Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Religious discourse and Philosophy Ibn Rusd and Thomas Aquinas

100%

Ellul J.

Poznańskie Studia Teologiczne

2015

issue 29

27-53

Artykuł Josepha Ellula analizuje podobieństwa i różnice w filozoficznej refleksji Ibn Rusda i Tomasza z Akwinu. Według muzułmańskiego filozofa, o ile religia odnosiła się ludzi poprzez za- stosowane symbole, obrazy i prawa, o tyle filozofia ukazywała prawdę objawioną dzięki dowodze- niu. Dlatego usiłował on zachować harmonię między filozofią i religią, podkreślając zgodność re- ligii z wymogami racjonalnego dyskursu, co szczególnie uwidoczniło się w jego dyskusji nad wy- razową i alegoryczną interpretacją Koranu. Dla Tomasza z Akwinu prawda objawiona znajduje się poza rozumem, który nie może być do niej w opozycji. Wysiłek intelektualny pełni tutaj charakter służebny: mając na celu wyjaśnianie, potwierdzanie i obronę prawd wiary chrześcijańskiej. W związku z tym dowody powinny być sto- sowane w celu wykazania, że to, co przeciwnicy twierdzą na temat wiary chrześcijańskiej, jest fał- szywe. Mimo że sfera rozumu nie pokrywa się z domeną wiary, to w żaden sposób nie implikuje wzajemnego wykluczenia. Jak zauważa Akwinata, filozof rozważa stworzenia same w sobie, nato- miast wierzący postrzega je w ich odniesieniu do Boga. Refleksja Tomasza z Akwinu, ubogacona lekturą dzieł muzułmańskiego filozofa, umożliwiła mu spotkanie z reprezentantami religii niechrześcijańskich we wspólnym dążeniu do prawdy. Jego dzieła są świadectwem spotkania filozofii chrześcijańskiej oraz islamskiej inspirowanych zarówno przez perypatetyków i neoplatoników, jak i pośrednio przez muzułmańską myśl teologiczną.

The article by Joseph Ellul OP analyses similarities and differences in the philosophical approach of Ibn Rušd and St. Thomas Aquinas. For the Muslim philosopher, religion appealed to the masses by applying symbols, imagery and laws, whereas philosophy arrived at the truths of revealed Law through demonstration. He goes to great lengths in order to establish the existence of harmony between philosophy and religion, but he appears to take it in the sense of conformity of religion to the requirements of rational discourse, particularly in his discussion of the literal and the allegorical interpretation of the Qur’ân. For Thomas Aquinas revealed truth, that is to say the truth of the Christian faith, lies beyond reason, but the latter cannot be opposed to the former, since what nature endows cannot be opposed to supernatural gift. The exercise of reason is instrumental in order to clarify, corroborate and defend the truths of the Christian faith. Consequently, reason should be applied in order to prove that what adversaries are stating about the Christian faith is false. Although the realm of reason is not coextensive with that of faith, this by no means should imply that they are mutually exclusive or contradictory. As Aquinas points out, the philosopher considers creatures as they are, whereas the believer views them in their relation to God. Aquinas’s intellectual investigations allowed him to bridge the divide that arose in encounters with members of non-Christian religions in the common pursuit of truth. His works are a living testimony to the encounter between Christian thought and Islamic philosophy inspired by both the Peripatetics and the Neoplatonists together with the indirect contribution of Muslim theological thought.

Human identity and purpose according to the Qur'an

100%

Ellul J.

Poznańskie Studia Teologiczne

2014

issue 28

99-113

Joseph Ellul w artykule zatytułowanym Tożsamość i cel człowieka według Koranu odnosi się do tajemnicy stworzenia według świętej księgi muzułmanów. Według Koranu cały wszechświat został stworzony przez Boga. Natura za pośrednictwem stworzenia przypomina człowiekowi o je- dyności Boga oraz uczy go niektórych Jego atrybutów. Człowiek, będąc przez Niego stworzony, jest wyposażony w naturalną zdolność do bycia Jego świadkiem i głoszenia jedyności Stworzycie- la. Dlatego poprzez kontemplację stworzenia został wezwany do zwrócenia się ku Bogu i podpo- rządkowania się Stworzycielowi, który troszczy się o całe stworzenie. Umieszczony w centrum stworzonej natury, podporządkowanej Bogu, człowiek winien naśladować wszechświat w tym pod- porządkowaniu. Jest on odpowiedzialny przed Bogiem za swoje działania w świecie. Cała jego aktywność wpisuje się w dzieło stworzenia. W tej perspektywie islam jawi się jako religia natural- na, opierająca się na jedyności Boga, która została wpisana w naturę pierwszego człowieka. We- dług Koranu Adam już od początku był monoteistą.mniej

Joseph Ellul w artykule zatytu?owanym To?samo?? i cel cz?owieka wed?ug Koranu odnosi si? do tajemnicy stworzenia wed?ug ?wi?tej ksi?gi muzu?manów. Wed?ug Koranu ca?y wszech?wiat zosta? stworzony przez Boga. Natura za po?rednictwem stworzenia przypomina cz?owiekowi o je- dyno?ci Boga oraz uczy go niektórych Jego atrybutów. Cz?owiek, b?d?c przez Niego stworzony, jest wyposa?ony w naturaln? zdolno?? do bycia Jego ?wiadkiem i g?oszenia jedyno?ci Stworzycie- la. Dlatego poprzez kontemplacj? stworzenia zosta? wezwany do zwrócenia si? ku Bogu i podpo- rz?dkowania si? Stworzycielowi, który troszczy si? o ca?e stworzenie. Umieszczony w centrum stworzonej natury, podporz?dkowanej Bogu, cz?owiek winien na?ladowa? wszech?wiat w tym pod- porz?dkowaniu. Jest on odpowiedzialny przed Bogiem za swoje dzia?ania w ?wiecie. Ca?a jego aktywno?? wpisuje si? w dzie?o stworzenia. W tej perspektywie islam jawi si? jako religia natural- na, opieraj?ca si? na jedyno?ci Boga, która zosta?a wpisana w natur? pierwszego cz?owieka. We- d?ug Koranu Adam ju? od pocz?tku by? monoteist?.mniej

Refine search results

2 Poznańskie Studia Teologiczne

2 Ellul J.

1 2015

1 2014

Search results

Religious discourse and Philosophy Ibn Rusd and Thomas Aquinas

Human identity and purpose according to the Qur'an