Search results

1

Recepcja instrukcji procesowej Dignitas connubii w Polsce

100%

Rozkrut T.

Annales Canonici

|

2015

|

vol. 11

177-193

EN

The process instruction Dignitas connubii was a document long anticipated by the employees of ecclesiastical jurisdiction in Poland, all the more so that it had been announced by Pope John Paul II in his speech to Roma Rota. In addition, in those not so distant times, some employees of ecclesiastical courts in Poland still remembered previous process instruction Provida Mater (1936), alongside its great signi cance for ecclesiastical jurisdic- tion after Pio-Benedictine codi cation of 1917, thus, hopes and expectations related to the new process instruction were considerable. Today, ten years after the publication of Dignitas connubii, it is a special moment to discuss the question of canonical matrimonial process because we are between the meetings of the synod of bishops on the institution of marriage and family, and a commission for the study of reform of the canonical matrimonial process has been appointed. What is more, the fact has been also reported by mass media which, for obvious reasons, have taken particular interest in that issue. Of course, the above situation generates a lot of attention in the Church itself, for a number of reasons. Being aware that our role is not to create or modify the existing church procedural law but virtually to apply it accurately, it should be emphasized that instruction Dignitas connubii was accepted with due respect and obedience by the employees of ecclesiastical jurisdic- tion in Poland, particularly because it was published in the last year of the ponti cate of John Paul II and also on his initiative. Therefore, from the very beginning it was perceived as vademecum for the canonical matrimonial process as Pope Benedict XVI said about the instruction Dignitas connubii in His rst speech to Roman Rota in 2006. Undoubtedly, today we should take care about indicating clearly that the matrimonial process is something exceptional in the Church; in the ecclesiastic community it should not be perceived as a standard but as an exceptional situation. It is an important mission of the Church now and a serious pastoral problem: how to protect the indissolubity of marriage, not only in the process but also in the doctrinal aspect? However, when it comes to the marriage process, we should ensure that it is right, transparent and just.

PL

Instrukcja procesowa Dignitas connubii była dokumentem wyczekiwanym przez pra- cowników sądownictwa kościelnego w Polsce, tym bardziej że została ona zapowiedziana przez papieża Jana Pawła II w przemówieniu rotalnym z 1998 roku. Dzisiaj, dziesięć lat po opublikowaniu Dignitas connubii, jest też szczególny moment, aby dyskutować na temat kanonicznego procesu małżeńskiego, gdyż została powołana specjalna komisja papieska do reformy kanonicznego procesu małżeńskiego. Dobrze funkcjonujące sądownictwo kościelne winno pozostawać jasnym oraz wymownym znakiem, że Kościół pozostaje sprawnie funkcjonującą instytucją. Był to niewątpliwie jeden z celów prac nad instrukcją Dignitas connubii, ale – jak uczy doświadczenie – nie wystarczy mieć tylko dobre prawo, trzeba je także dobrze stosować, przede wszystkim poprzez dobrze przygotowaną kadrę pracowników sądownictwa kościelnego. Należy podkreślić, że instrukcja Dignitas connubii została z należytym szacunkiem oraz posłuszeństwem przyjęta przez pracowników polskiego sądownictwa kościelnego, tym bardziej że została ona opublikowana w ostatni roku ponty katu papieża Jana Pawła II, jak również powstała z jego inicjatywy. Stąd też od samego początku była ona postrzegana jako vademecum dla kanonicznego procesu małżeńskiego, jak powiedział o instrukcji Dignitas connubii papież Benedykt XVI w swoim pierwszym przemówieniu rotalnym z 2006 roku. Życzliwe przyjęcie w Polsce instrukcji Dignitas connubii nie oznacza automatycznie, że jej opublikowanie nie spowodowało pytań dotyczących natury dokumentu oraz sposobu jego ogłoszenia, które to wątpliwości pojawiły się także w światowej kanonistyce. Trzeba powiedzieć, że kościelny wymiar sprawiedliwość jest dzisiaj w bardzo trudnej sytu- acji – przede wszystkim biskupi winni być tego świadomi oraz winni uważać ten sektor życia Kościoła, często w przeszłości zaniedbywany, za przedmiot ich szczególnej odpowiedzialności osobistej o pierwszoplanowym znaczeniu. Do sytuacji, w której pracują dzisiejsze sądy kościelne, trzeba także dodać bardzo powszechny relatywizm moralny oraz idący za nim, niestety zakorzeniający się także w środowiskach kościelnych, relatywizm dotyczący swobodnego oraz wybiórczego interpretowania normy prawnej. Niestety znakomita w tej materii alokucja rotalna papieża Benedykta XVI z 2012 roku została bardzo została szybko zapomniana.

2

Słowo dziekana Wydziału Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie podczas prezentacji "Praktycznego komentarza do listu apostolskiego motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus" papieża Franciszka

100%

Rozkrut T.

Annales Canonici

|

2016

|

vol. 12

227-229

PL

Komentarz

3

Znaczenie instytucji Synodu Biskupów dla współczesnego Kościoła

100%

Rozkrut T.

