimowej egzegezie w 4 podpunktach: 1) Etymologia terminu Serafin (Serafini = incendentes, comburentes, ardor, incendium, principium oris eorum); 2) Sześć skrzydeł jako jedna z cech dystynktywnych Serafina (dwoma zakrywają twarz Boga (może swoją?), drugą parą skrzydeł zakrywają stopy Boga (a może swoje?), trzecia para zaś służy im do latania); 3) Obowiązki i zadania Serafinów (celebracja świętości Boga oraz są posyłane z różnymi zleceniami); 4) Alegoryczne rozumienie frazy Serafin (Serafiny mogą symbolizować: Stary i Nowy Testament, służebne moce niebieskie lub jakiś cień prawdy odnoszącej się do przyszłej niewoli).

Refine search results

3 Vox Patrum

3 Jóźwiak M. M.

1 2023

1 2021

1 2020

Illuminatrix - stella maris - domina? (św. Hieronim). Patrystyczna interpretacja imienia Maria - wybrane hipotezy

Hieronim ze Strydonu jako "vir trilinguis" na przykładzie komentarza do Iz 7,10-16

Serafiny w egzegezie biblijnej św. Hieronima ze Strydonu