Search results

1

The Origins of Human Being. A Theory of Animation According to Tadeusz Ślipko

100%

Król R., Mond-Kozłowska W.

Forum Philosophicum

|

2006

|

vol. 11

55-67

PL

This article is a discussion of Tadeusz Ślipko’s considerations concerning “the origins of human being” or, in other words, his theory of animation. One of the characteristic features of Ślipko’s Thomistic anthropology is an experimental orientation: i.e. using and referring to the data of the sciences as these relate to material, physical and biological reality. As the starting point of his position he adopts the concept of man: being composed of a material substrate, determined in his human form by the immortal soul as the vital principle of his/her existence. In line with this orientation, Ślipko focuses his investigations around the idea of man conceived “as a personal being and the subject of morality as a whole, constituted in what determines his/her proper humanity.” Therefore, asking about the origins—so to say—the initial moment of human substance, Ślipko examines this issue in the context of philosophical assumptions about God as the Creator of the universe, and about man as a self-aware and self-acting being who is the cause of a series of effects.

2

Znaczenie i potrzeba posłuszeństwa prawu Bożemu w nauczaniu Jana Pawła II

100%

Król R.

Studia Paradyskie

|

2021

|

issue 31

47-70

PL

Autor niniejszej publikacji zwraca uwagę na fakt, że wobec szerzenia się groźnych form niesprawiedliwości społecznej i gospodarczej oraz korupcji politycznej, w naszych czasach jawi się pilna potrzeba radykalnej odnowy jednostek i społeczeństw, która byłaby zdolna zapewnić sprawiedliwość, solidarność, uczciwość i jawność. Rozwiązanie najbardziej złożonych problemów może się dokonać tylko na fundamencie prawdy w której się spotykają: najwyższe Dobro i dobro moralne. Na tej to płaszczyźnie człowiek zdobywa swą pełną tożsamość przez posłuszeństwo prawdzie transcendentnej. W tym wymiarze autor eksponuje argument, że nowoczesny totalitaryzm rodzi się z negacji transcendentnej godności osoby ludzkiej, która jest widzialnym obrazem Boga niewidzialnego i stąd, z samej swej natury, podmiotem praw, których nie może łamać i lekceważyć jednostka, grupa, klasa, naród czy państwo. Dlatego też człowiek powinien przestrzegać normy moralnej w każdej nawet najtrudniejszej sytuacji życia, „aby okazać posłuszeństwo świętemu przykazaniu Bożemu i postąpić zgodnie ze swą osobową godnością”. Ponadto autor podkreśla fakt posłuszeństwa prawu Bożemu, które ukazuje Kościół swoim wiernym oraz wszystkim ludziom dobrej woli w postawie licznych świętych mężczyzn i kobiet, którzy głosili prawdę moralną i bronili jej aż do męczeństwa bądź też woleli umrzeć niż popełnić choćby jeden grzech śmiertelny. Godnym uwagi jest fakt, że Kościół wyniósł tak wielu ludzi do chwały ołtarzy, potwierdzając tym samym ich świadectwo życia i publicznie uznając za słuszne ich przekonanie, „że miłość Boga każe bezwarunkowo przestrzegać Jego przykazań nawet w najtrudniejszych okolicznościach i nie pozwala ich łamać nawet dla ratowania własnego życia”.

EN

The author of this publication draws attention to the fact that in the face of the spread of dangerous forms of social and economic injustice and political corruption, currently there is an urgent need for a radical renewal of individuals and societies that could provide and ensure justice, solidarity, honesty and transparency. According to the autor, the most complex problems can be solved only on the foundation of the truth where: the highest Good and moral good are present and confronted, as this is the place where a human being, by obeying the transcendent truth, acquires his/her full identity. To the author, this dimension emphasizes the argument that modern totalitarianism is born as a result of negating the transcendent dignity of the human being, which is a visible image of invisible God and hence, by its very nature, the subject of laws that cannot be broken or ignored by individuals, groups, classes, nations or states. Therefore, according to the author, a human being should obey the moral norm in every even the most dificult life situation „in order to obey the God's holy commandment and act in accordance with his/her personal dignity. Moreover, Król emphasizes the fact of obedience to the God's law, which, by presenting the attitude of a number of holy men and women, who proclaimed the moral truth and defended it as martyrs or chose death over committing one mortal sin, shows the Church to the faithful and all people of good will. Noteworthy is the fact that, in the opinion of the author, the Church canonized so many people and thus, confirmed the testimonies of their lives, by publicly recognizing their conviction that „God's love requires us to obey His commandments unconditionally even in the most difficult circumstances and breaking them even to save one’s own life is not allowed”.

3

Byt przedmiotowy, podmiotowy i sam w sobie według Karla Jaspersa

100%

Król R.

Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

|

2012

|

issue 1

9-23

EN

Karl Jaspers' ontology distinguishes between three formalized views on human being: a) objective being, b) subjective being, c) being in itself. In the alternative terminology, the three index fields of being are the world, man and transcendence. The world stands for objective being in the sense of empirical reality. This objective being is not given to the man directly but with the help of some subject, thanks to which he can discover what is different from him in an act of cognition. Any object, then, is an empirical reality given through presentation. And, an overall definition of the object's equivalent in an act of cognition stands for subjective being. Dasein, consciousness as such, a spirit in the psychological, rational or spiritual aspect, respectively, can be such subjective being. Subjective being is singled out by selfknowledge, that is being for oneself in the sense of self-consciousness. Following phenomenological message, Jaspers notices that consciousness has intentional specificity and that it is filled up with objective content. One consciously directs his attention towards objects, turns towards them intentionally. It is the only relation of this kind, incomparable with any connection between objects. Hence this kind of being needs to remain detailed for one cannot derive any subject's scientific view from the objective world. Anything that is an object, in turn, in the sense of the world, always appears as an equivalent of the subject's cognitive reason. Jaspers, finding support in Kant's statements, whom he regards as the greatest of all philosophers, assumes that any cognition exists, out of necessity, in the form of division into a subject and object as well as depends on their mutual correlation. This, as a matter of fact, is a kind of pre-phenomenon and irreducible structure. Jaspers defines the rule of cognition which states that the man cognizes everything with the help of consciousness as ”the foundation of immanence”. Anything that lasts for people as cognizing subjects, at the same time, has to come into being on the consciousness plane. It also needs to take on the object form, that is appear within the boundaries of the basic division into a subject and object. The rule of immanence links various forms of existence but does not create any superior class of being which would join them into a whole. The outcome of this formal analysis of notions can be the statement that: being is unrecognizable; we deal with existence forms but there is no superior category of being which would bond them together: being is torn – this is Jaspers' fundamental thesis. It can be noticed that he accepts unquestioningly the theses of Kant's transcendental idealism, inevitably connected with phenomenalism: objective reality, available to us in cognition, is just an event, not being itself. The notion of transcendence in this aspect is a logical complement of theoretical and cognitive deliberations, an equivalent of Kant's thing in itself. An essential novelty, which determines the originality of Jaspers' philosophy, is about defining the ways leading to such absolute being. The rule of immanence draws the condition of human thinking on the basis of which human individual is, as a subject, simultaneously alienated from being. Let me add that this is the price which consciousness pays for such a rule which comes into being when the man breaks off his unreflective tie of identification with the world and starts to distinguish subject from object. The bereavement from the world itself taking place pursuant to thinking, which gives rise to subjectivity – Jaspers defines with the help of the word ”breakthrough”. Such breakthrough is identical with human being while in myths it is presented as the original sin.

4

Ontologia fundamentalna i jej analiza „bycia” w ujęciu Heideggera

100%

Król R.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2021

|

issue 28

323-338

EN

The author of this article entitled: The fundamental ontology and its analysis of „being” as defined by Heidegger shows the house of the truth of being, increasing at the same time the value of the author’s language related to the truth. This language is presented here as the foundation (the house), which is to some extent subordinate to being. As Król has noticed, Heidegger experiences on this surface a tension between the language, its realization in speech, and being, which is perhaps caused by the form of expression we deal with. The language used by Heidegger encourages and prompts readers to conduct various interpretations of the thoughts expressed in the text.Król emphasizes that Dasein in the philosophy of Heidegger means „being-there” „there-being” (Da-sein), and in the traditional sense it simply means: existence. This term means that life is being becoming. However, the analysis of the fundamental structures of Dasein shows that temporality is the horizon of understanding the existence of each and every being as such. Noteworthy is the fact that, as Król has written, Heidegger uses in his analyzes the phenomenological method in this regard that he tries to express experiences which are supposed to be, to some extent, even vaguely, known and familiar. Thus, the most important way of reaching all kinds of beings includes an analysis of Dasein, because it exists in the existence and it exits through it, even if it is inarticulate, implicit, and even vague in its form. However, the understanding of Heidegger’s language involves speech, which is existentially as primal as the position and understanding. Understandability gets always fragmented already before an assimilating interpretation. Speech is an articulation of understandability, therefore, it underlies interpretation and expression.