Sympozjum

|

2022

|

vol. 1(42)

33-54

PL

Instytucja Synodu Biskupów została powołana do życia przez papieża Pawła VI w jego motu proprio Apostolica sollicitudo z 15 września 1965 roku. Sukcesywny obraz prawny instytucji został określony przez posoborowy Kodeks prawa kanonicznego z 1983 roku w kan. 342-348; opublikowane zostały także regulaminy Synodu Biskupów w latach 1966, 1969, 1971 oraz 2006. Można zatem powiedzieć, że wszyscy soborowi papieże, tj. św. Paweł VI, św. Jan Paweł II oraz Benedykt XVI, kształtowali obraz prawny oraz praktyczne funkcjonowanie instytucji Synodu Biskupów. Nie należy także pomijać bardzo ważnego faktu, że obecny papież Franciszek opublikował 15 września 2018 roku Konstytucję apostolską Episcopalis communio o Synodzie Biskupów. Do chwili obecnej odbyło się 28 zgromadzeń różnych zebrań instytucji Synodu Biskupów; przy czym należałoby do wskazanej grupy dodać jeszcze tzw. synod holenderski. Instytucja Synodu Biskupów jest szczególną oraz wyróżniającą się instytucją w Kościele posoborowym. Składa się na to wiele elementów, nie tylko regularność zwoływania zebrań Synodu Biskupów, ale także podejmowana oraz analizowana problematyka synodalna, która dotyczyła różnych i ważnych zagadnień życia i funkcjonowania współczesnego Kościoła. W tym kontekście szczególnego podkreślenia wymaga wskazanie na naturę teologiczno-prawną instytucji, która sprawia, że mamy do czynienia z instytucją dynamiczną, kształtującą życie Kościoła posoborowego oraz swoją strukturą zachęcającą do zainteresowania się Synodem Biskupów zarówno na płaszczyźnie doktrynalnej, jak i tej faktycznej. Już samo zwołanie każdego zebrania Synodu Biskupów jest dużym wydarzeniem eklezjalnym, które angażuje nie tylko osobę biskupa rzymskiego, od którego zebranie Synodu Biskupów w sposób totalny zależy, oraz jednocześnie uczestników zgromadzonej instytucji, ale także w mniejszym lub większym wymiarze praktycznie cały Kościół – w szczególności episkopat – równolegle do wyodrębnionych etapów Synodu, tj. jego przygotowania, samych obrad zwołanego zgromadzenia oraz etapu posynodalnego, który związany jest z realizacją postanowień synodalnych. W tym nurcie należy także wymienić przesłania doktrynalne Synodów Biskupów wraz z ich propozycjami, które ukierunkowywały Magisterium biskupów rzymskich na obszary uznawane za konieczne jako przedmiot jego wypowiedzi, przede wszystkim przez publikowanie posynodalnych adhortacji apostolskich, które z kolei – mówiąc bardzo ogólnie – w wielu jego obszarach miały sukcesywny wpływ na codzienne życie Kościoła po II Soborze Watykańskim.

EN

Institution of the Synod of Bishops was established by Pope Paul VI in his motu proprio Apostolica sollicitudo dated 15 September 1965. Successive legal image of the institution was defined by the Post-Conciliar Code of Canon Law of 1983, in can. 342-348. Also, in the years 1966, 1969, 1971, and 2006 there were published rules of the Synod of Bishops. Therefore, one may say that all Popes who ruled during councils, i.e. Paul VI, John Paul II, and Benedict XVI shaped the legal image and practical operation of the institution of the Synod of Bishops. One cannot also ignore a very important fact that on 15 September 2018 the present pope, Francis, published the Episcopalis communio apostolic constitution about the Synod of Bishops. Until now, there have been twenty-eight congregations of various meetings of the institution of the Synod of Bishops. However, the mentioned group should also be enlarged by so-called Dutch Synod. The institution of Synod of Bishops is a special and standing out institution in the Post-Conciliar Church. This is due to several elements, namely, not only the regular character of having meetings of the Synod of Bishops, but also the undertaken and analysed synodal problematic aspects that concerned various and important issues of life and functioning of the current Church. In this context, a special accent must be drawn to the indication of the theological and legal character of the institution that causes that we deal with a dynamic institution that shapes the life of the Post-Conciliar Church and by its structure encourages to have interest in the Synod of Bishops both on the doctrinal and factual level. Convening the Synod of Bishops is itself a major ecclesiastical event that engages not only the person of the Bishop of Rome, who is utterly responsible for its convention, but also the entire Church to a greater or lesser extent, and specifically the episcopate that is engaged in parallel in relation to the distincted stages of the Synod, i.e. its preparation, deliberations during the convened assembly, and the post-synodal stage that relates to fulfilment of synodal decisions. Considering this mainstream, one should also mention doctrinal messages of Synods of Bishops together with their propositions that directed the Magisterium of Bishops of Rome towards these areas that were considered a necessary aspect of their deliverance, essentially by publishing post-synodal apostolic exhortations which, in turn, very generally speaking had a successive influence on everyday life of the Church after the Second Vatican Council in many areas of the Church.

Refine search results

2 Annales Canonici

1 Sympozjum

3 Rozkrut T.

1 2022

1 2016

1 2015

Recepcja instrukcji procesowej Dignitas connubii w Polsce

Słowo dziekana Wydziału Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie podczas prezentacji "Praktycznego komentarza do listu apostolskiego motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus" papieża Franciszka

Znaczenie instytucji Synodu Biskupów dla współczesnego Kościoła