Search results

1

Racjonalność działalności kulturalnej. O znaczeniu kultury z perspektywy aktorów procesów politycznych

100%

Zbieranek P.

Kultura i Społeczeństwo

|

2022

|

vol. 66

|

issue 3

89-115

EN

The paper aims to show the relationships between the sphere of culture and its setting. They can be outlined by reconstructing the sense attributed to cultural activities by the research respondents. The material constituting the basis for identifying how the rationality of cultural activities is grasped was provided by in-depth interviews with people involved in cultural policymaking and analysis of documents they referred to. Jürgen Habermas’ theory of communicative action, which draws on Max Weber’s take on the rationality of social action, provides inspiration for organising conceptualisations of the functionality of culture. This paper seeks to address the dual nature of the rationality of cultural activities, as instrumental and communicative. The potential sense of such a grasp of cultural activities is also indicated from a cultural policy perspective. An instrumentalist approach to culture, referring to expert discourse, can serve to resolve the crisis of legitimacy characteristic of cultural policy.

PL

Celem artykułu jest ukazanie głębszego sensu polityki kulturalnej postrzeganej często jako zestaw działań zarządczych. W takim ujęciu polityka kulturalna staję się bowiem w istocie obszarem depolityzacji. Założeniem tekstu jest odtworzenie sensu polityki kulturalnej na podstawie narracji dotyczących postrzegania znaczenia społecznego – realizowanej przez zróżnicowane podmioty – działalności społecznej objętej tą polityką. Materiał stanowiący podstawę do wyodrębnienia ujęć działalności kulturalnej stanowiły swobodne wywiady indywidualne z współtwórcami polityki kulturalnej. Inspiracji do uporządkowania ujęć funkcjonalności kultury dostarcza teoria działań komunikacyjnych Jürgena Habermasa, szczególnie te fragmenty teorii, które nawiązują do myśli Maxa Webera dotyczącej racjonalności działań społecznych. W artykule ukazany zostaje dualny charakter racjonalności działań kulturalnych – rozpowszechnione dotychczas ujęcie zawężone (instrumentalne) oraz wyłaniające się z materiału ujęcie rozszerzone (komunikacyjne).

2

Instytucje ramowe. Publiczne instytucje kultury jako katalizator metagovernance w polityce kulturalnej

100%

Zbieranek P.

Studia z Polityki Publicznej

|

2022

|

vol. 9

|

issue 4(36)

71-93

EN

The increasing complexity of the social world forces transformations within public policies, which are trying to adapt to the dynamically changing reality. The implementation of new management techniques in line with the model of metagovernance appears to be a common formula of such adaptation. The model involves complementing the existing management models with horizontal networks of public policy stakeholders as well as establishing the policy regarding three principles - of the required diversity, required reflexivity, and ironic attitude. Public cultural institutions that serve the role of framework institutions support the implementation of new management techniques, primarily by means of creating new and supporting existing networks of cultural policy stakeholders. The description of the institution is based on in-dept-interviews with individuals involved in the creation of public policy in the area of culture pursued in the second half of 2018.

PL

Wzrost złożoności świata społecznego wymusza przemiany polityki publicznej, której przedstawiciele starają się dostosować ją do dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości. Powszechną formą tej adaptacji wydaje się wdrażanie nowych technik zarządczych zgodnych z modelem metagovernance. Zakłada on m.in. uzupełnienie istniejących modeli zarządzania publicznego o horyzontalne sieci interesariuszy polityki publicznej, ale też oparcie polityki na trzech zasadach - wymaganej różnorodności, wymaganej refleksyjności i postawy ironicznej. Publiczne instytucje kultury nazywane instytucjami ramowymi wspierają wdrażanie nowych technik zarządczych przede wszystkim poprzez tworzenie nowych sieci interesariuszy polityki kulturalnej i wsparcie już istniejących. Niniejszy opis instytucji powstał na podstawie wywiadów indywidualnych z osobami zaangażowanymi w tworzenie polityki publicznej w obszarze kultury zrealizowanych w drugiej połowie 2018 r.

3

Młodzi i miasto

63%

Michałowski L., Zbieranek P.

|

2011

|

vol. 60

|

issue 2-3

423-436

PL

Artykuł poświęcony jest zrealizowanym w 2010 roku badaniom na młodzieży gdańskich szkół średnich i wyższych. Omówione zostają wyniki dwóch aspektów przeprowadzonych badań – stosunku młodzieży do przestrzeni miejskiej oraz do wartości i norm społecznych. Wskazana zostaje między innymi, złożona z wielu elementów, wizja miasta podzielana przez respondentów, co pozwala stawiać hipotezy dotyczące przyszłych możliwych kierunków rozwoju przestrzeni miejskiej. Wizja ta dotyczy takich elementów, jak rozwój infrastruktury komunikacyjnej, charakter zabudowy oraz sposób zamieszkiwania. Obok tej ogólnej wizji przestrzeni miejskiej, zbadano także stosunek do Gdańska, jako przestrzeni z którą badanych łączy więź funkcjonalna, wynikająca z miejsca pobieranej nauki, a często także z zamieszkania.