DE

Der Autor dieses Artikels, Die Fundamentalontologie und ihre Analyse des "Seins" im Sinne von Heidegger zeigen die Heimat der Wahrheit des Seins und würdigen damit die wahrheitsbezogene Sprache dieses Autors. Diese Sprache erscheint hier als Grundlage (Haushalt), die gewissermaßen eine dienende Rolle in Bezug auf das Sein hat. Wie R. Król feststellt, erlebt Heidegger auf dieser Ebene eine Spannung zwischen Sprache, ihrer sprachlichen Umsetzung und Sein. Vielleicht liegt diese Spannung an der Ausdrucksform, mit der er es zu tun hat. Die von Heidegger verwendete Sprache regt den Leser zu unterschiedlichen Interpretationen der im Text geäußerten Gedanken an. Remigiusz Król betont, dass Dasein in Heideggers philosophischem Denken "Hier-Hier-Sein", "Hier-Hier-Sein" (Da-sein) bedeutet und im traditionellen Sinne einfach Existenz bedeutet. Dieser Begriff bedeutet, dass das Leben wird. Die Analyse der Grundstrukturen des Daseins zeigt dagegen, dass die Zeitlichkeit der Horizont des Verständnisses der Existenz jedes Seienden als solches ist. Es ist erwähnenswert - wie R. Król schreibt, dass Heidegger in seinen Analysen die phänomenologische Methode in dem Sinne verwendet, dass er versucht, Erfahrungen auszudrücken, die einigermaßen, sogar vage, bekannt sein sollen. Der wichtigste Weg, um alle Arten von Wesen zu erreichen, ist die Analyse des Daseins, denn es existiert und kommt durch es heraus, auch wenn es in seiner Form unausgesprochen, implizit und sogar vage ist. Das Verstehen von Heideggers Sprache beinhaltet die Sprache, die existenziell so ursprünglich ist wie Position und Verstehen. Verständlichkeit wird immer vor einer assimilierenden Interpretation fragmentiert. Sprache ist eine Artikulation der Verständlichkeit, daher unterstützt sie die Interpretation und den Ausdruck.

PL

Autor niniejszego artykułu pt. Ontologia fundamentalna i jej analiza „bycia” w ujęciu Heideggera ukazuje domostwo prawdy bycia, dowartościowując tym samym język tegoż autora, który wiąże się z prawdą. Ów język jawi się tutaj jako fundament (domostwo), pełniąc w jakimś stopniu rolę służebną w stosunku do bycia. Jak zauważa R. Król – na tej płaszczyźnie dochodzi u Heideggera do napięcia pomiędzy językiem, jego realizacją w mowie, a byciem. Być może to napięcie wywołane jest przez formę wypowiedzi, z jaką ma do czynienia. Język, jakim posługuje się Heidegger, skłania czytelnika do różnorodnych interpretacji wypowiedzianych w tekście myśli. Remigiusz Król podkreśla, że Dasein w myśli filozoficznej Heideggera oznacza „bycie-tu-oto”, „tu-oto-bycie” (Da-sein), a w tradycyjnym rozumieniu oznacza po prostu istnienie. Termin ten oznacza, że życie się staje. Analiza fundamentalnych struktur Dasein ukazuje natomiast, że czasowość jest horyzontem rozumienia istnienia każdego bytu jako takiego. Warte zauważenia jest – jak pisze R. Król, że Heidegger w swoich analizach posługuje się metodą fenomenologiczną w tym sensie, że próbuje wyrażać doświadczenia, które mają być w pewnym stopniu, chociażby mgliście, znane. Najważniejszym zatem sposobem dotarcia do wszelkich rodzajów bytów jest analiza Dasein, ponieważ egzystuje w istnieniu i poprzez nie się wydobywa, nawet gdy w swej formie jest nieartykułowane, niejawne, a nawet mgliste. Rozumienie języka Heideggera wiąże się zaś z mową, która jest egzystencjalnie tak samo pierwotna jak położenie i rozumienie. Zrozumiałość jest zawsze rozczłonkowana już przed przyswajającą wykładnią. Mowa jest artykulacją zrozumiałości, dlatego leży ona u podstaw wykładni i wypowiedzi.

5

Ks. Remigiusz Król, Personalizm w nauczaniu Jana Pawła II

75%

Król R.

Teologia w Polsce

|

2010

|

vol. 4

|

issue 1

133-139

PL

Autoprezentacja doktoratu: Ks. Remigiusz Król, Personalizm w nauczaniu Jana Pawła II.

Refine search results

1 Forum Philosophicum

1 Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne

1 Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

1 Studia Paradyskie

1 Teologia w Polsce

5 Król R.

1 Mond-Kozłowska W.

2 2021

1 2012

1 2010

1 2006

The Origins of Human Being. A Theory of Animation According to Tadeusz Ślipko

Znaczenie i potrzeba posłuszeństwa prawu Bożemu w nauczaniu Jana Pawła II

Byt przedmiotowy, podmiotowy i sam w sobie według Karla Jaspersa

Ontologia fundamentalna i jej analiza „bycia” w ujęciu Heideggera

Ks. Remigiusz Król, Personalizm w nauczaniu Jana Pawła II