Poeta dzisiaj prawie zupełnie zapomniany, Jehan Rictus (właściwie: Gabriel Randon, 1867- 1933) stanowił dla Cendrarsa ważne odniesienie. Autor "Wielkanocy w Nowym Jorku" (1912) uważał autora poematu "Le Revenant" ("Zjawa", 1897) za największego i najbardziej religijnego poetę przełomu wieku. Poemat ten, recytowany najpierw przez Rictusa w kabaretach paryskich i włączony do zbioru "Les Soliloques du Pauvre" (1903), został napisany - jak wszystkie inne utwory tego poety - gwarą robotnika paryskiego. W liście do poety, Mallarmé określił tę "deformację" języka poetyckiego mianem "genialnej". Twórczość Rictusa stanowi istotne dopełnienie obrazu poezji francuskiej od romantyzmu do nadrealizmu i znajduje swoje miejsce w refleksji nad złożoną i stosunkowo słabo zbadaną problematyką wzajemnych relacji między literaturą a życiem społecznym i politycznym przełomu wieku (idealizm, dekadentyzm, socjalizm, anarchizm, mistycyzm ...)
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.