EN

The article is concerned with research into the youth in Gdansk high schools and universities completed in 2010. The results are discussed in two aspects: in comparison to urban space and social values and norms advocated by the respondents. Among other elements, the vision of an ideal city shared by the respondents is mentioned in the article. This vision, in particular, allows us to form the hypothesis on the future development trends of urban space. It also relates to elements such as directions of communication development, characteristic traits of buildings and development planning. In addition to this overall vision, we examine Gdansk citizens’ feelings towards their city as a functional area where they live and study.

4

Projekt „Zrozumieć Sierpień” jako przykład wdrożenia koncepcji audience development

51%

Iwanowska M., Zbieranek P., Żukowska A.

Media Biznes Kultura

|

2017

|

issue 1(2)

65-76

EN

Cultural institutions, including museums, have been transforming the way of performance of their statutory activities during last several years. The essence of the change is transformation audience participation from passive observation by ‘viewers’ to active and creative participation. The process requires appliance of appropriate communication strategies by cultural institutions. In this context the institutions currently more frequently apply strategies compliant with audience development concept understood as dynamic and integrated communication process between cultural institutions and their environment. The idea of audience development concept is focusing on audience that is transformed form ‘viewer’ into (co-)creator and participant of cultural activities. This strategy aims in satisfying various, often seemingly contradictory, economic and social objectives set of institution. This phenomenon is a part of modern city culture described, inter alia, in ‘broadening the fi eld of culture’ concept. According to the authors, good practices may be found in European Solidarity Centre in Gdansk (ECS) activities. The aim of the paper is to present the idea of audience development on example of ‘Understanding August’ project realised by ECS. The paper shows that analysis of cultural institution communication strategy should focus especially on its core activities, nowadays performed mainly according to spirit of development audience concept.

PL

Instytucje kultury – w tym muzea – od kilku lat przechodzą swoistą transformację w sposobie realizacji swoich działań statutowych. Jej istotą jest zmiana charakteru oferty kulturalnej – z oferty „prezentacyjnej” (w której uczestnik w sposób bierny zapoznawał się z ofertą instytucji) przechodzą do „partycypacyjnej” (w której uczestnik podejmuje bardziej aktywną i twórczą rolę). Ten proces wymaga odpowiednich strategii komunikacyjnych ze strony instytucji. W tym kontekście instytucje coraz częściej stosują strategię działania zgodną z koncepcjami rozwoju publiczności (ang. audience development) rozumianą jako dynamiczny i zintegrowany proces komunikacji instytucji kultury z otoczeniem. Ideą audience development jest ustawienie w centrum uwagi publiczności instytucji kultury, która z odbiorcy staje się jednocześnie twórcą i uczestnikiem działań kulturalnych. Ta strategia służyć ma różnym (często – wydawałoby się – trudnym do pogodzenia) celom, jakie są stawiane instytucjom kultury – zarówno w wymiarze gospodarczym, jak i społecznym. Wpisuje się to w nowe ujęcie kultury miejskiej opisane między innymi w ramach koncepcji poszerzenia pola kultury. Dobrymi praktykami w tym zakresie może się wykazać – zdaniem autorów – Europejskie Centrum Solidarności (ECS) w Gdańsku. Celem artykułu jest ukazanie idei audience development na przykładzie realizacji projektu pt. „Zrozumieć sierpień” (ZS) realizowanego przez ECS. Przedstawione studium przypadku pokazuje, że analiza strategii komunikacyjnej instytucji powinna dotyczyć zwłaszcza działań programowych – dzisiaj realizowanych głównie w duchu koncepcji rozwoju publiczności.

Refine search results

1 Kultura i Społeczeństwo

1 Media Biznes Kultura

1 Przegląd Socjologiczny

1 Studia z Polityki Publicznej

4 Zbieranek P.

1 Iwanowska M.

1 Michałowski L.

1 Żukowska A.

2 2022

1 2017

1 2011

Racjonalność działalności kulturalnej. O znaczeniu kultury z perspektywy aktorów procesów politycznych

Instytucje ramowe. Publiczne instytucje kultury jako katalizator metagovernance w polityce kulturalnej

Młodzi i miasto

Projekt „Zrozumieć Sierpień” jako przykład wdrożenia koncepcji audience development