Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Niezbywalność prawdy a cnota tolerancji w dialogu międzykulturowym i międzyreligijnym w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI

100%

Woźniak J. J.

Studia Gdańskie

2018

issue 42

175-187

Przyglądając się współczesnemu światu i panującym tendencjom możemy zaobserwować, że wartość nadrzędna, jaką jest prawda zostaje, spłycona i usytuowana w przestrzeni publicznej i prywatnej jako wartość, która traci na znaczeniu. Ponadto prawdę ukazuje się jako wartość subiektywną, która zakłada, że wszelkie poznanie zależy wyłącznie od człowieka i jego prywatnych odczuć Wzajemne poszukiwanie prawdy, jak podkreśla to Joseph Ratzinger-Benedykt XVI, staje się wspólnym celem wszystkich religii i kultur. Wszyscy ludzie niezależnie od wyznania, pochodzenia czy kultury ciągle pragną poznawać, a przedmiotem tego poznania staje się prawda. Poznanie prawdy staje się możliwe dzięki dwóm drogom: drodze rozumu (drodze filozoficznej) i drodze wiary (spotkaniem z żywą Osobą ). Benedykt XVI w encyklice Caritas in veritate ukazuje, że prawda ma charakter dialogiczny: od słowa, które rozpoczyna rozmowę do dialogu, którego konsekwencją staje się przekazywanie i odbieranie informacji, a wynikiem tego jest stworzenie wspólnoty, w której odbywa się rozmowa. Dzięki takiemu spotkaniu osób staje się możliwe uwolnienie od subiektywnych opinii i odczuć, które zamykają człowieka w jego świecie i przyczyniają się do otwarcia na innych, a tym samym na inne spojrzenie. Poszukiwanie prawdy w spotkaniu z religiami i kulturami staje się możliwe dzięki cnocie tolerancji, którą nabywamy. Cnota tolerancji umożliwia porozumienie, jednak by osiągnąć to porozumienie należy przestrzegać kilku zasad: rzeczowości, uczciwości i odpowiedzialności, o których wspomina Benedykt XVI. Ponadto porozumienie to staje się także możliwe, kiedy przestrzegane są zasady właściwie rozumianego dialogu. Prawidłowo rozumiany dialog posiada kilka elementów: słowa, słuchanie, spotkanie, zrozumienie, a także jasność, unikanie synkretyzmu i relatywizmu oraz poszanowanie innych. Tym samym zauważamy, że poszukiwanie prawdy w tolerancji powinno być celem jednoczącym wszystkie religie i kultury pośród podziałów i sprzeczności.

Looking at the modern world and the dominant tendencies it might be observed that the overriding value of truth is trivialized and situated in the public or private sphere as something insignificant. Moreover, truth is presented as a subjective value which suggests that any form of cognition depends on man and his private perceptions and attitudes without any search for new ways of knowing. The mutual search for truth, as Joseph Ratzinger – Benedict XVI – emphasizes, is a common goal of all religions and cultures. All people, regardless of their beliefs, origin or culture, wish to know, and truth becomes the subject of this cognition. There are two possible ways of knowing truth: the way of reason (a philosophical way) and the way of faith (a meeting with a living Person). In his encyclical Caritas in veriatate, Benedict XVI observes that truth has a dialogical character: from a word which starts a conversation to a dialogue in which information is given and received. The result is the creation of a community where the conversation takes place. Such a meeting of people makes it possible to abandon the subjective opinions and perceptions which close man in his own world, and contributes to openness to other people and to adopting a new perspective. The search for truth during the encounter with other religions and cultures is possible thanks to the virtue of tolerance which we acquire. The virtue of tolerance makes understanding possible, but in order to achieve this understanding it is important to observe certain principles such as conciseness, honesty and responsibility, all of which Benedict XVI mentions. Moreover, understanding is possible when the rules of dialogue are obeyed. Dialogue understood in this way should involve the following elements: words, listening, meeting, understanding, clarity, avoidance of syncretism and relativism, as well as respect for others. Thus we may observe that the search for truth in tolerance should be a unifying goal for all religions and cultures which face divisions and contradictions.

The Religious Experience of the Church and the Experience of National Community in the Writings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI

100%

Woźniak J. J.

Studia Gdańskie

2019

issue 44

165-180

The main subject covered in this paper is the coexistence of the religious experience of the Church and the experience of national community in the teaching of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. The starting point is the understanding of experience in the writings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. In his view, experience manifests itself in three ways: through faith and liturgy, through testimony and through saints. This, in turn, translates to the national experience, which encompasses such areas as culture and academia, religious and universal values, natural law, family and education, and the principles of subsidiarity and solidarity in development and progress. The interdependence between the Church and the national community reflected in the works of Joseph Ratzinger–Benedict XVI highlights the need for these two institutions to work together towards the common good of those who constitute the Church and those who constitute the nation, regardless of their religious beliefs or political convictions. Throughout Cardinal Ratzinger’s teaching, one can observe that the religious experience of the Church provides a starting point for the national experience that manifests itself in the brotherhood of all people.

Głównym zagadnieniem artykułu jest współistnienie doświadczenia religijnego Kościoła i doświadczenia wspólnoty narodowej w nauczaniu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Punkt wyjścia stanowi rozumienie doświadczenia w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Doświadczenie to przejawia się w na trzy sposoby wiara i liturgia; świadectwo oraz świeci. to z kolei przekłada się na doświadczenie narodowe, które obejmuje następujące zagadnienia: kulturę i uniwersytet; wartości religijne i uniwersalne; prawo naturalne; rodzinę i wychowanie; oraz na zasadę pomocniczości i solidarności w rozwoju i postępie. Współzależność Kościoła jak i wspólnoty narodowej w nauczaniu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI kładą nacisk na współpracę tych dwóch instytucji w dziedzinie dobra wspólnego tych, którzy tworzą Kościół oraz tych którzy tworzą naród nie zależnie od wyznawanej religii czy przekonań politycznych. W nauczaniu kard. Ratzingera, papieża Benedykta XVI widać, że doświadczenie religijne Kościoła stanowi punkt wyjścia dla doświadczenia narodowego, które widać we wspólnym braterstwie ludzi.

Refine search results

2 Studia Gdańskie

2 Woźniak J. J.

1 2019

1 2018

Search results

Niezbywalność prawdy a cnota tolerancji w dialogu międzykulturowym i międzyreligijnym w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI

The Religious Experience of the Church and the Experience of National Community in the Writings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI