Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Remarks on BLUS Residuals

100%
PL
W pracy rozważa się problemy dotyczące wyboru bazy przekształcania, prowadzącego do otrzymania estymatora wektora reszt m.n.k . o skalarnej macierzy wariancji kowariancji, w przypadku występowania obserwacji nietypowych. Zaproponowano wykorzystanie zerowych reszt otrzymanych w wyniku estymacji minimalizującej sumę odchyleń bezwzględnych do określania bazy tej transformacji. Umożliwia to uniknięcie wyboru obserwacji, nietypowych dla bazy, co znacznie poprawia jakość estymacji.
PL
Głównym calem pracy jest zaprezentowanie jednego z możliwych sposobów mierzenia efektywności w małych próbach i zanalizowanie niektórych własności ważonych estymatorów najmniejszych kwadratów 1 przedstawionej wyznacznikowej miary efektywności. W szczególności przedstawiono: a) analizę własności estymatorów ważonych w przypadku ogólnego modelu liniowego, b) dowód, że miaro efektywności znajduje się w przedziale < 0 , 1 > c ) wyznaczanie dolnego kresu wyznacznikowej miary efektywności.
PL
Praca zawiera : 1) opis intuicyjnego i heurystycznego znaczenia odporności, 2) opis Jakościowy miar odporności, 3) formalną charakterystykę otoczenia standardowego modelu liniowego , 4 ) definicje miar odporności estymatorów na zmiany otoczenia danego modelu standardowego ( t j . miar odporności obciążenia i miar odporności błędu średniego), 5) definicje odporności w odniesieniu do empirycznego rozkładu estymatora.
PL
Celem artykułu jest analiza przebiegu zmienności pięciu dolnych ograniczeń wyznacznikowej miary efektywności estymatora metody najmniejszych kwadratów parametrów ogólnego modelu liniowego z autokorelacją.
PL
Praca zawiera krótki opis trzech nieiteracyjnych i jednego iteracyjnego algorytmu obliczania uogólnionych odwrotności danej macierzy A+ oraz rezultatów eksperymentów numerycznych zmierzających do ustalenia niektórych numerycznych własności tych algorytmów. Stwierdzono, iż a ) wszystkie analizowane algorytmy, oprócz bazującego na zmodyfikowanej dekompozycji wartości własnej, wykazywały małą odporność na złe uwarunkowanie odwracanej macierzy; b) najszybszy algorytm Willnera był najmniej precyzyjny ; c ) algorytm GEINW Warmusa był najbardziej precyzyjny pod względem spełnienia czterech warunków określających uogólnioną odwrotność macierzy A+ d) w przypadku wzrastającego złego uwarunkowania najbardziej stabilny okazał się (w sensie A+1 i spełniania definicji A+ ) algorytm oparty na zmodyfikowanej dekompozycji wartości własnej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.