Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Czy wolno się śmiać na wojnie? Wokół warszawskiej kariery teatru „drugiego nurtu” w latach 1914–1918 (oczami wybranych satyryków i krytyków literackich)

100%

Niewiarowska J.

Załącznik Kulturoznawczy

2020

issue 7. Hitchcock - rozchylanie kurtyny / Badanie muzyki popularnej

407-427

The article is dedicated to the phenomenon of development of the ‘second current’ theater (popular and music hall scenes) in the years 1914–1918. Having remained unexplored until now, the phenomenon has been analyzed in view of its perception (statements of literary critics, journalism, memories of authors of cabaret scenes), primarily interpreted against the background of various theories of laugh, comedy and cabaret (Bergson, Eco, Fleischer, Simmel, Żygulski). The main thesis of the article is that cabaret work developed in contrast to official war culture and performed not only the compensatory function, but also guaranteed a cultural promotion for new receivers and created new experience for communities. In this way it contributed to the democratization of culture and enhanced the processes of differentiation of literary circulation. By creating a discursive space of liminal character, it facilitated the emergence of new patterns of behavior (including political and civic ones) as well as new kind of social bonds, characteristic of the Polish culture in the interwar period.

O „małym Polaczku” Stefana Żeromskiego i „prawdziwej Polsce” Karola Irzykowskiego – prywatny wymiar polskości w obliczu Wielkiej Wojny

100%

Niewiarowska J.

Załącznik Kulturoznawczy

2015

issue 2

188-211

W artykule zestawiono i porównano dwa teksty autobiograficzne pisarzy, których zarówno w wymiarze estetycznym, jak i polityczno-ideowym trudno porównywać – fragmenty dzienników Karola Irzykowskiego poświęcone chorobie, śmierci i wspominaniu córki Basi oraz biograficzne wspomnienie Stefana Żeromskiego o zmarłym na gruźlicę synu Adamie. Perspektywę porównawczą obu narracji o utracie stanowi obecna w nich refleksja na temat polskości, nasilona w okolicznościach I wojny światowej. Z przeprowadzonej analizy i interpretacji wynika, że dawanie świadectwa tak trudnemu osobistemu doświadczeniu egzystencjalnemu paradoksalnie wiąże się koniecznością ponownego usytuowania się w i wobec polskości. Wspomnienie o Adamie Żeromskim jest podporządkowane perspektywie społecznej, ramie collective memory, co czyni zrozumiałym, dlaczego jest on w opowieści Żeromskiego „małym Polaczkiem”, a Basia jest przedmiotem pamięci psychicznej i indywidualnej, collected memory, dlatego może być nazwana wielką Polską. W tym sensie oba teksty stanowią media kultury pamięci, które w sposób nieodłączny dookreśla i determinuje doświadczenie Wielkiej Wojny, co zdaje się potwierdzać rozpoznania badaczy o przełomowym, również w perspektywie tożsamości polskiej, charakterze lat 1914-1918.

Refine search results

2 Załącznik Kulturoznawczy

2 Niewiarowska J.

1 2020

1 2015

Search results

Czy wolno się śmiać na wojnie? Wokół warszawskiej kariery teatru „drugiego nurtu” w latach 1914–1918 (oczami wybranych satyryków i krytyków literackich)

O „małym Polaczku” Stefana Żeromskiego i „prawdziwej Polsce” Karola Irzykowskiego – prywatny wymiar polskości w obliczu Wielkiej Wojny