Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Wojskowe sieci teleinformatyczne na potrzeby kierowania reagowaniem kryzysowym

100%

Marczyk M.

Przegląd Naukowo-Metodyczny „Edukacja dla Bezpieczeństwa”

2013

vol. 6

issue 3(20)

62-70

Rozwój technologiczny na świecie, w szczególności dziedziny związane z przetwarzaniem i przesyłaniem informacji elektronicznej, przyniósł wiele zagrożeń, które mogą oddziaływać na społeczeństwa w postaci różnorodnych kryzysów. Mogą to być kryzysy wywołane m. in. działalnością terrorystyczną (cyberterroryzm), katastrofą ekologiczną czy też wrogim oddziaływaniem innego państwa (lub działalność hakerska pojedynczych jednostek czy instytucji). Dostrzegając wagę problemu związanego z reagowaniem kryzysowym autor przedstawił w artykule możliwości wojska w dziedzinie szeroko pojętej teleinformatyki i wykorzystania wojskowych sieci łączności do kierowania działaniami w czasie sytuacji kryzysowej na terenie Polski. Autor podjął się analizy ważnego problemu jakim są możliwości sieci teleinformatycznych SZ RP na potrzeby kierowania (dowodzenia, zarządzania) reagowaniem kryzysowym realizowanym przez centra i organa kryzysowe naszego państwa. Należy przypuszczać, że siły zbrojne, a w dużej mierze wojska lądowe będą miały znaczący udział w zapobieganiu skutkom różnego rodzaju katastrof. Będą one ważnym ogniwem realizującym proces kierowania reagowaniem kryzysowym. Z tego względu muszą być zdolne do realizacji wybranych etapów reagowania kryzysowego przy jednoczesnej możliwości współpracy z organami terenowymi państwa i samorządami. Z powyższego wynika, że należy podjąć kroki zmierzające do określenia przydatności posiadanych przez wojsko systemów i sieci teleinformatycznych w zakresie zarządzania kryzysowego, a także określenie możliwości wykorzystania wojskowych systemów i technologii w ramach bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej Polski.

Rola menadżera w nowoczesnej organizacji

63%

Ziemkiewicz-Gawlik I., Marczyk M.

Przegląd Naukowo-Metodyczny „Edukacja dla Bezpieczeństwa”

2014

vol. 7

issue 1(22)

177-187

„Organizacja to grupa ludzi, którzy współpracują ze sobą w sposób uporządkowany i skoordynowany, aby osiągnąć pewien zestaw celów”. Ta myśl przyświecała autorom artykułu, którzy zdecydowali się zbadać rolę menadżera w nowoczesnej organizacji, jego zadania i środowisko pracy oraz częściowo interakcje w jakie wchodzi w ramach swojej misji w organizacji.Obecnie największy nacisk w organizacji kładzie się na zachowanie człowieka, jego rolę i znaczenie dla funkcjonowania firmy. Administrowanie przedsiębiorstwem wiąże się z jasnym określeniem obszarów, w których będzie poruszać się kierownictwo nowoczesnej organizacji. Zadaniem każdego menedżera nowych czasów jest jak najefektywniejsze wykorzystanie tych obszarów przy maksymalnym obniżeniu kosztów. Najczęściej w literaturze można znaleźć informacje o czterech rodzajach zasobów:  zasoby ludzkie: są to wszyscy pracownicy bezpośrednio podlegający kierownikowi, m.in. kierowcy, pracownicy fizyczni, umysłowi, sprzedawcy itp. Zadaniem menedżera jest racjonalne rozłożenie zadań i obowiązków pomiędzy poszczególnych współpracowników;  zasoby finansowe: dotacje rządowe, zyski, inwestycje. Obszar powiązany ze środkami finansowymi. Menadżer musi dokładnie przeanalizować koszty oraz perspektywicznie patrzeć na dane zjawiska;  zasoby rzeczowe: narzędzia, dzięki którym praca staje się prostsza, m.in. budynki biurowe, komputery, regały sklepowe, akcesoria biurowe. Pracownikom niczego nie powinno zabraknąć – oczywiście odnosząc się do rzeczy, które są w stanie podnieść wydajność ich pracy;  zasoby informacyjne: dane, potrzebne do wykonywania określonych operacji, m.in. prognozy sprzedaży, publikacje rządowe, liczne statystyki gospodarcze. Odpowiednia selekcja oraz analiza określonych informacji jest ważna i bardzo trudna. Wymaga wielkiego doświadczenia, wiedzy i intuicji, by rozpoznać, które informacje rzeczywiście są nam potrzebne. Poprzez intensywny rozwój społeczeństwa przemysłowego, nastawionego głównie na konsumpcję oraz zwiększenie efektywności pracy, zaczęły powstawiać liczne nurty i teorie zarządzania, w których obszarem badań stali się kierownicy, menadżerowie, zarządzający organizacją. Kierowanie i menadżer to niekoniecznie przywódca, co wiąże się z różnymi relacjami i więziami międzyludzkimi w organizacji, to raczej kierownictwo w rozumieniu – ang. managment, managership, jest obiektem zainteresowania autorów niniejszego artykułu.Artykuł poświęcony jest zasobom ludzkim w organizacji – jej kierownictwu i współczesnym menadżerom.

Refine search results

2 Przegląd Naukowo-Metodyczny „Edukacja dla Bezpieczeństwa”

2 Marczyk M.

1 Ziemkiewicz-Gawlik I.

1 2014

1 2013

Search results

Wojskowe sieci teleinformatyczne na potrzeby kierowania reagowaniem kryzysowym

Rola menadżera w nowoczesnej organizacji